Fitzroy schreef:Maar stel nou dat ze die spatproef niet door komt en dat ze idd spat heeft, kun jij haar dan nog terugbrengen naar de verkoper?
Hier moeten we het nog over hebben.
Ben er zelf ook nog niet uit wat ik wil.
Echt een dubbel gevoel!
Mijn eerste paard had ook spat, na een paar maanden toen ik haar had ontdekt, kwam zo door de spatproef heen.
Daar heb ik gewoon lekker mee gereden, nooit last gehad. Ben ik L2 dressuur mee geweest, zat echt niet meer in het paard.
Dit paard is nog jong, kan er nog overheen groeien, maar... het kan ook zijn dat het erger wordt als ze aan het werk gaat.
En ja, waar ligt het verschil tussen recreatie en dressuur?
Ik wil dressuren, maar is L2 dressuur al echt heftig dressuren?
Ben zelf nooit hoger geweest als M1 dressuur (en dat nog zonder winstpunten) en het zal ook niet zomaar zijn dat ik hoger kom.
De veearts met wie ik het er gisteren over heb gehad denkt niet dat dit een probleem moet zijn, maar ook hij kan niet in de toekomst kijken.
Even terugkomend op het verzekeringsverhaal...
Ik heb gisteren gebeld met de man. Ik had 24 uur bedenktijd om te kijken wat ik zou doen met de verzekering. Ik heb de man verteld dat het zijn goed recht was om haar niet in de verzekering te nemen, maar heb hem verteld dat ik het ronduit slecht vond dat hij zonder mij is gegaan, gewoon de manier waarop. Daar was hij het niet mee eens, dat veranderde de zaak toch niet. Dat weet ik ook wel, maar het was wel netter naar mij geweest en had hij het mij bij het paard kunnen uitleggen.
Ik heb het hem 3 keer via de telefoon proberen uit te leggen.
Tot het moment kwam dat hij kwaad werd, dat hij zulke dingen niet hoefde te pikken. Toen heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik de toekomstige klant was. Dat ik het paard wilde laten verzekeren en niet de verkoper van het paard. Dat ik de persoon was die hem had uitgenodigd, dat ik een van de mensen ben die hem werk bezorgt, dus dat hij in mijn richting wat meer respect mag tonen, dat ik niet een of ander dom schoolmeisje was.
Daarop begon hij kwaad te worden. Gezien we er niet uitkwamen heb ik heel onbeschoft de telefoon erop gegooid. Ik heb gezegd, helaas komen we er niet uit dus laat ik het hierbij, dag meneer... KLIK!
Weet nu nog niet of ik het hierbij moet laten of dat ik een brief ga schrijven.