Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-04 16:25

Waarom worden sommige hengsten alleen genoemd....

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-04 16:25

wanneer het om vererving (eigenschappen)gaat. Neem als voorbeeld de topic op FA, waar gevraagd wordt naar wie afstammelingen heeft van ELCARO....vervolgens worden er bijna alleen maar negatieve/moeilijke eigenschappen aangehaald over de Elcaro's!.... Verward

Toch vraag ik mij dan af, waarom laten mensen dan hun merrie dekken (of ins.) door Elcaro (of b.v. Jacardo),of kopen ze daar een nakomeling van..... Maar de moederlijn speelt toch ook voor 50% mee bij de ontwikkeling van het veulen.
Als ik het zo lees dan lijkt het wel of alleen de vader (hengst) verantwoordelijk is voor negatieve- op deze topic althans -eigenschappen van hun nakomelingen.....wanneer die eigenschappen dominant overerfbaar zijn dan wordt dat toch gecompenseerd met de "bloedlijn" van de moeder (merrie)
Wanneer je b.v. op internet de naam Elcaro opzoekt krijg je alleen maar lof te lezen over deze hengst, hoe zit dat nu precies?

**Geplaatst**: 11-01-04 16:35

Geplaatst: 11-01-04 16:35

Waarom mensen dat doen is mij ook niet duidelijk. Vaak worden de slechte eigenschappen voor lief genomen om de goede eigenschappen die er ook zijn. v.b. Ik zal nooit een Doruto-afstammeling komen, ik moet de eerste nog tegen komen die geen schijtert is. Ze dressuren tegen de klippen omhoog, als je de kenners mag geloven. Tja, wat vindt je dan belangrijker.
Dat je altijd de vader tegenkomt en zelden of nooit de moeder, komt omdat een hengst per seizoen een paar honderd merries bevrucht; een merrie krijgt maar een veulen per jaar.
Ik ben het wel met je eens dat de merrie net zo belangrijk is als de hengst, maar dan moeten de heren (en dames) paardenkenners wel erg veel gaan onthouden Extreme duivel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-04 16:42

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-04 16:42

Hoe zit dan dan met Doruto? Je zou dan denken dat bijna niemand meer een nakomeling van hem wil kopen....
En ik begrijp wel dat een hengst per seizoen veel merries dekt, maar toch vind ik het opvallend wanneer bepaalde eigenschappen genoemd worden, dat blijkbaar opgaat voor veel nakomelingen van betreffende hengst....
net zoals jij Doruto noemt.....
Het was wel interessant geweest wanneer mensen ook de moederlijn aanhalen wanneer ze m.n. de vader-eigenschappen noemen. dan zie je misschien toch wel wat overeenkomsten....

**Geplaatst**: 11-01-04 21:53

Geplaatst: 11-01-04 21:53

Men kent over het algemeen het karakter en de plus en min punten van zijn/ haar eigen merrie wel , als dan de hengst deze min punten ook nog eens vererft ( of een groot aantal nakomelingen hebben dat minpunt ),dan kies je daar niet zo snel voor.
Je wilt toch nog altijd een nakomeling fokken, die de minpuntjes van jouw merrie niet meekrijgt, vandaar dat je globaal een indruk wilt krijgen over de nazaten van een hengst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-04 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-04 21:58

ok, is duidelijk...maar hoe zit het dan dat sommige hengsten -zoals ik hier lees op Bokt n.l. Elcaro -toch worden verkozen om een merrie te dekken, maar je leest/hoort eigenlijk veel minpunten over de hengst. ?

**Geplaatst**: 11-01-04 22:03

Geplaatst: 11-01-04 22:03

Als de afstamming goed past bij de merrie, of je bent helemaal weg van bijv. de vader van de hengst, maar als deze al dood is, dan kun je wat minder kijken naar de minpunten van zoon en op deze manier toch dezelfde bloedlijn te krijgen. Dit is maar een voorbeeld.

**Geplaatst**: 15-01-04 15:05

Geplaatst: 15-01-04 15:05

nou kijk.... mijn paardje is ook een zoon van elcaro, maar heb geen foto gevonden.... zal wel een schitterend paard zijn! maar hij geeft idd zijn moeilijke karakter door, maar ook een superspringtalent!

**Geplaatst**: 15-01-04 15:39

Geplaatst: 15-01-04 15:39

ikke schreef:
Waarom mensen dat doen is mij ook niet duidelijk. Vaak worden de slechte eigenschappen voor lief genomen om de goede eigenschappen die er ook zijn. v.b. Ik zal nooit een Doruto-afstammeling komen, ik moet de eerste nog tegen komen die geen schijtert is. Ze dressuren tegen de klippen omhoog, als je de kenners mag geloven. Tja, wat vindt je dan belangrijker.
Dat je altijd de vader tegenkomt en zelden of nooit de moeder, komt omdat een hengst per seizoen een paar honderd merries bevrucht; een merrie krijgt maar een veulen per jaar.
Ik ben het wel met je eens dat de merrie net zo belangrijk is als de hengst, maar dan moeten de heren (en dames) paardenkenners wel erg veel gaan onthouden

Doruto was een echt bloed paard en bloed paarden moet je vaak voor je zien te winnen, maar je hebt er ook nog genoeg uitzonderingen bij natuurlijk. Het paard voor je zien te winnen is niet altijd makkelijk en de een heeft daar meer gevoel voor dan de ander. Maar Doruto heeft zeker een zeer positieve invloed gehad op de sportpaarden fokkerij. In de topsport liggen briljant en te moeilijk (heet, impulsief, koppig, dominant) misschien soms wel dicht bij elkaar, veelal afhankelijk van de ruiter.

Van een Amerikaanse site van een stal die Volbloeden van de renbaan om vormt tot rijpaard:

The Thoroughbred

The Thoroughbred is a breed apart from most equine breeds. There are many myths surrounding the demeanor of the Thoroughbred, and there are just as many facts. Our goal is to separate myth from fact so that you can make a well informed decision about adopting a Thoroughbred. I chose to work predominantly with Thoroughbreds because of their heart and determination to win; their loyalty; their intelligence; their inner as well as physical strength; their acute sensitivity, their sheer grace and beauty; and the fact that they are a breed that is so misunderstood by many.

The Thoroughbred is magnificent to work with. Nowhere else other than the Arab will you find a horse that will work for you until it can no more. This breed has the misnomer of being crazed, unpredictable and high-strung. However, anyone who has worked extensively with the breed outside of the racing and showing disciplines should know that they are a gentle and kind breed that will give their all for the owner they love andrespect.

In many instances, what you see at the track is a highly anxious horse that has been told he has to work six days a week for less than four hours a day and spend the remainder of his time in the stall. Just like the show environment, where the horses are stalled most of the time, and turn out is minimal, you have a horse that needs to expend his energy. In the racing discipline and the show discipline, for anyone who’s serious about winning, the horse is usually on a high protein diet. It is not uncommon to find out that he was given vitamins and/or performance enhancing supplements, and, sometimes drugs and steroids. This combination makes them highly anxious most of the time. (Let it be known that In no way are these comments intended to presume that “everyone” who races or shows follows these procedures. This information is only to inform you that this is relatively common practice especially for racehorses. Let it also be known that I work with a number of wonderful people in both industries that take exemplary care of their horses, and treat them as members of their families.)

Once removed from the environment, schedule and anxiety many of them have experienced at the track, our Thoroughbreds are given approximately two months of turnout. They aren’t asked to do anything other than enjoy themselves. After their initial adjustment (keeping in mind that many haven’t been on pasture since they were yearlings), I begin ground work . I assume each horse knows nothing, and teach them hand and voice commands. I then begin to desensitize them to sounds, movements and objects that they could encounter when being ridden, to help them become a safer horse to work with. Once they’ve completed their ground training, I begin working with them under saddle. They are exposed to roads and trails. Once our horses have completed their initial training, most can be ridden by a beginner/advanced beginner in a controlled environment, and some by an advanced beginner on trails.

Thoroughbreds seem to work best with a soft voice, gentle but firm hand, and kind discipline. Most horses will push the envelope with a new handler, and firm but gentle discipline is paramount in getting along with, having respect from your horse as well as staying in control of the situation when you are working with your horse.

We use nothing but snaffle bits when training, and all of our horses thus far have shown us they have a very soft mouth. It doesn’t take much effort to get them to do what we ask. I firmly believe that less is more. Begin with minimal pressure, and if you don’t get the desired response, increase in slow increments.

Finally, our horses are not “finished”. Most of them complete their basic training prior to adoption. Those horses are taught to give to the bit and leg pressure. They are taught hand and voice commands. They are taught manners, and to respect your space. They are desensitized to roads, trails, and many things that you could encounter any day when riding. To turn your adopted horse into a “finished” horse, just practice the basics and introduce new things slowly. I’ve found that once I begin a new “lesson” I achieve the best results if I teach one lesson several days in a row, beginning with ten to fifteen minutes, and working up to a longer lesson time. Thoroughbreds are very smart, and when they want to learn, it doesn’t take more than a few tries for most of them to start to “get it”. If you hire a trainer, watch them work with another horse before you ask them to work with yours. If you see more than a firm but gentle hand, most likely you will not like the finished product whether it’s a Thoroughbred, Quarter Horse, or any other breed.

We wish you the best with your new friend. With the right approach, you will have a true bond for life with your new horse.