Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-01-04 09:47

Wie draaft er ook zo door met zijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-01-04 09:47

Ik draaf zo door met de verzorging van mijn paard.

Heb voor mn 18e 2 paarden ieder maar 1 a 1.5 jaar gehad en beide op jonge leeftijd moeten laten inslapen. 1 door een ongeluk door toedoen van anderen (denk ik niet echt opzet) terwijl ik toekeek, en de ander altijd maar kreupel al een week na de keuring.

Na 3 jaar toch maar weer aan t paard dit maal een paardje van 27 van de slager gered onder het mom van dan heeft ie nog een leuk jaartje.
Maar iedere keer zeg ik weer dit is zn laatste winter terwijl ik hem nu al 4 en half jaar heb ondertussen!!

Ik ben veel te voorzichtig met hem echt n zeikerd. Kom iedere avond hem zelf voeren terwijl de rest van de stal dit gewoon aan de boer overlaat. Dit omdat de boer enkele keren vergeten was hem te geven. dan ga ik meteen over de rooie.

Bij het mesten moet ieder stootje goed liggen en alleen het beste van het beste voer is goed voor hem en heb dan nog steeds geen goed dieet voor hem kunnen samenstellen. heb gister gelukkig hulp gehad van mijn da hierbij.

Ik durf geen verzorger erbij te nemen om zelf wat rust te nemen (heb pheiffer gehad en ben beetje depri) want denk dat alleen ik goed voor hem kan zorgen. Durf en wil zelfs niet eens meer op vakantie. Vorig jaar winter ben ik een week op vakantie geweest heeft mn vader hem gedaan. ik een hele brief uitgetypt van zo lang lopen en zoveel voer geven en klaarzetten. kwam ik de laatste dag zelf even buurten had ie noggeeneens de helft van zijn normale voer gekregen. Echt de hoeveelheid die je aan een konijn geeft. nu heb ik van de zomer een vakantie aangeboden gekregen (met vriend en schoonfam) wil ik geeneens want maak me nu al druk!

Ook als ik hier op bokt wat lees bij medisch denk ik vaak meteen dat hij het ook heeft. Terwijl ik eigenlijk zo iets moet hebben van ouderdom komt met gebreken hij is al ruim 31 jaar. Hij heeft nog lol in zijn leven. Ik hang vaak weer met de da aan de lijn. ik ben gewoon te onzeker met alles.

Soms denk ik wel eens of het wel goed voor mij is op een paard te hebben of er ooit nog aan te beginnen. Maak me veel te druk overhem, niets is meer onbezorgt net als vroeger.maar denk niet dat ik zonder ze kan. Heb zelfs een tijdje terug overwogen om hem naar een rusthuis te doen maar kon het niet over mn hard verkrijgen.

Zijn er nog meer bokkers die zover doordraven?

**Geplaatst**: 07-01-04 10:07

Geplaatst: 07-01-04 10:07

Nee, gelukkig niet meer.
Ik heb het vroeger ook een tijdje gehad...... niets was goed genoeg voor m'n paard, niemand mocht met z'n tengels aan hem zitten en er was echt niemand die zo goed voor z'n paard kon zorgen als ik Bloos

Aan de ene kant had ik daar vrede mee (wat moet je anders als er verder niemand is die aan de hoge eisen kan voldoen Knipoog

), maar aan de andere kant was het ook een grote belemmering.
'k Had zoveel verplichtingen om maar aan mijn zelf gestelde eisen te moeten voldoen, dat het bijna niet meer mogelijk was om er een normaal leven op na te houden.
Om nog maar te zwijgen over de zorgen die ik over hem had, het was gewoon niet meer te doen.

Bij mij is de knop omgegaan toen ik na lang aandringen toch op vakantie ben gegaan en mijn paard toevertrouwd heb aan mijn zus.
Toen ik terugkwam bleek dat ze er haar eigen regels op nahield die in mijn ogen helemaal fout waren, maar mijn paard was er zeker niet slechter van geworden.
Dat was voor mij het moment om een beslissing te nemen: of ik stop met dat ingewikkelde gedoe en doe gewoon de dingen die noodzakelijk zijn, of ik doe m'n paard weg.
Uiteindelijk heb ik voor optie 1 gekozen, en daar heb ik zeker geen spijt van gehad.

Mijn huidige paard staat samen met het paard van de "stalhouder" op de wei, gaat overdag naar een grote wei in het bos, 's avonds komt ie naar huis, en 's nachts mag hij kiezen of hij in z'n stal staat of dat hij liever in het kleine weitje loopt.
Hij loopt daar lekker "oerpaard" te zijn met een dikke wintervacht, lange manen en een dikke laag blubber op z'n rug *LOL*

Bij dit idee zou ik 10 jaar geleden een hartverzakking hebben gekregen, maar nu heb ik er meer dan vrede mee.
Uiteraard wordt er wel gezorgd voor z'n natje en droogje, hij heeft echt alles wat z'n hartje begeerd.

Mijn paard is nu veel gelukkiger dan menig ander paard dat voldoet aan de regels die ik 10 jaar geleden hanteerde Knipoog

Ik denk dat je er goed aan doet om jezelf de vraag te stellen of het in het belang van je paard is om op deze manier verder te gaan.
Wordt hij er beter van als jij je zorgen maakt om iets onbenulligs ?
De basisvoorwaarden (eten, drinken, verzorging, onderdak) moeten natuurlijk aanwezig zijn, maar de rest van je "regels", zijn die wel echt nodig ???
Niet alleen in het belang van je paard, maar ook in het belang van jezelf...... denk er eens goed over na, en probeer het jezelf wat makkelijker te maken

**Geplaatst**: 07-01-04 10:20

Geplaatst: 07-01-04 10:20

Denk dat het ergens normaal is gezien je een ander dier verloren hebt aan een fout enzo ... Zo'n dingen verwerk je niet zomaar eventjes hé Knipoog

. Je wil je oudje gewoon de beste kansen geven, niemand kan je daar ongelijk in geven. Misschien een idee op als iemand anders hem moet voeren om zakjes te vullen met voer per portie? Ik zou toch bewust proberen wat los te laten zodat je kan ervaren dat een ander het op een andere manier net zo goed kan doen. Of samen met iemand je paardje gaan verzorgen.

**Geplaatst**: 07-01-04 11:00

Geplaatst: 07-01-04 11:00

Ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik het beste voor mijn paard zorg, en ik vind het best moeilijk om die zorg aan een ander over te dragen. Hoewel ik echt wel weet dat een ander ook goed voor hem zal zijn.
Maar ja, Yorghos is mijn eerste eigen paard en ik heb nogal wat met hem meegemaakt...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-01-04 11:08

Geplaatst door de TopicStarter : 07-01-04 11:08

oscar: dank je voor je reactie weet ik dat ik niet de enige ben. zal proberen mijn gedachten te veranderen zodat ik ook wat 'makkelijker'kan worden en wat meer plezier kan hebben met mn paardje.

sonja: ik zet mijn voer in porties klaar in tonnetjes voor zijn stal met avond en ochtend er op. Zo ben ik er ook achter gekomen dat hij meerdere malen niet gehad heeft.
ook voerde de boer hem stiekum kuil tot voor kort. dit terwijl er een reuzebrief op zn stal hing met geen kuil erop en terwijl hij erbijstond toen de da nog een keer extra benadrukte geen kuil voeren. toen zei hij ik geef hem af en toe een pluk vind ie lekker.in het verleden kreeg hij er diarree van dit had de da aangtoond na vele dure onderzoeken en getob. In oktober stond hij met spierbevangenheid op stal. toen ben ik in de pauzes van mijn werk bij mn paard gaan kijken omdat ik mij zorgen maakte. toen zag ik tot 3 x toe restjes kuil in zn stal liggen. ik 3 x naar die boer toe van dat moet u niet doen want bla bla bla op n nette manier. de laatste x zij hij zelf maar hooi moet ik teveel voor neertellen in de winter dan komt het niet van mijn land. en van die opmerkingen van jullie weten het allemaal beter en jullie moeten maar meer op julie paarden rijden. terwijl ik niet eens meer op mn 31 jarige rijd!!toen bood ik aan 10.00 meer te betalen per maand en nu is alles ok. maar toch vertrouw ik hem niet meer ondanks dat ik vanaf oktober geen kuil meer gezien heb in zn stal. er zijn meerdere paarden op stal die geen kuil mogen en extra betalen maar af en toe zie ik dan toch sávonds weer plukken kuil in die stallen belanden. bemoei mij er dan maar niet mee want ben bang om te stoken tussen hem en de eigenaren van de paarden. maar denk dan meteen achterdochtig als ik met vakantie ben of ik kom een x niet 's-avonds zelf voeren doet ie dat dan ook niet met mijn paard? boeren kunnen zo eigenwijs zijn (maar ik ook, hi hi).

Ik heb zelfs overwogen op mn paard te verhuizen omdat ik het daar niet vertrouwde. maar ja niets zal wel goed genoeg zijn voor mijn paard. op deze stal gaan ze bijna iedere dag 'swinters in de paddock en zomers iedere dag weidegang en dat voor 113.50. Hier in de omgeving is dat verder niet te vinden. dus heb ik mij daar maar bij neergelegd.

moet zeker wat losser gaan worden want heb er geen lol meer in op deze manier

**Geplaatst**: 07-01-04 11:19

Geplaatst: 07-01-04 11:19

iedereen zorgt op zijn manier zo goed mogelijk voor zijn paard. daar ben jij volgens mij onzeker over. en als ik het zo lees ben je hardstikke goed voor hem. maar denk ook eens aan jezelf.
als je twijfelt over zijn hooi leg het dan vast klaar in een ton of hooinet voor zijn stal ofzo... en ja ander voer zet ik vaak genoeg ook klaar omdat de boerin bij mij vind dat eenb handje bix genoeg is voor een groot tuigpaard van 1.64??? en daar ik komens seizoen endurance wil gaan rijden....

**Geplaatst**: 07-01-04 11:21

Geplaatst: 07-01-04 11:21

Ik zal in de ogen van anderen ongetwijfeld veel te voorzichtig zijn. Maar ja, mijn paard is mijn kind, mijn schaap, mijn baby, mijn maatje mijn vriend mijn alles. Hij heeft het genoeg voor zijn kiezen gehad. Sommigen zeggen, niet zeuren, tempo erin, ik zeg, rustig aan, we komen er wel al dan niet met snelheid. Ik wil lang van hem genieten en hij is me gewoon alles waard. Lovers

Ik geef nog liever alles wat ik heb op dan dat ik hem opgeef. Never.

**Geplaatst**: 07-01-04 11:23

Geplaatst: 07-01-04 11:23

Gouda, ook je tweede stuk tekst komt me heel bekend voor.
Mijn vorige paard stond bij mijn oude buurman.
Een superlieve man die echt het allerbeste met mijn paard en met mij voor had, niets dan lof van mijn kant Lovers

Alleen was het hem niet aan z'n verstand te peuteren dat sommige dingen niet goed zijn voor een paard.
Ook een oude boer overigens, misschien ligt het daar aan ? Knipoog

Alles wat hij deed was met goede bedoelingen, maar soms had ie zulke vreemde acties dat ik het vertrouwen gewoon kwijt was.
Je kon hem bijv. 10 keer zeggen dat m'n paard 3 dagen stalrust moest hebben (op advies DA, waar hij dan zelf bij stond), en daar was hij het dan helemaal mee eens

Tot je 's avonds weer langskwam en je paard rondjes door de wei zag scheuren.
"Ja, hij wilde zooooo graag naar buiten en het is zulk mooi weer"........
Weer goed bedoeld dus, maar je kon er geen afspraken mee maken, zodra je je biezen gepakt had dan was er weer wat.

Juist zulke voorvallen maken je onzeker.
Je maakt afspraken, bent het er overduidelijk over eens, en toch gebeurt er iets heel anders.
Het enige wat je dan wilt en kunt doen is weer controleren of de gemaakte afspraken gehouden worden.
Dat is niet goed voor je vertrouwen, je hebt echt iemand nodig waar je op kunt rekenen en blindelings op kunt vertrouwen.
Zeker weten dat het je goed zou doen, alleen is het natuurlijk de vraag waar je zo iemand vandaan haalt.
Ze zijn er heus wel, maar je moet er vaak veel moeite voor doen (en een beetje geluk hebben) om zo iemand te vinden.
Ik ben bang dat zolang je paard daar blijft staan, dan het dan niet gaat lukken om dat vertrouwen te krijgen, althans dat is mijn ervaring.

**Geplaatst**: 07-01-04 11:42

Geplaatst: 07-01-04 11:42

Dit verhaal komt me heel erg bekend voor, alleen dan niet met een paard maar met mijn hamster. Misschien zal het wel raar zijn maar ik ben daar echt overbezorgd over.

Alleen het beste voer is goed genoeg, zaagsel en hooi e.d. alles moet goed liggen, als er iemand voor de kooi langs loopt ben ik al bang dat ie verkouden wordt door tocht ofzo en als hij even een apart geluidje maakt ren ik er het liefst meteen mee naar de dierenarts.

Ik ben in het verleden een aantal hamsters verloren door ouderdom, maar toch heb ik er een schuldgevoel over en denk ik dat ze dood zijn door mijn schuld e.d.

Misschien klinkt het raar, maar goed. Scheve mond

**Geplaatst**: 07-01-04 11:43

Geplaatst: 07-01-04 11:43

Nee ik ook niet meer. Met uitmesten haal ik het hoognodige eruit en strooi ik ook niet zo veel meer onder het mom van: Wat er in komt moet er ook weer uit! En ondertussen staan er 5 paarden op stal dus best wel druk!

Maar gelukkig kan ik goede afspraken maken en iedereen houdt zich ook aan de afspraken! Dat is ontzettend handig!

**Geplaatst**: 07-01-04 11:51

Geplaatst: 07-01-04 11:51

Ik kan me wel een beetje vinden in jou.
Ik was zelf na Lenteroos vreselijk voorzichtig met Tancreda, en altijd bezorgd dat er iets zou gebeuren. Ik gaf geen rare dingen, was vreselijk voorzichtig met van alles en nog wat.

En nadat zij was afgemaakt was het nog erger bij Genderose. Ik zag in alles spoken, was bang dat ik het niet goed genoeg ozu doen, alles moest perfect voor mijn merrie.

Een kleine verandering in haar benen, was dat vocht??? Hup, merrie werd gelijk niet meer bereden, maar enkel met haar stappen. DOodsbang dat ze anders kreupel zou raken. Dit vooral nadat we gewoon door waren blijven rijden na het begin van haar gallen, en kijk waartoe dat heeft geleidt... heel veel spijt van, maar wist niet veel beter, aangezien de baas zei dat ik gewoon kon door blijven rijden, aangezien het niet gevoelig was en ook helemaal niet kreupel was.

Volgens mij was mijn gedrag ook best ergelijk voor de andere twee meiden, omdat mijn paardje het beste van het beste moest hebben en ook erg op de eerste plaats stond.

Geen 'enge' vreemde dingen voeren, enkel paarden voer, en dan goed kijken op de verpakkingen hoe en wat.
Niet te veel, niet te weinig, als het maar even koud was hield ik haar water bak lauw, ook na het renne, want stel ej voor dat ze teveel zou drinken.

Uitmesten moest altijd perfect gebeuren, en ook elke dag. Een lekkere dikke laag, want dat verdiende ze.

Bemoederen en niet zo klein beetje ook... de laatste tijd werd het ietjes minder, maar was vreselijk bezorg om haar.

Ze mocht niet rennen van mij, want doodsbang dat ze kreupel zou worden door de gallen. Ik sprong gelijk op als ik aan haar merkte dat ze zou gaan ontploffen en nam ik haar aan de hand. Elke dag 2 maal laten rollen, betuttelen en vertroetelen. Sommige dagen werd ze 3 keer geborsteld, en massages kreeg ze ook veel vooral haar benen.

Ik mis het wel hoor, dat bemoederen. Maris vond het soms wat minder, er zijn meerdere ruzies en felle discussies van gekomen. Maar mijn paardje haar gang laten gaan, en wat los laten, dat kon ik niet... Want er kon dan wel eens hetzelfde als Tancreda overkomen... Ondanks alles is dat toch gebeurd...

**Geplaatst**: 07-01-04 11:53

Geplaatst: 07-01-04 11:53

Overigens kon ik geen dag overslaan, at zondags als we niet mochten soms mijn nagels op, werd snachts wakkker van onweer en zaten mijn gedachten gelijk bij mijn paardje.

Op vakantie gaan, nog zoiets... VRESELIJK! Ik at me de hele vakantie helemaal op... Hoe zou het nu met haar zijn? Dit omdat ik meerdere rot thuiskomsten heb gehad (tancreda de wond, koos dood, lindra dood etc etc).

En een dag niet gaan? Dat zat er echt niet bij, want stel je voor dat ze wat minder aandacht dan normaal kreeg... Elk vriie uurte zat ik bij haar. Het was eerst mijn paard, dan ikzelf en mijn huiswerk. En soms had ik daar geen tijd voor, ook al mijn geld ging naar haar toe. maar deed het met plezier!

**Geplaatst**: 07-01-04 12:25

Geplaatst: 07-01-04 12:25

Sammm, dat is helemaal niet raar. Ik maak met net zo goed evenveel zorgen om mijn parkieten en katten. Ze zijn me gewoon allemaal zo veel waard. Ik vind het niet raar. Wat mensen denken moeten ze zelf maar weten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-01-04 12:32

Geplaatst door de TopicStarter : 07-01-04 12:32

jeetje dus ik ben echt niet de enige. vond dat ik soms wel erg ver ga in dingen dacht zelfs dat ik misschien wel niet goed bij mn hoofd was.

oscar: idd verhuizen was misschien een beter plan geweest maar zit nog met teveel dingen die ik nog moet regelen. mn baan ben ik binnenkort (feb) kwijt en weet nog niet waar ik ga werken en was eigenlijk van plan een huisje te gaan kopen dit jaar met mn vriend. dit zal sowieso niet in gouda zijn dus wacht ik maar met eventueel verhuizen tot dat duidelijker is. verder is het ook moeiliijk want ik sta er met hetzelfde clubje meiden waar ik al 4 en half jaar mee sta en sommige al veel langer ken. ik heb er ook nooit ruzie ofzo. dat maakt de beslissing ook moeilijker. ook mn paard staat met een groep oude merries op t land van die meiden het is echt zijn harem die hij ook echt verdedigt met zijn leven. als er dan een andere ruin bijgezet word dan kun je dit ook bij na letterlijk nemen

ik ben een tijdje terug ook op de stal van gracia wezen kijken en wou daar eigelijk wel graag gaan staan. het zag er ook heel leuk uit en niet al te grootschalig. maar op dat moment kon ik de knoop niet doorhakken en t lag ook een beetje erg uit de richting vanuit mn werk en vriend enzo. maar ja wie weet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-01-04 12:36

Geplaatst door de TopicStarter : 07-01-04 12:36

samm vind ik ook niet echt raar klinken. ik heb ook al jaren hamsters en heb 2 konijnen die moeten ook echt iedere dag van mij los lopen. en ook het beste voer. toen mijn vorige hamsters ingeslapen moesten worden (ene gezwel andere longontsteking) heb ik heel hard gejankd. ben al 25 maar ben een echt dierenvriend. een jaar geleden een keer verpletterde muizenbaby's moeten euthaniseren dacht dat ik zelf erin bleef zo erg vond ik het. toen liet ik het mijn vriend maar doen die bleef zowat een uur buiten en kwam met waterige ogen terug.

**Geplaatst**: 07-01-04 12:55

Geplaatst: 07-01-04 12:55

Ik kan het aardig verborgen houden en in bedwang houden maar ben ook zo'n zorgenmuts.

Na 1 mislukte poging met een verzorgster wou ik echt geen nieuwe meer, kan haar gewoon niet meer zomaar aan iemand uit handen gegeven.
Als ik een paar dagen weg ben doet een meisje van stal haar maar dan is het ook alleen maar voeren en buiten en binnen zetten en lekker in de bak laten rennen.
Rijden of longeren wil ik toch *ook al weet ik dat ze niks aan mijn paard verpest* bij zijn.
En dan kan ik het dus al helemaal niet laten om nog even te bellen om te vragen hoe het gaat.
Voer wordt uitgebreid opgeschreven.

En nou wordt het eindelijk iets minder, alhoewel ze verleden keer iets onregelmatig liep en ik gelijk de engste dingen in mijn hoofd had.
Heb haar ook wat langer rust gegeven dan nodig was en geef haar nog steeds vrij veel rust omdat ik maar blijf denken dat ze nog zo jong is en lekker alle tijd mag hebben.

Maar ok, ondertussen zoek ik er dus wel een verzorgster bij...en die mag ook rijden als het klikt, vindt het wel eng maar het hele werk gebeuren en tijdelijke 2de paard erbij wordt een beetje veel.

Vriendje van toendertijd had er al moeite mee, elke dag naar het paard, geen dag rust, nooit tijd over, nooit eff snel tussendoor iets leuks doen.
En dan waren er nog allemaal dingen die ik kwijt moest, de onzekerheden die ik had over Par, of ik het wel goed deed.
En toen ik erover na dacht vondt ik ook wel dat ik een onwijze muts ben met mijn paard.

Ik vindt het vrij logisch dat jij overbezorgd bent...maar laat de rest van je leven er niet door beheersen.
Denk dat de meeste paardenmensen vinden dat ze het zelf het beste kunnen en weten....dat vooral omdat ze het beste voor hebben met hun paard.
En dat jouw paard al 31 is zegt ook al genoeg daarover toch?