Moonlight was ook zo'n ramp paard uiteindelijk kon ik er toch op.
niet omdat ik een paardenfluistergeval ben maar omdat ik keek en zag dat ze bang was en er niet aan toe was om bereden te worden.
na ruim een jaar voorzichtig proberen kon ik erop en verder niemand.
wederom niet omdat ik zo goed ben maar omdat ze nu 1 mensbn had meegemaakt die niet vervelend deed tegen haar de rest was dan vast nog wel eng.
Langzaam aan kon iedereen op haar stappen. nu is het een allemansvriendje.
Met paarden is het 't zelfde als tussen mensen het klikt of hetklikt niet.
Je bent vast wel eens iemand tegen gekomen van wie je dag jeetje ik mag je nou al niet of dat zou nooit een vriendin kunnen worden van mij.
Dat is ookzo tussen paarden en mensen.
Nog een voorbeeldje de allerliefste beginnerspony hier op de manege had een hekel aan mij.
Ik heb haar nooit wat gedaan maar toch.
ze liep altijd in de beginnerslessen mee en was de knuffel/lievelingspony van iedereen... zodra ik haar stal in liep gingen de oren plat.
Ze bokte nooit... als ik erop ging werd ik redelijk snel gelanceerd.
uiteindelijk hoefde ik nooit meer op die pony.
ruim 6 jaar heb ik die pony niet meer aangeraakt.
2 maanden geleden had mijn nichtje die er nu rijd wedstrijd en de staart van die pony moest gevlochten worden.
Nog steeds is het de lieveling van iedereen...
je raad het wel ik liep de stal in en ben er nog net niet uitgeschopt
Aangezien er mensen zijn waarvan iedereen zegt das een kreng of een eikel en er mensen zijn die maar 1 of 2 vrienden hebben Omdat ze voor de rest niemand aardig/speciaal genoeg vinden geloof ik ook best dat er paarden zijn die niemand aardig vind.
al komt dat bij paarden vaak door hun verleden
