(bij elk paard dat ze noemt heb ik foto's gezocht die ik heb. Echter ik heb niet van elk paard een foto)
Citaat:Inmiddels ben jij ook plat gebeld over het drama dat hier gisteren plaatsvond. Ik denk dat het heel goed is het echte verhaal op de site te zetten want het wordt steeds erger. Wat is er gebeurd:
Om 11.00 stond ik mijn trailer aan te koppelen omdat ik met de paarden naar Schaluinen moest. Ik draai me om en op minder dan een meter afstand staan twee zeer barse heren die vertellen dat ze van "de Inspectie" zijn en dat ze een klacht hebben gekregen over de paarden. Ik heb ze vriendelijk verteld dat ik nu echt weg moest, dat ze 's middags terug konden komen omdat ik dan wel tijd had om ze te woord te staan en rond te leiden. Ik heb ze gezegd dat ze wel alvast bij de paarden mochten kijken. Wij zijn wegggegaan en waren om twee uur terug. Er stond een heel team op ons te wachten bij het hek: de twee heren van de Dierenbescherming en (nota bene) mijn vorige dierenarts die hier al anderhalf jaar weg is. Die was gevraagd als deskundige. Hij had dit in eerste instantie geweigerd omdat hij misschien als mijn vorige dierenarts niet helemaal objectief zou kunnen zijn, maar na lang aandringen was hij toch meegekomen, uiteraard samen met een vriendelijke collega die zich verder niet in het gesprek heeft gemeld. We zijn naar de paarden gelopen en zijn algemene conclusie was dat de paarden schraal tot mager waren, d.w.z. "het algemene beeld". Er waren geen paarden kreupel of hadden wonden. Er werden driftig foto's gemaakt.
Sissi
In deze groep loopt ook onze oude Sisi van 21 die daar haar laatste jaren mag slijten. Ze heeft hard genoeg voor ons gewerkt. Ze is mager want ze eet heel moeilijk. Dat is absoluut waar, maar ze glanst wel, ze is vrolijk en absoluut niet ziek.
Soks (witte paardje rechts)
Ook liep Soks in deze groep. zij is ooit in de stal gevallen of heeft een trap gehad, in ieder geval is ze atactisch. Niet dat ze daar last van heeft, ze loopt en rent maar het ziet er natuurlijk niet uit. Zij is heel erg aan het wisselen en was ook mager. Ook de melkmerries zagen er niet snoeidik uit, de veulens daarentegen wel, ra ra hoe kan dat, eten ze soms heel veel van hun moeder?????
Annanuska
en
Annanuska en Calipso
In deze groep loopt Annanuska, zij is echt mager. Je weet dat ze vorig jaar allebei haar knieen heeft geluxeerd, ze loopt daarom heel vreemd, met een soort hanetred en is inderdaad een gratenpakhuis. Ik weet niet waarom want ze eet prima, is tierig, enz. Ik heb haar extra ontwormd en dat lijkt wel iets te helpen. Ze is vier weken geleden met haar oog in een afgebroken tak gelopen, in eerste instantie leek dat niet zo erg maar de laatste week was dat heel erg aan het ontsteken. Ik gaf haar iedere dag cubarmix en het was alweer aan het slinken. Zij was de hoofdreden dat de heren in eerste instantie in aktie waren gekomen. Ik denk dat het voor een buitenstaander heel naar is om te zien, dat is zeker waar. Maar je kent Noeska, ze is heel sterk en bovendien heel gek op haar veulentje, de kleine dappere Calipso. Zij was het toonbeeld van verwaarlozing en zal ook zeker spectaculaire foto's opleveren, vooral als je ze een beetje bijwerkt.
Kathirza (zwarte paardje in het midden)
Wat een pech, hier stond ook Kathirza: zij is half juli heel erg ziek geworden. binnen een halve dag lag ze doodziek op de grond, helemaal geel. Direct de dierenarts gebeld, die wist niet wat het was maar heeft haar helemaal vol gespoten met pijnstillers en antibiotica. Duidelijk was dat het iets met de lever te maken had, hij was heel eerlijk: de prognose was heel slecht. Maar ook Kathirza is een taaie en ik ook: ik heb haar vijf a zes keer per dag kleine beetjes bijgevoerd, lekkere hapjes met daarin verstopt een overdosis cubarmix. Ze stond weer op maar was stekeblind! Haar ogen waren helemaal troebel, het leek wel of er een soort vocht in zat. Ze bleef wel eten en kon ook blind de waterbak vinden. Ze had echter geen contact met de andere paarden en deed haar eigen ding. Net toen ik dacht: nu laat ik haar inslapen want een blind paard, en dan ook nog zo jong, heeft geen toekomst, net op dat moment zag ik dat ze feilloos om een paaltje heen liep, het leek wel of ze toch wel weer iets kon zien. Dit ging met sprongen vooruit en nu loopt en rent ze weer als vanouds en kan weer 100% zien. Helaas is in dit hele proces ook heel mager geworden, ze was zeker al weer 25 kilo gegroeid. Ondanks dit verhaal kreeg zij ook een kruis en moest mee.
Mary
Het veulen van Mary had ik net afgespeend omdat ze haar moeder helemaal opvrat en ze al een jaar oud is. Helaas heeft zij hetzelfde als Socks, ook zij is atactisch. Ze is moddervet, merkt zelf niet dat ze zo apart loopt en kan er zelfs mee galopperen. Een lief vrolijk paardje dat totaal onbevangen in de wereld staat. De dierenarts gaf er een forse duw tegen waarop ze bijna omkukelde en concludeerde dat dit beestje toch echt veel beter af zou zijn als ze geeuthenaseerd zou worden...... Letterlijk: je hebt al veel te veel paarden, wat moet je met al die opvreters, je kunt toch niet alles houden, enz. enz. Toen ik hem vroeg wat hij zou doen als hij een gehandicapt kind zou hebben werd hij kwaad! Ik heb hem proberen uit te leggen dat alles wat leeft, ook al heeft het een handicap, ook recht heeft op dat leven en dat je als mens niet altijd voor god kunt spelen en beesten afmaken omdat "je er toch niets aan hebt, je kunt er niets mee!" Bovendien kan een paard als dit uitstekend worden opgeleid om als therapie-aaipaard te dienen, bijv. voor ouderen en kinderen die graag knuffelen, borstelen en kammen. Wat te denken van een therapie voor mensen die bang zijn van paarden. Dan hoeft een paard niet van alles te kunnen, het hoeft alleen maar paard te zijn. Dit was volstrekte flauwekul, er zijn paarden genoeg in de wereld. Einde oefening: opladen!
Robinson
Daarna was de hengstengroep aan de beurt: wat denk je: Onze Robinson groeit op dit moment als een kool, hij is met zijn anderhalf jaar al net zo groot als Prinz van een jaar ouder. Hij is natuurlijk schraal, zowiezo omdat hij zo hard groeit en omdat hij nu eenmaal op een leeftijd is dat hij alleen nog maar benen en een te groot hoofd lijkt te hebben: Helaas: mee!
Ik begon toen pas in de gaten te krijgen dat ze echt van plan waren paarden mee te nemen maar op vragen kreeg ik geen enkel antwoord: nee, wij gaan nu met de dierenarts overleggen en dan hoort U onze beslissing.... Dit duurde en duurde dus ben ik er heen gelopen om nu eindelijk te horen wat de heren hadden besloten. Ik werd direct als "verdachte in een strafzaak" bestempeld. De heren hadden besloten dat er op dit bedrijf veel te veel paarden zijn, dat ik zeer waarschijnlijk het werk en de stress niet aankan, dat ik de dieren daarom de nodige medische zorg en voedsel onthoudt dus dat ze het bedrijf zouden gaan "afromen"! Dat betekent dat ze gewoon 25% meenemen want er zijn er teveel. Zo ongeveer wat de jagers doen in een afschotgebied. Uiteraard werd ik hier nog spinnijdiger door en raakte ook echt in paniek: op mijn eigen terrein werd ik behandeld als een valse crimineel, afgeblaft en de heren gingen gewoon hun gang.
Ik weet nu wat de joden in de oorlog meemaakten: "mee, ja ik doe ook alleen maar mijn werk!!!!! " Werk nu maar mee dan is het zo achter de rug. Ja, m'n hoela. Het begon in de grote groep paarden, die hadden ze eerst in een verse wei gelaten want dat was dichter bij de inmiddels opgetrommelde dubbele veewagen waar er makkelijk 12 in zouden passen Ik was nu echt compleet in de stress en liep te razen en te tieren waarop zij doodleuk reageerden: als je nu een beetje meewerkt en ze zelf even op de wagen zet dan is het zo gepiept ! Hij begon dus lukraak "magere" paarden aan te wijzen met een voorkeur voor bruin en beende er met een ponyhalster opaf om ze even te pakken. Het was een echte paardenman (zei hij) dus liep hij met een brandende sigaar (!) tussen de paarden. Ik heb C. daar ook maar even een foto van laten maken, leuk voor in de krant. Uiteraard kreeg hij geen paard te pakken. Ik heb Sisi gepakt en op de wagen gezet, ik was zo misselijk dat ik bijna ter plaatse begon te kotsen. Socky ging natuurlijk ook braaf mee, maar ja, atactisch he, ik weet niet of ze nog leeft.
Elvya
Toen Elvya, die nog steeds een natte plek had van haar chronische droes, nee ze was niet mager maar ik had haar wel de nodige medische zorg onthouden. Elk paardenmens weet dat je droes niet met antibiotica kunt behandelen en dat het zichzelf moet oplossen, maar ja, zij niet. Mee dus. Toen Nadya, zij is inderdaad mager maar verder kerngezond, waarschijnlijk is ze volop aan het wisselen.
Chanou
Voorkeur voor bruin, dus ook Chanou. Nou die liet zich echt niet vangen en wat denk je: Isa Pandora kwam nieuwsgierig naar ze toe: ook goed, dan nemen we die toch......... toen ben ik echt ontploft en dat hielp, zij mocht weer vrij. pffft. De andere paarden waren inmiddel aardig over hun toeren dus kon je niemand meer benaderen. Nota bene, paarden die altijd als er bezoekers in de wei komen moeten uitkijken omdat ze ze gewoon omver duwen omdat ze allemaal geaaid willen worden. De heren verzonnen een list: er lag nog een koord waarmee Erik de palen uitmeet, dat konden ze mooi door de wei halen en ze dan de wei uitdrijven en naar de stal. Dit gedaan, maar ook in de stal konden ze Chanou niet pakken. Ach, dan komt dat nog wel. Toen Annanuska, die ging natuurlijk trouw mee want die heeft heel haar leven op en neer gereisd maar de kleine Calipso dacht er toch anders over. Helaas is hij maar heel klein dus werd hij door een sterke vent de wagen "ingezet".
Lucky
Lucky met kind van drie weken moest ook, ja, die was toch ook wel schraal. Dat was een ander verhaal: toen Lucky eindelijk op de wagen stond moest het kind nog gevangen worden. Ik denk niet dat die dit trauma nog ooit gaat overwinnen, arme kleine ding.
Tarqua
Tja, toen Tarqua, ze liep mee tot de wagen maar was absoluut niet van plan daarin te gaan: Een algehele worstelpartij, en dat met een atactisch paard, ze ging drie keer stijl recht omhoog en duvelde achterover. Heel goed voor haar rug. Ik kon dat geworstel niet meer aanzien en heb haar met een emmertje brok naar boven gelokt, alleen, zonder al die sterke stoere mannen. Haar dood tegemoet! want ach, wat moet je nog met zo'n beest. Net een jaar oud...... Onze Kathirza moest er ook aan geloven alle verhalen over haar ziekte ten spijt, levert natuurlijk wel een leuk plaatje op voor de TV of de krant, vooral als je er niets bijverteld. Ik heb dat dier bij de dood weggehaald, iedereen hier weet dat ik er van 's morgens vroeg tot 's avonds laat met de auto naar toe ging om bij te voeren, en te behandelen. Nee, geen pardon, mee met dat wrak. Toch dood.
Daarna Robinson, die liep braaf als hij is netjes mee. Mager???? Echt niet, maar ja we moeten afromen dus uit elke groep gaat wat mee!
Dus ook in de stal waar Mary meemoest. Onze Mary, een superpaard die net van haar veulen was verlost omdat die haar helemaal opat, kerngezond maar oud, Onze Mary die heel veel cursisten door het menexamen heeft geloodst, die jaren super betrouwbaar voor de huifwagen heeft gelopen, waar heel veel jonge mensen die bang zijn voor paarden op hebben gereden en zo hun angst hebben overwonnen. Ook zij mocht haar oude dag hier slijten en af en toe nog eens een ritje meedoen. Nee, mee, uit elke groep een paard, afromen is het motto.
Om half tien 's avonds ging de veewagen weg. Ik moest de papieren van de betreffende paarden inleveren en kreeg een heel summier ontvangstbewijs waarop stond dat ze 10 paarden en twee kleine veulens hadden "ontvangen"
En bedankt voor uw medewerking, salut.
Je kunt begrijpen dat ik helemaal van de kaart ben, ik kan hier niet mee omgaan en weet echt niet hoe dit verder moet. Je weet, er zijn altijd mensen die dit te pas en te onpas zullen gebruiken. Ik was net zo blij dat we eindelijk genoeg weiland hebben, dat het prachtig is afgezet, dat we die in 6 aparte weilanden van ruim een hectare hebben gesplitst. Ik sta nu te boek als crimineel, een verwaarlozer van dieren, ik onthou ze de nodige medische zorg.
Ik liet het emmertje met lege wormspuiten zien wat toevallig nog in de schuur stond omdat we ze 14 dagen geleden allemaal nog hebben ontwormd, ach dat was helemaal niet belangrijk, wie zegt dat ze in mijn paarden zijn gegaan....? De media maken er vandaag een hot item van , er zullen ongetwijfeld vreselijke beelden op tv komen en uiteraard grof overtrokken verhalen in de pers: 50 sterk verwaarloosde paarden in beslag genomen, ik heb al heel lang geen vijftig paarden meer.
Maar ja, het trekt wel heel veel kijkers en je weet, het wordt weer 4 oktober, dierendag, dus de Dierenbescherming heeft heel veel donaties nodig. Tja, dan heb je natuurlijk wel iets aan zo'n hit, daar kunnen ze mee scoren! Jammer dat ze niet met de dood bedreigd zijn, dat had het allemaal nog smeuiiger gemaakt. Vanmiddag is hier een reporten van BN de Stem persoonlijk geweest met een fotograaf om mijn kant van het verhaal te horen. Hij heeft alle paarden gezien en ook foto's gemaakt. Ik ben benieuwd wat hij er over schrijft, hij kon namelijk geen verwaarloosde paarden vinden..... Verder lijkt het er op dat de andere media gewoon klakkeloos overnemen wat iemand op een site van de dierenbescherming heeft gezet, wellicht moeten we zelf in het offensief en ze allemaal laten komen om te zien hoe het hier is.
Ze zijn van harte welkom, net als ieder ander.
Ik zou graag willen dat je dit hele verhaal op onze site zet en probeer er een soort gastenboek bij te maken zodat er ook door allerlei mensen in het land een mening op gezet kan worden. Ik krijg al de hele dag telefoontjes van mensen die hier vaak komen en zich afvragen hoe dit in hemelsnaam kan en ook wie dit op zijn geweten heeft. Ook krijg ik allerlei dingen te horen van mensen die ervaringen hebben met de dierenbescherming, zoals bijvoorbeeld het vreselijke feit dat een paard in de winter zonder deken op de wei staat.....