Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Killed schreef:TS: je zegt dat je ook op andere manieren een betere band kan krijgen met je paard.
Mag ik vragen wat jij zou doen in mijn plaats: als ik op buitenrit ben dan neemt ze opeens de leiding en is onstuurbaar, zo zijn we vorige week samen in een beek terecht gekomen, ik weet helaas niet wat ik misdoe.
Velen zeggen dat ik grondwerk moet doen, maar daar heb ik mn twijfels bij
ElineB schreef:Ik heb het laatst ook gedaan en het klopt wel, als je het goed doet en weet waar je mee bezig bent gaat het altijd goed. Ik heb het bewust nu pas gedaan, (Na 1,5 jaar 'gewoon' verzorgen) zodat ik mijn paardje helemaal ken en dus zeker weet dat hij niet té dominant is. Want ik heb wel eens gehoord dat een paard je kan aanvallen. Maar ik wist dus zeker dat mijn lieverd dit dus niet ging doen. Het ging heel goed en ik vond het ook echt gaaf om je paard zo goed te kunnen leiden. Hij begreep door zijn 'kuddegevoel' precies wat hij moest doen. Een hele aparte ervaring als paardengek!
Ninx schreef:In hoeverre zien jullie het werken op de cirkel... (dus loswerken, en dan met name gericht op het bewegen) ... los van JU?
Ik krijg nu de indruk dat het feitelijk 'los' longeren op de cirkel al bijna als een JU wordt gezien.
Dit doe ik immers ook zonder zweep....
Cassidy schreef:Ilse, de JU is NIET het wondermiddel om serieus genomen te worden door je paard, dat is nou juist wat ik keer op keer herhaal.
Het is een methode om iets in dat hoofd te triggeren waardoor het paard niet anders kan dan een bepaald gedrag te laten zien. Gedrag dat instinctief is, en niet door ratio bepaald. En dan maakt het niet uit of je in een round pen staat en in het midden een beetje staat te zwaaien. Als jij je verbrand, trek jij ook je hand instinctief terug, of niet soms? Je kunt gewoon niet anders.
Als je de JU volgens MR op een paard loslaat, kan hij niet anders dan daar gehoor aan te geven. Of je in het verdere traject ten opzichte van je paard de leiderschapspositie kunt handhaven die je mbv de JU gekregen hebt is plan twee.
En dat is nu het gevaar van de hele methode. Professional of niet, door voor het oog simpele handelingen kun je dat instinctieve gedrag triggeren. Het zijn de nuances die je bij het toepassen voor je kiezen krijgt, gedrag dat niet uit het boekje komt. Je moet weten wanneer je kunt stoppen, wanneer je door moet gaan, wanner je druk moet verhogen en kunt verlagen, al naar gelang het paard het op dat moment nodig heeft.
Met de JU is op zich niets mis mee, al kun je hetzelfde bereiken als je langer de tijd neemt. Het is de context waarin hij zo vaak meegenomen wordt, en de frequentie waarin vooral de wat jongere bokkers deze op paarden denken te moeten toepassen.
Cassidy schreef:Iedereen kan dat triggeren. Je hebt het namelijk zo te pakken. Vandaar ook de reactie van al die shetjes bij de kinderen die hem drie keer in de week op dat arme beest loslaten omdat ze geen andere kennis hebben om problemen op te lossen, en omdat het zo schattig is dat ze aansluitend als een hondje achter je aanlopen.
Om de JU uit te voeren is weinig kennis nodig. Problemen krijg je als reacties niet uit het boekje komen, of je een paard treft die daar niet van gediend is. Maar de normale paarden, en dat zijn meer dan 90% van de paarden die we hier in NL in handen krijgen, kunnen ook op een andere manier benaderd worden, en daar is het niet nodig om in een keer rats-boem de verhoudingen recht te zetten.
Cassidy schreef:Ik ben een voorstander van het jong in handen nemen van paarden, en dan ook met name hengsten. Ik weet niet wat er met dat `monster` allemaal was gedaan, of juist niet was gedaan, maar bij jonge hengsten komen ook nog een keer hormonen kijken. En is een hengst dan niet goed gesocialiseerd (en 2 hengsten vind ik geen kudde, en niet goed gesocialiseerd, want een van twee is de baas en de ander delft het onderspit)
En als dan op de leeftijd van 2 jaar hormonen op een gegeven moment de kop op steken, en dat kan bij de ene hengst eerder dan bij de andere hengst, zou ik eerst even kijken of een castratie nodig is. Hormonen kunnen een paard aardig in de weg staan.
Dus nee, een tweejarige hengst, die geen of niet afdoende basisopvoeding heeft gehad, noem ik geen kandidaat voor de JU. Die is een kandidaat voor een weekje bootcamp, en basisopvoeding bijbrengen. En dat ga je met de JU niet bereiken. Wijken voor druk, meelopen aan touwtje, stapje naar voren, naar achteren, naar links en naar rechts, voetjes geven en leren vast te staan, eventueel de trailer op te gaan: dat is basisopvoeding. En die bereik je niet met een JU van 5 minuten.
Cassidy schreef:Nu ben ik benieuwd hoeveel bokkers deze sticky echt gaan lezen alvorens een topic over de join-up te beginnen.
Cassidy schreef:Nou, soms doen ze er wel degelijk moeite voor hoor! Demonstraties bezoeken en Heartland boekjes lezen ...