mijn vriendin en ik zitten met het volgende probleem: wij hebben een paard, die nu een veulen heeft van 2,5 maand. nou was dat veulen, 2 daagjes geleden een beetje spastisch bezig. want ze wilde samen met haar moeder door de stal deur naar buiten. nou, dat kan dus niet, want daar is de deur niet te breed genoeg voor. dus beauty(de moeder) loopt maar snel door, nou raakt lydia (het veulen) op de een of ander manier een beetje in paniek en valt om, batst tegen de deur, die klapt een stukje dicht, ze krabbeld overeind en valt weer om. het ging allemaal zo snel, dat ze wel binnen een paar seconden buiten was maar echt doodsbang. na een tijdje hadden we haar wel kunnen kalmeren, en liepen we weer met beauty en haar de stal in omdat we niet wilden dat ze angstig werd van de stal, omdat ze daar komend winter ook in moet. nou ging dat nu wel wat rustiger, maar ze wil dus met beauty tegelijk de stal in, maar dat kan gewoon niet want daar is de gang niet breed genoeg voor. dus moet iemand echt voor lydia gaan staan. afijn, we kregen haar weer uit de stal en ze liep nerveus, maar wel normaal weer de stal uit. wij opgelucht en blij dat het goed afgelopen was. nu kwam het volgende. we wilden ze weer terug in de wei zetten en op de een of manier raakte ze toch weer in paniek, ze zet het op een lopen. ik hield haar vast, maar kon haar gewoon niet houden. het hek bvan het erf zat dicht, dus ik liet haar maar los. beukt ze zich zo door het hek heen, vliegt(gelukkig) naar het weiland, knalt daar nog 2 x tegen het hek op en rent dan het weiland in, hinnikend en doodsbenauwd met het halstertouw achter zich aan. op de een of andere manier hebben we haar weer rustiger gekregen en gauw het halstertouw er af gehaald, maar nu, de volgende dag. ze is doodsbenauwd voor het hek. als we haar er uit halen met de moeder sleurt ze je al bijna weer mee, en met het terug zetten, werd ik bijna weer meegesleurd door het weiland terwijl we het hek echt wagenwijd open hadden gezet zodat ze er makkelijk door kon. ook in het weiland is ze hardstikke bang voor ons geworden, terwijl ze altijd zo'n mak veulentje was. en op het erf is ze dat gelukkig ook nog steeds, maar het is wel heel vervelend wat er gebeurd is. hoe kunnen we dit het beste aanpakken? want ze moet later natuurlijk wel fatsoenlijk door en langs hekken kunnen lopen, en dat kon eerst ook. kan iemand ons helpen??? alvast bedankt
Leven zonder paarden is geen leven...