Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-09-01 19:36

Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-01 19:36

Welke dingen vinden jullie nou belangrijk als je een bijrijder hebt of bent?

Ik ben zelf al een aardige tijd (inmiddels alweer zo'n 4 jaar geloof ik, kan ook wel langer zijn nog) bijrijder, 3x in de week, en dat bevalt ons allebei prima (logisch, anders ging het niet zo lang goed!) Ik betaal er niets voor, maar ik zorg wel voor bepaalde dingen zoals voedingssupplementen of eens een nieuw sjabrakje, dat soort dingen. Dat hoeft van haar ook nog niet eens, maar ik doe het gewoon zelf graag, wil toch iets terug doen en als ik 3x per week op een manegepaard zou moeten rijden zou het me nog veel meer geld kosten en een stuk minder leuk zijn!

Ik zorg natuurlijk altijd dat ik de spullen netjes achterlaat, ik ben echt geen poetsslaafje, daar laat ik me ook niet voor gebruiken, maar ik zorg gewoon dat de spullen schoon zijn en netjes op z'n plek liggen. Lapje over het tuig als ze erg gezweet heeft of als het onder de modder zit door een natte buitenrit. Nat sjabrak niet onder het zadel laten zitten, singel ervan af halen. Sperriempje dichtdoen zodat er niet afvalt en verdwijnt. Bit schoonmaken. Dingen die ik met m'n eigen spullen ook zo zou doen. Maak niets kwijt, zuinig met andermans spullen, hoevenkrabber kan gebeuren, die verdwijnen soms ook 'vanzelf', maakt niet uit, zorg gewoon voor een nieuwe. Zijzelf is bijna panisch netjes, borstels altijd in een bepaalde volgorde in de mand, dat doe ik niet, maar wel gewoon netjes. Is ook goed. Zand van de peesbeschermers af borstelen en ze eventueel te drogen hangen (even opschrijven waar ze hangen!!). Kast netjes opgeruimd, alle spullen erin, zadel op slot.

Paard netjes verzorgd achterlaten, geen zweetplekken erop, hoeven schoon, zand uit de staart, dat soort dingen. Deken op, of anders netjes opgevouwen.

Ik ben er ook als ze eens kreupel is en er gestapt moet worden, dat hoort er ook bij vind ik.

Toiletteren is mijn afdeling, heeft ze zelf het geduld niet voor, dus dat doe ik. Zorgen dat het paard er netjes en niet al te harig bij staat.

Ik mag, binnen de grenzen van wat redelijk is natuurlijk, alles met haar doen, dressuur, naar buiten, maakt allemaal niet uit, als ik maar netjes met haar om ga en haar niet afrag (logisch). En als ik weet dat Ursuline de volgende dag les heeft ga ik natuurlijk niet een hele lange buitenrit maken of iets anders doen waar ze de volgende dag toch wat stijver van zijn, maar zij houd op die manier ook weer rekening met mij. Op de dagen dat ik haar rijd is het dus eigenlijk gewoon mijn paard, ik bepaal wat ik met haar doe en ik ben ook verantwoordelijk.

Een ongelukje kan altijd gebeuren, wondjes, los ijzer, passantje van het hoofdstel stuk, kan iedereen overkomen, netjes oplossen (even over bellen bijvoorbeeld) dan is er niets aan de hand.

In een schriftje schrijven we allebei wat we gedaan hebben, wat er goed ging, of juist niet, fijn om te weten wat ze de vorige dag gedaan heeft en waar je eventueel op moet letten.

Als Ursuline op vakantie gaat of weg moet voor haar werk, dan zorg ik in die periode voor het paard. (soms ook voor haar hond) Als ik dan een dag niet kan, zorg ik er ook voor dat ze dan in het boek staat op stal voor losgooien of longeren. Die periode neem ik gewoon de volledige zorg en verantwoordelijkheid op me.

Wat ik zelf ook heel belangrijk vind is dat je goed met elkaar op kan schieten. Regelmatig overleg of gewoon lekker bijkletsen over het paard dat je allebei zo goed kent is hartstikke leuk en ook nuttig. Weet je ook van elkaar hoe je bepaalde dingen aanpakt, is ook wel zo consequent tegenover het paard, wat ze van Ursuline niet mag, mag ze van mij ook niet. Of gewoon tips uitwisselen: Ze is altijd zo lastig met dit of dat. Oh dat doe ik altijd zus of zo en dan gaat het prima.

Ik vind dat het belang van het paard altijd voorop moet staan, misschien doe je dingen op een andere manier, iedereen heeft zo z'n eigen gewoontes, maar het is niet automatisch zo dat iemand die het anders doet het gelijk slechter doet. Een bijrijder is nou eenmaal altijd anders dan jijzelf en zal het nooit exact hetzelfde doen, dat mag je ook niet verwachten vind ik, ik vind het zelf heel fijn als een eigenaar dat begrijpt. En als iets je echt niet zint (er zijn natuurlijk wel grenzen!!!) moet het ook mogelijk zijn om er een normaal gesprek over te voren in de trant van 'ik zou het fijn als je zus en zo de volgende keer op die en die manier doet omdat......'.

Vertrouwen is ook heel belangrijk. Ursuline mag wat mij betreft gewoon langs komen als ik met haar paard aan het rijden ben, maar als dat iedere dag zou gebeuren zou ik het ook niet leuk vinden, ik hoef echt niet gecontroleerd te worden, weet heus wel waar ik mee bezig ben. Bij ons op stal doen er nog wel eens roddels de ronde, gaan echt nergens over, kleinigheden die worden opgeblazen. Wij geloven elkaar en niet de verhalen die andere rondbazuinen, kunnen we soms samen erg hard om lachen. (ja, ik galoppeer wel eens hard als ik naar buiten ga, moet kunnen, op een breed, egaal pad. Nee, ik ga niet in rengalop over een smal bospaadje met uitstekende boomwortels. Nou loopt dat paadje wel parallel aan dat mooie pad en van een afstand kun je slecht zien op welk pad iemand rijdt, hoe ontstaan de wilde verhalen....)

T is een heel verhaal geworden, en ik zal nog wel wat dingetjes vergeten zijn, maar ik vroeg me gewoon af wat jullie belangrijke dingen vinden als eigenaar of als bijrijder. Maakt het nog uit als iemand meebetaalt? Heeft een bijrijder meer 'rechten' als hij er voor betaalt?
Ik zelf betaal dus niet, hebben we het eigenlijk ook nooit over gehad. Ursuline heeft gewoon geen tijd voor 7 dagen in de week en samen komen we daar prima uit, allebei blij, dan ga je ook niet zeuren over geld lijkt me.

**Geplaatst**: 20-09-01 22:11

Geplaatst: 20-09-01 22:11

Lijkt me ideaal zo'n bijrijdster als jij, maar helaas kom ik ze niet zo snel tegen omdat ik een pony heb, en meestal zijn het meisjes in de pubertijd die je tegenkomt. Meisjes van 13, 14 jaar. Sommige gek van paarden, maar ook heel eigenwijs, anderen die zich niet aan afspraken houden en gewoon niet op komen dagen als het weer te slecht is of er iets anders is. Zonder afbellen vaak nog!

Tja, maar omdat ik nog altijd de stille hoop heb een serieus bijrijdstertje tegen te komen die het heel leuk doet met mijn pony en hem gaat uitbrengen op wedstrijden houd ik het gewoon vol.

Belangrijk vind ik dat diegene die mijn pony verzorgt past bij mij en mijn pony, geen gejakker of afranselen dus, maar luisteren naar de grenzen die je paard aangeeft (die van mij heeft het sinds een tijdje aan zijn longen) Geen getrek of gesjor om hem in de krul te laten lopen, dan maar niet in de krul!

Het moet klikken, je moet met elkaar kunnen praten over het paard, alleen communiceren via een schriftje vind ik niet genoeg heb ik gemerkt. Ik wil nadat de wenperiode voorbij is ook gewoon af en toe komen kijken, vind ik leuk! Eventueel op de fiets mee op buitenrit, of helpen met hindernisjes bouwen met springen. Andersom zou ook leuk zijn.

Ik moet het gevoel hebben dat diegene veel over heeft voor zijn of haar verzorg/bijrijdpaard. Dat kan in de zin van het stalwerk doen, het tuig verzorgen, af en toe iets kopen voor de pony (dus niet alleen voor haar, maar ook door mij te gebruiken, of een kleine bijdrage. En vaste bijdrage was niet zo'n succes. Het meisje zag het als leasen, en ergerde zich aan mijn "bemoeienissen".
Nu denk ik dat ik een spaarpotje in de kast zet, zodat uit de vrijwillige bijdrages de dingen die kapot gaan vervangen kunnen worden, en de muesli voor na het rijden betaald kan worden... Ik weet natuurlijk niet hoeveel ik dan binnenkrijg, maar daar gaat het dan ook niet om!

Natuurlijk verwacht ik dat zuinig met mijn paard en spullen word omgegaan. Mijn vorige verzorgster bracht me soms tot wanhoop. De ene keer een borstel ergens laten slingeren, de andere keer het bit niet afgespoeld, dan weer de hoevenkrabber weg, of de cap (die ze leende van mij) op een paal bij de bak, dan weer mijn zweep ergens laten slingeren, de sleutel in de kast laten zitten of de medicijnen niet terug in de koelkast... Bijna elke week was er wel iets! Zelfs na een gesprek hierover ging het nog door... Verder was ze wel heel goed voor mijn pony hoor!

Tja, ik zal wel zo'n baasje zijn die er met de neus bovenop zit, maar ik vind het echt leuk om mijn pony te delen, ik heb zelf jarenlang verzorgt, ook deze pony, en had nooit problemen om me aan bepaalde regels en afspraken te houden. Mocht iets niet? Dan deed ik het ook niet.

Wat een verzorgster of bijrijdster mag met mijn pony hangt af van hoeveel vertrouwen ik in haar heb, en dat vertrouwen dat moet groeien. Vertrouwen in haar rijden, en omgang met de pony, maar vooral ook in haar verstand en verantwoordelijkheidsgevoel! Mijn pony is niet betrouwbaar in het verkeer. Het gaat soms een tijdje best goed met scooters en auto's en met vrachtwagens of trekkers als je op een vrijliggend fietspad rijd met berm ertussen, maar heel onverwacht gaat het elke keer toch weer mis. (aantal keer bijna ongeluk) Iemand die doet alsof er niets aan de hand is en zegt dat hij het wel aankan terwijl diegene nog niet in zo'n situatie is geweest, neemt mij met mijn kennis van mijn pony niet serieus Extreme duivel

. Die mag dus niet naar buiten alleen of met anderen. Terwijl iemand die mij wel serieus neemt en belooft geen wegen zonder fietspad te nemen, en bij voorkeur niet langs de weg te rijden, of desnoods af te stappen, die zou ik eerder toestaan buiten te rijden... Gek?

Maar goed, iemand waarin ik vertrouwen heb mag dus best veel: les nemen van goede instructeur, zelfstandig rijden of spelen in de bak, longeren, dressuren, springen, buitenrijden, wedstrijden rijden in overleg (ik rijd nl normaal beide weekend dagen) wandelen en laten grazen... Op de stal waar hij nu staat wordt hij buiten en binnn gezet en de stal uitgemest. Er is een buiten- en binnenbak met kantine, dus je kan altijd wat doen onafhankelijk van het weer...

Tjee, ben ik een veeleisend baasje? 't Is wel een lang verhaal geworden zeg!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-09-01 22:49

Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-01 22:49

Oh ja, die was ik nog vergeten: Aan je afspraken houden! (of op tijd afbellen, niet op de dag zelf) Heel belangrijk!! (ziekte en andere narigheid daargelaten) Vandaag nog met Ursuline gesproken, bij ons wisselt het eigenlijk per week welke dagen we doen, ik ben student en zij heeft een flexibele baan dus het is altijd maar net hoe het uitkomt. Het is natuurlijk stom als de een zich op een dag moet gaan haasten 'omdat het haar dag' is terwijl de ander misschien tijd genoeg had! Hadden dus een week 'ingepland' waarin het toevallig zo uitkwam dat zij het hele weekend deed en ik maar 1 dag doordeweeks (maar wel het hele weekend daarvoor), kwam ons allebei goed uit zo. Belt ze me net terug: Ik zag ineens dat je het dan en dan maar 1x doet, wil je niet vaker die week? Dat mag best hoor! Maakt mij niet uit.
Merk je toch weer dat je gewaardeerd wordt als bijrijder! Leuk!

**Geplaatst**: 10-10-01 14:50

Geplaatst: 10-10-01 14:50

Ik heb zelf ook een verzorgpaard. Peter Pan (van angelique). Echt een superpaardje. Heel lief in de omgang. Hij wordt nu ingereden en is dus weg. Naar Dirksland.Ik kan niet wachten tot hij terug is en om met hem aan de slag te gaan.

Ik vind dat je een hele verantwoordelijkheid hebt als je met paarden bezig bent. Je moet op tijd signaleren dat er iets mis is. Een paard kan dit namelijk niet zelf aangeven. Je moet 'm goed verzorgen.
Als je dit doet, krijg je er vanzalf wat voor terug.

Peter Pan had aan 4 benen mok. Hij was nog niet echt gewend dat er iemand aan zijn benen zat, maar ja, die plekken moeten wel ingesmeerd en schoongemaakt worden. Ik heb aardig wat ruzie met 'm gehad.

Gelukkig heb ik dit gewonnen en geeft hij nu keurig voetjes en kan je hem overal aanraken.
Ook is er een goede band ontstaan tussen ons.

Ik zou 'm niet meer kunnen missen.

**Geplaatst**: 10-10-01 14:56

Geplaatst: 10-10-01 14:56

Ik ben zelf ook een bijrijder. Ik werd gevraagd toen ik 10 was geloof ik. Ik moest toen op een A-welsh rijden. Die mensen daar waren niet zo netjes, en niks werd me daar ook bijgebracht.
Op mijn twaalfde mocht ik op een echt groot paard rijden. Daar hebben ze me heel wat bij moeten brengen, en dat gaat nou automatisch.
Ik heb zoiets van: zij betalen alle kosten van een paard, dan zal ik het paard z'n verzorging op mij nemen. UItmesten, bij hoefsmit wezen, voeren, zadel invetten enzovoort. Ik denk dat bij een bijrijder eerlijkheid tegen over baas en paard moet hebben.

**Geplaatst**: 10-10-01 15:06

Geplaatst: 10-10-01 15:06

Ik heb gelukkig nu mijn eigen paardje, maar ik heb zelf zo'n 4 jaar lang paarden gereden van iemand.

IK mocht alles doen met die paarden, eerst een fjord. Die nog voor de helft ingereden moest worden. Zorg je niet alleen voor het paard, maar ook voor de stal, en voor de spullen. Helaas werd zij verkocht, en mocht ik een WPN- merrie rijden. Supergaaf paard, maar weer hetzelfde. Goed voor alles zorgen, spullen netjes opruimen, regelmatig schoonmaken.

Ik moet zeggen dat ik wat betreft de spullen, nu ik een eigen paard heb, wel wat slordiger ben geworden. Peesbeschermers modderig? Doe ik morgen voor het rijden wel. Dekje nat? Hang ik wel over de kast, nu geen zin om te wassen. Modder aan het zadel, even een babybillendoekje erover heen en ik vind het prima. Bit vergeet ik af en toe schoon te maken. Maar als ik er achter kom de volgende dag dat ie niet goed schoon is, maak ik het wel schoon voor het op mijn paard gaat.

Van mijn bijrijdster verwacht ik wel dat ze netjes met mijn spullen omgaan. Geen dingen doen die ik ook niet zou doen, bv smijten met het zadel bewijs van spreke. Ook goed omgaan met mijn paard vind ik belangrijk. Als er problemen zijn, mij inlichten en niet zelf aanmodderen. Gaat het rijden niet zo goed, niet zelf klooien, maar mij even opbellen, dan kunnen we er samen wat aan doen. En dat soort kleine dingetjes. Ik vind het belangrijk dat er veel overlegt word.!!!

Groetjes Ymke

**Geplaatst**: 10-10-01 16:16

Geplaatst: 10-10-01 16:16

Hoi,

Wat ik belangrijk/fijn vind (ik ben zelf bijrijder), dat er rekening met me gehouden wordt.... ik ben op het moment bijrijder van een paard waar de amazone werkeloos is en 2x per dag komt, ik heb geen sleutel van haar kastje, als ik denk ik ga rijden dan heeft ze het zadel mee naar huis enz. Bij mijn vorige paard was het heel anders.... wij hadden vaste dagen afgesproken een schrift waar zij en ik alles in opschreven, een sleutel, ik mocht alles doen en anders belde ze van te voren.... als ik neit kon of zij niet kon regelde we iets zodat ze er tochuit kwam..... ik kreeg weleens aanwijzingen, ze was heel enthousiast voor mij, en ook dat ik leste met haar paard!!! Maar goed ze is nu weg......
De paarden die ik daarvoor deed was ook wel goed geregeld. De eigenaar verwaarloosde die paarden en ik longeerde en peotste, vertroetelde, tioleteerde ze en mijn instruktrice reed ze (3 jonge paarden), maar door het een en ander is dat fout gegaan. Maar goed..... dat was dus goed geregeld ik had met haar contact via schrift, mail, mobiel enz. IK vroeg haar wie zij van plan was te rijden en dan deed ik de andere paarden en dat ging super goed had ik vragen dan kon ik altijd terecht bij haar!!!

maar nu is het gewoon triest op de manier zoals het nu gaat!!!

Wat ik belangrijk vind aan een bijridster dat ze volkomen eerlijk is en verantwoordelijkheid kan dragen en zodat ik niet bang hoef te zijn dat er iets met het paard ozu gebeuren..... en als er wat is bellen....... en voor de rest hangt het van degene af...... en ook als diegene iets niet weet gewoon vragen en anders niet doen!!!

**Geplaatst**: 10-10-01 17:07

Geplaatst: 10-10-01 17:07

Ik heb nu wel een verzorgester en daar ben ik eigenlijk tevreden over. Ze heeft altijd wel zin om haar te doen, ik heb deze week een zware week dus dan doet zij haar 3 dagen en zet ze ook voer klaar, heerlijk.
Maar af en toe laat ze haar weleens gewoon staan 'omdat het een shet is' dat vind ik geen reden, maar verder is ze super.

**Geplaatst**: 11-10-01 11:32

Geplaatst: 11-10-01 11:32

Wat mij belangrijk lijkt is dat er goede afspraken gemaakt zijn over de eventuele kosten of wanneer je mag rijden en wat je allemaal wel/niet mag (bv. buitenritten maken). Qua kosten en betaling weet ik het niet echt, maar als bijrijder ben je niet verplicht om een vergoeding te geven, dat hangt er maar net van af. je hebt wel geluk gehad *LOL*

dat je dat paard mag bijrijden en dat je relatief weinig kosten er aan hebt. (ik weet namelijk dat er bij een manege bij mij in de buurt ook de mogelijkheid is om een paard te leasen voor een aantal dagen in de week en dat je een paar hondered !?! gulden per maand moet voor moet betalen, dat is echt duur man. nou ja, misschien is dat ook wel de gangbare prijs hoor, ik weet het eigenlijk niet).
groetjes Kaspa.

**Geplaatst**: 11-10-01 11:46

Geplaatst: 11-10-01 11:46

Bij ons zit het iets anders:

Madeleine en ik 'leasen' samen een Haflinger van onze instructrice. We zijn dus in principe allebei 'bijrijder'.

Ik vind het belangrijk dat je op dezelfde manier omgaat met het paard en eenzelfde manier van rijden hebt. Bij mijn vorige bijrijdpony liep het hier uiteindelijk op stuk, zij was veel 'harder' met rijden en ik kon dat op een gegeven moment niet meer aanzien. We hebben dus ook allebei les van onze instructrice zodat zij in de gaten kan houden hoe het met ons beiden gaat met rijden.

Verder hebben we goede afspraken over de dagen dat we gaan. We hebben de spulletjes netjes voor elkaar en denken allebei 'mee' als we iets nieuws nodig hebben, we zijn hier dus allebei even actief in. We houden elke dag een schrift bij waarin we schrijven wat we gedaan hebben, wat goed en slecht ging en eventueel wat vragen of opmerkingen.

Het gaat allemaal heel gemoedelijk en een paar keer per week bellen we even om te vragen hoe het bij de ander gaat en we overleggen over dingen waar we over twijfelen.

Zoals het nu gaat vind ik het ideaal. Respect en vertrouwen zijn denk ik het belangrijkst.

**Geplaatst**: 11-10-01 15:32

Geplaatst: 11-10-01 15:32

nou ik verzorg dus een shetje, dat is gewoon vrijwillig, zonder betaling of iets!
Wel regels maar ook niet zoveel, het is meer zo van: gebruik je verzonde verstand en denk na als je iets doet!
Heel veel vrijheid en de eigenaar is zo te vreden en ik ook!

Ik heb ook een tijdje 2 arabiertje verzorgd
dat was wel leuk maar ook had het zijn mindere kanten!
die man was altijd thuis en kwam dan kijken en gaf dan redelijk veel kommentaar! iet omdat hij vond dat ik het slecht deed maar meer om me het beter te leren! terwijl ik het juist zo fijner vond!
(eerst dit, dan dit,...)
En ook zo van: nou als je eerst de stallen ff doet, kunne we dalijk naar buiten( gingen veel naar buiten en dan fietste er iemand mee) maar dan had ik alle stallen gehad 94) en kwam ik puffend naar buiten, was hij weg! En dan zei zijn vrouw: ja hij komt met zo;n 2 uur terug! En dan moest ik weg...
Ook zij hij: ze worden niet verkocht zolang ze goed verzorgt worden, en zolang jij dat doet, blijven ze dus!
(eentje was de pony van zijn dochter, en daar fokte hij mee, die zou nooit weg gaan) en de andere zou dus voorlopig blijven!
Op een dag kwam ik dus weer (zo'n 4x per weeek, 5 kl ver fietsen!)
en hij kwam me ff doodleuk vertellen dat hij de ruin had verkocht...! En hijliep weer naar binnen, ik heb toen hiulend die ruin staan te verzorgen en ben toen naar huis gefietst,... (hij zou de volgende dag gaan)
Heb heel de nacht wakker gelegen (was vrijdags) en te bedenken of ik nog zo gaan, om hem nog 1x te zien!
Maar ik was zo kwaad, om alles, hoe hij me doodleuk ff vertelde dat me lievelingetje verkocht was...!
een week later (niet meer geweest) heb ik hem opgebeld, zijn vrouw nam op, ik heb haar gezegt dat ze maar doormoest geven dat ik niet meer kwam,...
Als ik in de buurt ben fiets ik nog wel eens langs de wei, en dan aai ik die merrie, maar die man hoef ik nooit meer te zien... ja misschien om hem uitteschelden en te zeggen wat ik van hem vind! Boos!

(ben zo kwaad.... Boos!

)
ook verzorg ik zo af en toe een jonge haflinger van 2,5 en een kwpn merrie (15)
Die kwpn merrie mag ik heel afentoe rijden, maar binnekort wordt die haf in gereden (als ie 3 is) en dan moet ik mee gaan helpen... maar ik weet niet of ik dat doe, die man houdt helemaa geen rekening met mij, of wat ik wil/kan... en eigenlijk vind ik het zo nix aan, en het lijkt wel of hij me alleen maar gebruikt voor de klusjes (ik ga zo naar buiten met kwpn, zadel jij er ff op...)(ooo, je bent klaar met poetsen, doe de stallen maar ff,...)
Maar binnekort krijg ik me eigen pony, en dan blijf ik toch alleen dat shetje doen, die beslissing heb ik wel genomen!
Haha!