Joolien schreef:Het is wetenschappelijk?? bewezen dat een paard jou als onderdanige ziet als je voer met hem deelt. Ik heb het ook niet verzonnen maar vind het wel logisch.
Ik schrijf niet zo vaak hier, maar soms triggeren dingen als dit om het dan toch maar te doen. Het is helemààl niet "bewezen" dat een paard jou als onderdanige ziet als je voer met hem deelt. Het paard ziet je wél als onderdanig als hij je van jouw voer kan wegsturen. Dat is iets héél anders! Ook een ranghoogste paard heeft echter een "beste maatje" in de kudde, en daar deelt hij gewoon mee - en rang heeft daar niks mee te maken.
Dat kan élke etholoog je vertellen.
Ik begrijp wel dat dat vaak zo wordt geformuleerd, omdat het niet altijd makkelijk is om je "leiderschap" te bewaren als je voer in je handen hebt. Ik zet bewust "leiderschap" tussen aanhalingstekens, want als het zo is dat je je rangplaats als leider kwijtraakt omdat je een wortel vasthebt, dan moet je denk ik toch eens goed nadenken over hoe het eigenlijk gesteld is met dat leiderschap van jou. Het vraagt namelijk nogal wat leiderschap om je paard te zeggen dat hij niet aan dat voer mag komen, ook al is het onder z'n neus.
Ik heb het allemaal wat meer uitgebreid beschreven hier: http://ingeteblick.be/artikels/basics/wieisbang.html.
Ik heb zo het gevoel dat je met Parelli begonnen bent. Daarom zou ik graag iets voor je citeren, uit een email naar mij door David Lichman, 5 sterren-instructeur bij Parelli: ""I believe that Parelli has moved dramatically towards positive reinforcement using food rewards - especially in the case of what they metaphorically call the Left Brained Introvert horse... the horse that doesn't really want to move his feet for you, and has the "What's in it for me?" attitude. Punishing or using negative reinforcement more violently often makes things much worse with these horses."
Ik heb die evolutie gezien, bij Parelli - van "paarden worden gemotiveerd door veiligheid" naar "paarden worden gemotiveerd door veiligheid en voedsel". Waarom denk je dat dat er staat?
Let wel: ik zeg niet dat druk "fout" is. Helemààl niet - soms is druk de snelste en meest efficiente weg om iets te bereiken, en het paard houdt er geen trauma's aan over, echt niet. Wat ik wél zeg is dat je potverdorie goed moet weten waar je mee bezig bent als je druk gebruikt. Je wordt een véél betere trainer als je eerst weet hoeveel je kan gedaan krijgen zonder druk te gebruiken - en het is énorm veel. Pas als je dan druk gaat gebruiken, zie je beter het mechanisme achter hoe druk (en vooral: loslaten, en de timing daarvan) eigenlijk werkt. Helemààl als je op een slimme manier gaat combineren.
Joolien schreef:Verder doe ik zo nu en dan wat grondoefeningen met mijn paard, zoals halthouden op afstand, achteruit op afstand, volgen en nog wat dingen, en dit heb ik m allemaal geleerd met (stem)beloningen. Dus het is zeker mogelijk.
Als je druk gebruikt om je paard iets te laten doen, en hij doet het, waarom heeft hij het dan gedaan? Omdat je druk hebt uitgeoefend? Omdat je met je stem hebt gezegd hoe goed hij wel was? Welnee - omdat je de druk hebt laten wegvallen als hij het goed deed. Hij weet immers (hij heeft dat ondervonden door het te proberen) dat als hij NIET reageert op jouw druk, er nog méér druk komt - en dat wil hij vermijden, want dat vindt hij niet prettig. Je maakt het je paard dus onprettig in de hoop iets van hem gedaan te krijgen. Je neemt z'n veiligheid af, om het alleen terug te geven als hij doet wat jij wil. Druk verhogen als je paard niet op jouw lagere druk reageert (fases gebruiken) is per definitie (lees er de leertheorie maar eens op na) straffend trainen.
Na een tijdje ziet het er uit alsof je paard werkt voor jouw stembeloning, en op een hele lichte cue, maar dat is niet wat er echt gebeurt. Hij werkt om te vermijden dat hij gestraft wordt als hij niet zou reageren.
Hiermee heb ik niet gezegd dat ik zelf geen druk gebruik. Natuurlijk wel. En ja, ook ik straf, als het nodig is (en dat is, denk ik, twee keer per jaar). Alleen noem ik het tenminste zoals het is.