Mijn kinderen zijn op zich goed afgericht: ik rijd mijn paarden gewoon, terwijl zij in de stallen spelen, vaak met andere kinderen.
Ik moet wel zeggen dat ik zelf prettiger rijd als ze op school zitten, maar je hebt niet altijd de keuze.
Een paard heb ik pas gekocht toen we hadden besloten geen kinderen meer te willen. Hadden we toch gaan proberen een derde te krijgen, dan was ik niet aan een paard begonnen. Mijn ervaring (zeker met een tweeling) is dat een baby gewoon ontzettend veel tijd kost. Zeker de eerste maanden veranderd het schema qua slapen en voedingen continu, je kunt er nooit van op aan dat het hetzelfde blijft. Je kunt dus nooit lekker inplannen wanneer je iets gaat doen. Daarbij ben ik met mijn baby's veel thuis geweest in het begin, omdat ze gelukkig heel veel sliepen...in hun EIGEN bed. Ergens anders bleven ze wakker, sliepen ook niet in auto, wagen etc. En dat is even leuk, totdat je de volgende dag met de ellende zit, omdat ze veel te moe zijn, jengelen, huilen, etc etc.
Daarbij komt dat je zo ontzettend hondsmoe bent, dat je 's avonds nog maar aan 1 ding denkt: slapen! Verder kon ik ook moeilijk loslaten, ik wilde alles zelf doen.
Zometeen in Wijhe heb ik dus de paarden bij huis EN ik ga werken. Ik maak me er nu al druk om hoe ik dat moet gaan bolwerken, maar komt tijd komt raad.
Een huish.hulp wil ik niet meer. Verdien je een schijntje, kun je het aan je werkster geven... 
Dan maak ik liever zelf schoon...
