ok, laat ik even bij het begin beginnen..
Ik heb een jonge haflingermerrie die bloednerveus is. Eerst stond ze bij een andere oudere merrie, maar ik vind het beter om haar in een groep te hebben lopen dus nu loopt ze in een groepje quarters.
Ze hangt heel erg aan mij, als ik op stal ben volgt ze me overal en let op waar ik ben. Ze staat dag en nacht buiten, met een schuilstal. Buiten is ze nog redelijk kalm, maar zodra we binnen komen is ze heel nerveus, druk en angstig. Ze rent dan alle kanten op, blijft maar draaien en mij in de gaten houden. Zodra ik uit haar zichtveld verdwijn is het paniek.
Ik heb haar nu een paar keer in de roundpenn gehad (buiten), en daar rent ze het liefst alleen maar keihard rond. Ik wil graag grondwerk met haar gaan doen, maar dan moet ze mij natuurlijk eerst accepteren als leider. Aan de ene kant denk ik dat ze me wel als leider ziet, maar aan de andere kant ook weer niet.
De binnenbak is doodeng, waarom geen idee? Ze gaat staken, steigeren en zich proberen om te gooien. Ook is een tijd lang erg bang geweest van de stroomdraad. Ik kreeg haar de wei niet meer uit. Nu loopt ze braaf mee, maar zodra ze iets ziet wat ze eng vind, gaat ze staken. Ik weet dan vaak nog geeneens wat ze heeft gezien. Ik doe net alsof er niks aan de hand is, en nog is er paniek. Ze verschuild zich dan het liefste achter mij. Gister was het weer raak, loopt ze de wei niet meer in. Welk paard wil nou niet de wei in?
Verder is ze doodsbenauwd van mannen, waarom weet ik ook niet?
Hebben jullie tips voor mij, hoe ik beter met haar om kan gaan?