We hebben een week of 3 geleden een paard verkocht. Deze was uit eigen fok (zoals haast alle paarden die we hebben, met uitzondering van enkele fokmerries). Het is een 4-jarige, en absoluut superbraaf. Heeft bij ons o.a. een meisje van 10 op gereden. Het was een lichte wever, dit hebben we er natuurlijk bij gezegd, en was geen enkel probleem voor de kopers. Hij is door de kopers geprobeerd onder het zadel, we hebben hem voorgereden, en hij is klinisch en rontgenologisch compleet binnenstebuiten gekeerd. Was met stip goedgekeurd. Hij hoefde niet op proef.
Maar goed, paard verkocht, wij hem brengen.
Na een week werden we gebeld, ze waren zo ontzettend blij met het paard, hij was lief, braaf, blablabla, klopt met hoe wij hem kennen.
Maar nou belden ze weer. Of we het paard even terug wilden nemen, ze hadden al een advocaat ingehuurd en maakten er anders een rechtzaak van. Paard was bij hun schijnbaar niet meer braaf, en was naar hun mening echt levensgevaarlijk. We hebben aangeboden om ze te helpen, om hem een weekje hier op stal te zetten, noem maar op, maar nee, ze willen geen levensgevaarlijk paard. Nou maak je mij niet wijs dat ie levengevaarlijk is, ik ken dat dier al van veulen af aan en heb er veel op gereden.
Nu schijnt er een regeltje te zijn, dat vaststeld dat een handelaar een paard op deze grond terug moet nemen. Een particulier niet. En aangezien wij gewoon particulier zijn (gewoon hobbyfokker, ook geen kvk nummer enzo). We hebben gezegd dat ze maar fijn hun advocaat moeten sturen, ze hebben geen poot om op te staan.
Hebben ze dat volgens jullie?
Some people look for a beautiful place, others make a place beautiful