Ik was met 2 vriendinnen (Anouk en Monique) in de bossen gaan rijden ik op Pinto hun op de fiets. Het was kei leuk tot het veranderde in een NACHTMERRIE Ik reeed over een bospad en plotseling struikelde Pinto Ik verloor meteen mijn evenwicht omdat ik het niet verwacht had en ik viel maar Pinto viel mee: Resultaat hij lag boven op mij, Snel kwamen Anouk en Monique aangerend en duwden Pinto omhoog. Toen stond Pinto weer op zijn beentjes en toen hielpen ze mij met opstaan. Ik pakte Pinto's zadel vast om te gaan staan maar al gauw merkte ik dat er iets niet goed was en ik begon heel hard te huilen en riep het is gebroken HELP mn been is gebroken. Nou toen ging ik zitten met een deken en een jas onder mijn been en ondertussen waren we aan het bedenken wie we moesten bellen. We besloten Carel ( de manege eigenaar) te bellen want wist de weg in het bos het best. Monique had ik op Pinto weggestuurd omdat als Carel mij niet kon vinden kon Monique de weg wijzen. Ik had ondertussen samen met Anouk naar Mama gebeld en gezegt dat mijn been gebroken was en dat Carel onderweg was Mama ging richting de manege. Er kwamen mensen voorbij Anouk rende het hoofd pad op om hun om hulp te vragen hun kwamen snel kijken en ja hoor die dachten ook dat het gebroken was. Ik kon niet aan Carel en Mama waar ik was ik kon niet uitleggen want ik was overstuur. Dus ik belde Mama om te zeggen dat er iemand was en dat die misschien wist waar ik was en dus ik gaf die persoon aan de telefoon. Nou even later was Carel er al. die had mij op getilt en in de auto gezet, Anouk moest met 2 fietsenhelemaal naar de manege lopen. Ik was op de manege , Mama was er de auto stond klaar en we gingen naar het zieken huis, Daar te zijn hadden ze foto's ervan gemaakt enb het was zwaar verbrijzeld de dokter dacht dat het niet meer te zetten was alleen met pinnen, toen is het uiteindelijk gewoon gezet en ik moest een nacht in het ziekenhuis blijven ik heb van 3 mei tot in eind juli in het gips gezeten ik heb 1 maand tot mijn lies in het gips gezeten en toen vanaf mijn knie. Ik moest de 1e 2 weken heel stil liggen eigenlijk mocht ik niet van mn bed om te plassen. Maar uiteindelijk is alles goed gekomen nu kan ik weer paardrijden terwijl de dokter heel erg hoopte dat ik ooit nog zou kunnen lopen nu kan ik weer paardrijden. Dat was mijn verhaal.