Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-08 11:29

Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-08 11:29

Ik zal even mijn verhaal vertellen om het duidelijk te maken..

Ik heb mijn paard sinds ze 1 jaar is en heb haar zelf opgevoed. Ze is heel makkelijk in de omgang, echt een knuffel kont. Ze is heel leergierig. Ik besloot haar pas met 3,5 in te rijden want ze was nog vrij jeugdig..

Ik bad geen ervaring met inrijden, maar heb het vaak zat gezien en wist ongeveer wel wat ik moest doen. Ik zou dit samen met mijn vriend gaan doen. Die heeft 3 paarden ingereden. 2 kwpn'ers en 1 belgisch trekpaard. Ervaring zat dus..

Het ging allemaal heel makkelijk. Vanaf dat ze 2,5 jaar oud is heb ik haar rustig laten wennen aan het zadel en hoofdstel. Ze pikte het allemaal erg goed op. Vanaf 3 jaar ben ik heel rustig gaan longeren. Opbouwend vanaf alleen aan de longeerlijn tot uiteindelijk met zadel en hoofdstel. Hier ging ongeveer een half jaar overheen. Lekker rustig aan gedaan dus.

Toen ze 3,5 was ben ik rustig aan gaan hangen. Ook dit weer samen met mijn vriend. Ook hier ging ze goed mee om. Geen angst of wat dan ook. Toen kwam het moment dat ik erop moest gaan zitten. Vriend hield haar vast, ik er heele rustig op. Nog steeds geen problemen. Ik zat erop. Ze liet het goed toe al zag je wel aan haar dat ze het allemaal vreemd vond..

Toen vroeg ik aan een omstander of die een foto wou maken. Was tenslotte de eerste keer dat ik op mijn paardje zat. Zodra ze mijn stem hoorde raakte ze compleet in paniek! (we hebben beste en sterke band, dus misschien kwam het wel dat ze mij hoorde maar niet zag dat ze zo schrok..) Ze begon te steigeren, bokken, steigeren, bokken. Ze hield niet meer op. Uiteindelijk heb ik mezelf eraf geworden. Ik was flink overstuur en mijn vinger was gekneust. Ik durfde er niet meer op, maar vond wel dat er iets moest gebeuren.. Mijn vriend ging er toen op. Hij kwam er ook weer zonder problemen op. Na een paar seconden wou ze weer beginnen met bokken en steigeren. Mijn vriend heeft meer ervaring als mij en ze hield gelijk op.

Maar dat was erg letterlijk. Ze deed helemaal niks meer. Ze zette geen stap meer voor of achteruit. Ze kan nogal koppig zijn en dat was ze nu dus ook. Met geen mogelijkheid kregen we er beweging in. Toen besloten om haar te laten inrijden door een profecional.

Ze kon gelijk terecht bij een heel fijne man. Die deed haar de eerste week alleen maar longeren en ging er op de wasplaats opzitten. Na een week kon hij erop. Vanaf toen ging het super! Binnen een maand was ze compleet ingereden, geen bok meer weg gegeven! Ze was mega braaf en de knoppen zaten erop..

alleen nu kwam het probleem.. Ik moest erop... Ik durfde niet meer! Ik durfde niet meer op mijn eigen paard te zitten... Uiteindelijk toch gedaan.. de eerste keer alleen maar stappen aan de hand. Ik huilen, hart bonste in mijn keel en kon moeilijk ademhalen..

Uiteindelijk heeft ze een maand langer gestaan bij die man om het op te bouwen. Ik was zover dat ik kon stappen,draven en galoperen op de longeer ring. Maar zodra ik de grote bak in moest kreeg ik weer de zenuwen en durfde ik niet meer.. Nouja na een tijdje ging dit redelijk en besloten we haar mee te nemen naar huis.

Nieuwe stal, een stuk kleiner en vertrouwder. Ze is tot op heden zo gigantisch braaf. Sinds ze is ingereden heeft ze geen bok meer weggegeven, niet gesteigerd, niet geweigerd te werken, niet als een dolle door de bak gevlogen. Kortom de perfecte 3 jarige. Niks op aan te merken, super braaf..

maar nog steeds durf ik amper te rijden.. Het gaat wel goed als iemand er 5 minuten van te voren op heeft gezeten. Dan zie ik dat ze braaf is en dan durf ik te rijden.

Ik ben het nu aan het proberen om er als eerste op te gaan. Dat gaat zo moeizaam. Ik ben zo bang om op te stappen.. dat ik eigenlijk gewoon niet wil! Het is wel zo dat asl ik eenmaal opgestapt ben en een paar rondjes heb gereden dat het een stuk minder is en weer plezier heb in het rijden...

Ik heb dus enorme angst opgebouwd om op te stappen.. Ik heb in de tussentijd op een manege paard gereden.. opstappen ging weer vol angst.. na 1 rondje stappen was alles weg en heb ik heerlijk gereden...

Zijn er nog meer mensen die een soort gelijke angst hebben.. ik wile r zo graa vanaf.. vind het vreselijk dat ik zo bang ben voor mijn eigen paardekind...

**Geplaatst**: 18-02-08 11:34

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 11:34

Heel langzaam opbouwen spreek met jezelf af dat je een kwartier alleen rondjes gaat stappen en er daarna weer af gaat. Dus alleen stappen geen moeilijke oefeningen etc.

**Geplaatst**: 18-02-08 11:36

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 11:36

hoi,
ik ken het maar al te goed, maar je moet proberen over je angst heen te komen. Je geeft zelf al aan dat je het met elk paard hebt. Iemand erbij vragen en met die persoon praten over van alles en nogwat en rustig opstijgen. Door het praten ben je minder bezig met wat je gaat doen. Als dat goed gaat, langzaam aan de tijd vooraf met het praten verkorten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-08 11:39

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-08 11:39

Ik wil echt onwijs graag dat het beter gaat want mijn paard is alles voor me.. ze is echt mijn kindje..

Ik doe het nu zo dat ik er als eerste opstap en dat er iemand de eerste rondjes naast blijft lopen en tegen mij praat.. ze houd niet mijn paard vast maar erlangs lopen is genoeg.. na een paar rondjes ga ik dan draven en dan gaat die persoon midden in de bak staan.. dan gaat het steeds beter.

**Geplaatst**: 18-02-08 11:40

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 11:40

Hoi,

ik ken het gevoel.
ik heb sinds een paar weken een nieuw paard en iedere een op stal vind haar prachtig en geweldig en ik zie eht niet (wil het niet zien)
de eerst keer dat ik zo op stapte ging ze er kei hard van door en als ik aan galopeer bokt ze bij mij ook alleen bij mij hoor.
ik heb haar heel lang eerst gelongeerd om te kijken hoe haar bui is en sinds 4 dagen stap ik er zo op om te rijden en als ik les krijg dan loopt ze ook super goed alleen als ik alleen voor mezelf rijd niet dan ben ik bang om haar aan te pakken en rij ik braaf wat rond tewijl ze meer kan.
mijn ervarind is dus dat het op jou tempo moet als je je eigen veilig voelt komt het vanzelf goed dat je steeds meer durft geef het tijd.
moet ik ook ik ga haar nu langzaam aan ook iets meer zien als mijn paard .
succes ermee en blijf in je zelfgeloven

**Geplaatst**: 18-02-08 11:46

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 11:46

Hoi,
Ik kan wel beetje meedelen in je angst.
Mijn merrie is een gigantische heetheefd en kan met rijden heel erg heftig zijn.
Dit was in het begin helemaal niet zo, totdat ze een peesblessure kreeg en ik er meerdere maanden naast heb gelopen.
Met alleen het stappen aan de hand ging het al mis. Ik heb haar toen plat meoten spuiten met sedasan om uberhaupt normaal met haar over het erf te kunnen.
Toen ik er weer op moest was dat natuurlijk ook weer 1 groot feest!
Ik werd steeds banger...
Uiteindelijk heb ik het samen met en instructeur heel goed kunnen overwinnen en was ik weer zover dat ik gewoon lekker durfde te rijden zonder angst.
Totdat ze weer een blessure kreeg.
weer drama met stappen en rijden.
Ik ben nu nog steeds niet over mijn angst heen.
ik rij nu aan een longeer lijn, Dit gaat eigenlijk heel goed ik heb nog dagen dat ik gigantisch loop te mutsen en het gaat dan ook echt niet...
Maar er zijn ook dagen dat het wel goed gaat..
Ik ben er nog lang niet! Maar met de goede hulp en begeleiding gaat het wel lukken.
Losgooien of longeren kan ik niet met haar... Dat is ook erg frustrerend...

Ik kan er heel erg verdrietig om worden dat ik bang ben voor mijn eigen paard. In de omgang is het een schat! Echt waar!!
Maar met rijden...

**Geplaatst**: 18-02-08 11:55

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 11:55

inderdaad neem de tijd ervoor.

het komt door een nare ervaring en dat is gewoon heel vervelend.
als ik jouw was zou ik inderdaad eerst gewoon heel vaak lesrijden. dna niet volgas rijden. maar stappen en praten. bezig zijn. zodat je niet kan denken dat het eng is.

heel goed nadenken. waarom ben ik bang.
ik heb hetzelfde met buitenrijden. in de bak is er niks aan de hand. maar buiten schijt ik 7 kleuren. als ik dan onderweg be en veel praat scheeld eeen heel eind.

ik heb ook een keer met belere gehad dat ilk praatte voor het eerst op het paard. die schrok ook. (flipt nie tmaar toch)

succes

**Geplaatst**: 18-02-08 11:59

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 11:59

Ik ken het probleem maar al te goed. Ik ben een paar maanden geleden van mijn eigen jonge paard gegooid. Daarna bleek hij last van zijn rug te hebben en is hij daarvoor behandeld. Inmiddels hebben we het longeren etc weer opgepakt. Gister heeft er voor de derde keer weer iemand opgezeten, maar ik durf niet zo goed meer. Wel inderdaad als ik zie dat hij bij iemand anders eerst rustig is, maar ik ga er nu niet zelf als eerste op. Dat lijkt me ook niet goed, als hij voelt dat ik gespannen ben dan schiet hij ook in de stress. Ik hoop dat ik snel weer genoeg vertrouwen in hem en mezelf heb om het weer op te pakken. En jij natuurlijk ook. Kleine stapjes nemen, dan komt het vanzelf!

**Geplaatst**: 18-02-08 12:04

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 12:04

Ik ken het ook, en het is heel, HEEL erg vervelend.

Paar feitjes: Jo is bijna vier, en sinds half september onder zadel. Ik rij haar zelf sinds november. Ik heb zelf 2 jaar rij-ervaring (nope, niet zoveel dus).

Door een paar gebeurtenissen die eigenlijk niets voorstelden ben ik ook erg onzeker geworden: ze is een keer gaan rennen in de galop en was niet meer te sturen. Uiteindelijk ging zij links voor de muur, maar ik rechts... daarna was ik dus al van tevoren zenuwachtig als ik priveles had want dan moest ik vast ook in galop... dus oplossing was simpel: ik galoppeerde gewoon even niet meer. Mijn instructrice (ook degene die Jo heeft ingereden) reed haar tot vorige week 1x per week om de galop onder de man te bevestigen.

Een hele tijd daarna, toen ik het vertrouwen weer wat terug had, gaf ze een paar flinke bokken toen ze een dag stilgestaan had, en het nogal koud was buiten. Frissigheid dus. Ik donderde eraf, en was mijn vertrouwen in haar helemaal kwijt. Want ook suffe Jo kon dus gek doen en bokken.

Ik ben tijden zenuwachtig geweest voor ik ging rijden. Soms had ik al 's middags op het werk de kriebels omdat ik 's avonds moest gaan rijden. Vanaf die bok heb ik haar ook telkens van tevoren in de longeerbak laten lopen, was die bevroren, dan durfde ik niet te rijden. Ik had er geen lol meer in, en zag alleen maar dat het vreselijk veel geld kostte maar dat ik er niets voor terug kreeg. Dus ik heb zelfs getwijfeld of ik er wel mee door moest gaan. Het was gewoon echt niet meer leuk.

Jo voelde het onmiddelijk of ik er onzeker op zat. Ze brak uit voltes, ging hard rennen, was niet of nauwelijks terug te nemen en ik was heel bang de controle te verliezen.

Een tijdje heeft mijn vriendin me geholpen, zij was bepaald niet onder de indruk van Jo, en ging er dan de eerste paar minuten op om de frissigheid wat eraf te rijden.

En mijn privelessen hebben me 'gered'. Zonder mijn instructrice had ik het niet voor elkaar gekregen. Ik zei het gewoon als ik erg zenuwachtig was, en ze praatte me dan door de eerste 5 minuten heen, zodra ik doorkreeg dat Jo goed te sturen en terug te nemen was, was de zenuwachtigheid over, en als Jo dat voelde ging het automatisch goed. Was Jo erg rennerig en vervelend, dan ging mijn instructrice er de eerste vijf min op en liet haar flink werken. Daarna ging ik er een stuk zekerder op omdat ik zag dat ze verder niets deed.

Nu, sinds een week of twee galoppeer ik pas. Eerst alleen in de les, maar nu ook alleen. En vanaf deze week rijdt mijn instructrice Jo niet meer, maar ga ik een extra priveles nemen.

En nu, na zes maanden begin ik Jo pas echt leuk te vinden, en gaat het rijden een stuk beter. Gaat ze nu rennen dan boeit het me niet meer, valt ze in galop? Jammer dan, terugnemen dan maar. Breekt ze uit de volte? Dan kan ze een schop met het buitenbeen verwachten en ga ik net zolang door tot ze wél draait op buitenbeen en buitenteugel. Maar zelfs dat zit er nu ineens volledig in. Ze is te sturen alsof het niets is.

Je moet gewoon echt doorzetten, doorzetten doorzetten. En niet bang zijn om hulp te vragen en te krijgen. Langzaam het vertrouwen opbouwen, en sommige dingen gewoon even laten voor wat ze zijn (zoals ik deed met galop). Jo is pas 3 ik heb haar nog heeeeel lang als het goed is, dus het kon mij niet boeien of ik na 1 maand of 9 maanden ging galopperen. Tijd zat! En dat heb jij ook, toch?

**Geplaatst**: 18-02-08 12:11

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 12:11

*meldt zich*

Ook ik ken het gevoel. Voordat ik mijn huidige paard kreeg ben ik een paar x hard gevallen en reed verder nog weinig. Want ik was toen al angstig geworden, ik ben toch al de dertig gapasseerd en dan ben je al niet meer zo'n held, ondanks een ruime 15 jaar rijervaring op allerlei soorten paarden.

Toen ik Fanny tegenkwam en haar kocht wist ik dat ze uit haar plaat kon gaan maar ik nam de gok. Ze was erg lief met beleren in het algemeen (Ze kon niks, rechtstreeks uit de opfok). Dat heeft mij de moed gegeven om ook haar weer zelf zoveel mogelijk te beleren. Ze heeft de eerste 3 maanden geen kick gegeven, was alleen maar braaf. Totdat opeens er een knop omging, ik steeg op zat amper en ze ging me tekeer met 4 benen de lucht bokkend de bak door! Ik ben er zelf 'afgegaan' want ik was totaal onvoorbereid, dus ik kon niks doen, mijn voeten nog niet allebei in de beugels, teugels niet op maat. Gelukkig niks overgehouden lichamelijk, maar geestelijk wel. Iemand anders heeft haar toen verder doorgereden, ik was inmiddels ook zwanger dus ben je extra voorzichtig. En ze heeft niks meer gedaan, ze luistert super, haar eerste buitenritjes gaan ook geweldig, niks bokken of wegrennen.

Ik ben inmiddels ruim 4 maanden zwanger en heb er nog een paar x opgezeten inmiddels, alleen als de weersomstandigheden helemaal top zijn, maar net wat je zegt, eerst weer aan de longe en nu loopt er eventjes iemand naast bij het wegstappen (dat was het moment dat ze 'ontplofte) en dan gaat het prima. Ik stap en draaf dan alleen wat met haar en longeer haar van tevoren. Degene die haar voor mij 'doorrijdt' stapt zonder longeren op, galloppeerd al lekker, gaat alleen naar buiten, nou mij niet gezien!

Ik hoop en denk dat ik haar misschien per ongeluk geraakt heb bij het opstijgen of deed ik iets onverwachts, maar het blijft zo eng omdat het vanuit het niets kwam. Nu is het nog veel moeilijker omdat ik zwanger ben, dus ik hoop straks na de bevalling dat ik er wat meer vertrouwen in heb! En verder is het een heerlijk paard, werkt graag mee, is lief en een knuffel, luistert goed, kortom, geweldig dier!

Maar ik denk dat je het goed doet, lekker rustig aan opbouwen, en je ziet het, je bent echt niet de enige, ik ken er nog wel een paar!

**Geplaatst**: 18-02-08 12:44

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 12:44

Belangrijkste bij angst is dat je je niet gek laat maken door de omgeving om meer te doen dan waar je je (min of meer) veilig bij voelt. Als jij op durft te stappen als er eerst iemand anders op heeft gezeten, dan regel je gewoon dat er iemand anders eerst even op gaat. Na verloop van tijd krijg je wel weer vertrouwen in jezelf en je paard en durf je wel direct op te stappen. Geef het de tijd die het nodig heeft, ook als dat weken/maanden/jaren worden. Maak er niet meer probleem van dan het is.
Enne, angst is niet logisch, dus je hoeft niet met logische argumenten om te gaan dat het allemaal best zou kunnen. Als het niet goed voelt, dan is het (nog) niet goed, of het paard nou geen voet verkeerd zet of niet, dat boeit niet. Jij moet het gevoel hebben dat het kan en dan kan het ook Knipoog

Succes ermee.

**Geplaatst**: 18-02-08 12:51

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 12:51

Ik zit wel ens te denken he... E zijn toch ook andere manieren om van angst af te komen??
Onder hypnose ofzo?? of met acupunctuur>??
Ik wel eens benieuwd of dat dat ECHT kan...

**Geplaatst**: 18-02-08 13:06

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 13:06

Angst is inderdaad niet logisch, sterker nog: het is volledig irrationeel.

Een tijdje terug had ik weer zo'n onzekere rit. Jo voelde dat, was wat fris en schrok ontzettend van een windvlaag die het dak deed 'klapperen'. Ze schrok, sprong opzij, en sloeg op hol door de bak. Ik kreeg haar terug, maar voordat ik haar terug had, waren we weer in dezelfde hoek beland. Dus ze schrok wéér en legde weer dezelfde route af. Dit keer kreeg ik haar gelukkig eerder stil (anders hadden we net zo'n flipperkasteffect gehad).

Precies dat waar ik bang voor was, was dus gebeurd. Ze rende er vandoor zonder dat ik haar 'meteen' terug kreeg. Ik was erg geschrokken.

Maar ipv dat je dan denkt: nu is het ergste gebeurd, dus voor de rest kan alles nog maar meevallen. Of: nu is het ergste gebeurd, en zo erg was het eigenlijk helemaal niet (ik was blijven zitten en kreeg haar tenslotte terug). Als je daar logisch over nadenkt had de rest dus uberontspannen moeten gaan.

Helaas... werkt het zo dus niet... ik ben vlak daarna afgestapt want ik had het echt niet meer. (en de wind bleef ook maar erger en erger worden).

Jammer dat je angst niet kunt rationaliseren! Dat zou het leven een stuk makkelijker maken.

**Geplaatst**: 18-02-08 13:11

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 13:11

Ik denk wel dat het zo is dat je jezelf moet blijven confronteren, anders wordt 'het ding' steeds groter. Ik ben er bewust weer opgegaan, ondanks mijn zwangerschap, want eigenlijk was ik er klaar mee, maar anders zit ik me straks 4-5 maanden op te winden over dat ik er weer op moet.

Maar wat je zegt, wel op mijn manier en als ik het niet zie zitten roep ik iemand erbij. En heel rustig aan, de galop en buitenrijden doe ik na de bevalling wel weer. Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-08 14:32

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-08 14:32

Sja het vreemde is dat zelfs als ik er vol spanning opzit ze nog niks doet.. ze springt niet weg bokt niet niks... Mja indd rustig opbouwen lijkt het beste..

**Geplaatst**: 18-02-08 14:49

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 14:49

er is hoop hoor.

Toen ik mijn (toen) 3 jarige net had ben ik er een keer tijdens het opstappen afgevallen. Daar ben ik toen flink van geschrokken. De eerste tijd durfde ik er alleen op als iemand hem vast hield eventueel alleen in combinatie met eerst longeren.
probleem is alleen dat ik toen bij iemand en stal huurde waar verder niemand was. Vaak stond ik dan ook even te wachten voor ze me kon komen helpen. Op een gegevens moment was ik dat ook wel eens zat en besloot er maar zelf op te kruipen. Tijdens een stage waarbij mijn paard ook mee was, was het al helemaal moeilijk om iemand te vinden die me kon helpen.

Langzaam aan ben ik door de zure appel heen gegaan en ging ik er steeds vaker alleen op (zonder te longeren). Als je een braaf paard hebt, geeft het paard je vanzelf wel weer het zelfvetrouwen terug.

Roep gewoon lekker hulp in en bouw die langzaam af. Laat eerst iemand haar vast houden terwijl je opstapt en laat ze je de eerste rondjes helpen (longeren of aan de hand meenenen). Dat geeft vaak al wat vertrouwen. Bouw deze hulp langzaam af.

Wat bij mij helpt om spanning af te laten vloeien is zingen. Je gaat dan automatisch rustiger ademhalen. (helaas voor mijn omgeving Koe

)

Edit: Ik heb hetzelfde paard inmiddels 8 jaar en heb al jaren een rotsvast vertrouwen in hem. Het opstap probleem is alleen een vage herinnering en we doen samen dingen waar anderen alleen naar durven te kijken...

**Geplaatst**: 18-02-08 15:11

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 18-02-08 15:11

ik zit me net te bedenken, ik heb een boek waarin stap voor stap wordt uitgelegd hoe je van angst af kan komen en hoe je het om kan zetten in een positief ding (specifiek op paardrijden gericht).
Meer info: pb me dan.

(het heeft voor mij geholpen)

**Geplaatst**: 19-02-08 15:48

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 19-02-08 15:48

Ook ik ben zo'n angsthaas. Heb een schat van een bijna 5-jarige merrie, met een interessant karakter. Ze is bij vlagen nogal neurotisch (zeker tijdens de hengstigheid). Vorig jaar mei ben ik er vreselijk vanaf gelanceerd (wat resulteerde in een gebroken bekken). Sindsdien heb ik er denk ik een keer of 15 zelf op gezeten en is ze doorgereden door een vriendin van mij. Eigenlijk had ik haar te koop gezet (was er inmiddels nog een keer afgevallen

en zag er niet veel toekomst meer in) maar ze werd afgekeurd op de foto's. Dus toch maar besloten aan te houden en weer gaan rijden. Ik heb toen tegen mijn vriendin / instructrice gezegd dat ik het op mijn eigen manier wilde doen en geen bemoeienis van buitenaf. Daar werd ik alleen maar zenuwachtiger van. Dus alleen stappen tot ik me daar goed bij voelde en de stap naar draf durfde te maken. Dit ging super, ik was klaar voor het eerste drafje, maar toen kreeg ze een blessure... Ik heb haar toen op rust gezet en ze is behandeld aan haar rug. We zijn nu een maand of 3 verder en zonder ruiter loopt ze super. En nu mag ik er straks dus weer op... Ik moet maandag terug naar de kliniek voor controle en heb mezelf maar voorgehouden dat ik wacht tot ik daar ben geweest, maar eigenlijk mag ik er best weer op. Die eerste stap is weer enorm groot, ik wil heel graag, want ze is superbraaf op het moment, maar ja...

@Raja : moest erg om jouw naam lachen; mijn merrie heet officieel Wendo'raya, maar word in het dagelijks leven Raya genoemd Haha!

Hoe toepasselijk.

**Geplaatst**: 19-02-08 15:57

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 19-02-08 15:57

Oh ik ken dit helemaal..Voel me zo klote..Ik bedoel bang zijn voor je eigen pony...Nja bang van mijn pony ben ik niet zal even mijn verhaal vertellen dan is het wat duidelijker. Ik heb mijn pony al 11 jaar was lekker buiten aan het rijden..Rustig gallopje mooi recht pad niks aan de hand. Ineens voelde ik dat haar rechter voorbeen niet mee naar voren kwam. Wist meteen dat we gingen vallen. Ik zakte scheef naar rechts ram mijn schouder op de grond schouder uit de kom..Mijn pony viel om bovenop mij ook op mijn schouder schouder knalt weer in de kom...Heb hierdoor dus een tijdje niet kunnen rijden...Toen het wat beter ging had ik besloten er weer op te gaan stond zo hard te trillen dat ik bijna niet op kon stappen. Nja, 10 minuten gereden en er weer af zo is het de eerste paar keer gegaan. Toen heb ik na lang nadenken even alles opzij gezet en besloten dat ik gewoon even door moest bijten en samen met 2 vrienden een buitenrit van 2 uur gemaakt. Ging best redelijk tot we op hetzelfde pad kwamen. Bij het stuk waar het gebeurd was klopte mijn hart er bijna uit. Toch maar gewoon blijven zitten en na een tijdje zelfs gedraafd op het pad! Het enige wat je hier echt mee kan doen is zoals ik al zei even doorbijten en volhouden. Rustig aan beginnen zodat je weer vertrouwen krijgt. Ik heb deze val half april gemaakt en heb nu nog steeds een scheur in een spier bij mijn schouder die niet wil genezen...Maar kan het paardrijden toch zeker ook niet missen. Tis nog steeds nie helemaal over elke keer als mijn pony struikelt krijg ik zowat een hartverzakking. Maar ik zet toch door! Het is de moeite waard!

**Geplaatst**: 19-02-08 16:16

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 19-02-08 16:16

Ik sluit me graag aan bij de groep!

Ik heb een Holsteiner merrie van negen jaar. In mei van dit jaar heb ik haar een jaar. Ik heb haar gekocht van een handelaar en toen ik voor de tweede keer ging kijken had ik iemand meegenomen die op haar zou gaan rijden zodat ik kon kijken hoe ze onder het zadel liep. Tijdens het rijden met deze ruiter staakte mijn toekomstige merrie. Niet echt gruwelijk staken, ze stond stil en liet merken dat het haar niet zinde. Ik schrok er een beetje van, maar liet me niet zomaar uit het veld slaan. Ik was al alleen met haar naar buiten geweest (met de eigenaar op de fiets erbij)en dit ging heel goed. Dit was één van de vereisten waaraan mijn toekomstige paard aan moest voldoen. Goed uiteindelijk toch deze merrie gekocht.
Na een tijdje begon Vadalma te staken en werd het echt een draak onder het zadel. Ik begon mezelf af te vragen of ik er wel goed aan had gedaan om dit paard te kopen. Ze steigerde, bokte en ik ging er elke dag met knikkende knieën heen. Gelukkig was ik nog wel zo verstandig om direct iemand te zoeken die mij met dit nieuwe paard kon begeleiden. Zij heeft mij uiteindelijk ook door deze periode heen geholpen.
Goed, ik was dus bang om iedere keer op mijn paard te stappen. Bang voor het steigeren en bokken en vreselijk bang om eraf te vallen (terwijl ik al haar escapades al had uitgezeten). Ik ben met Vadalma helemaal opnieuw begonnen. Lessen aan de longeerlijn en later loskoppelen, vooruit rijden en als ze staakte pluk manen vastpakken, eerst goed gaan zitten en dan een tik geven. Op een gegeven moment merkte ik dat het beter ging en dat ik ook weer het vertrouwen terugkreeg in mijn paard. Ik heb vooral mezelf voorgehouden dat ik het heus wel aankon en dat ik me niet zomaar door een paard aan de kant wilde laten zetten: "wie dacht deze merrie wel niet dat ze was?" Ik wilde doorzetten, want ik wist dat dit paard voor de rest heel erg goed bij me paste en wilde haar niet kwijtraken. Daarnaast hou ik me heel erg vast aan de goede momenten die ik met haar heb, een soort van "zie je wel we kunnen het wel".
Angst is iets raars en kan zo erg tussen je oren zitten. Ik ga met de tips van de andere lezers mee: doe eerst dingen waarbij je jezelf prettig voelt, krijg het vertrouwen terug in je paard en vooral in jezelf! Daarna kan je het wel weer opbouwen. Zoals hierboven al werd gezegd: je hebt een jong dier en tijd zat!
Heel veel succes!

**Geplaatst**: 19-02-08 17:20

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 19-02-08 17:20

Je moet proberen je angst te overwinnen, het kan heel lastig zijn maar als je het eenmaal bereikt heb is het zeker een opluchting Knipoog

anders begin je gewoon eerst te stappen de eerst 2/3 keer dat je op haar rijd en als je denkt dat je er klaar voor bent ga je gewoon draven 2/3 keer dat je op haar rijd en als het dan goed gaat in galop etc. zo bouw je het per dag op bijv. eerst 2/3 dagen alleen stappen en als je er klaar voor bent alleen draven (en natuurlijk stappen) en als het goed gaat ook galopperen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-08 18:00

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-08 18:00

het voelt toch goed om te horen dat er een hoop andere mensen zijn met dezelfde angst..

Het vervelende is is dat mijn vriend vind dat ik me aanstel en gewoon moet gaan rijden.. aan hem dus weinig steun...

**Geplaatst**: 19-02-08 18:03

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 19-02-08 18:03

Ik ken het gevoel jammer genoeg ook erg goed.

Uiteindelijk ben ik ook mede door de angst gestopt met mn eigen paard te rijden.. Hij deed niet eens echt wat, maar als hij weg sprong of iets zag werd ik onzeker en daar reageerde hij dan weer op.

Verder klikte het ook niet tussen mij en het paard en heb ik het hele rijden over gedragen aan mn zusje..

**Geplaatst**: 19-02-08 18:06

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst: 19-02-08 18:06

Hetzelfde verhaal hier. Ik was al ietsje verder met inrijden. Probleem bij mijn paard was dat de eerste keer dat ik er op zat, ze zo heftig reageerde. Gelijk afspraak gemaakt op de kliniek (ze beet nl naar me en trapte naar me) en bleek dat haar wervels in haar rug niet in orde waren.
Later is dit hersteld en mocht ik weer beginnen. Het ging aardig, totdat ze een keer schrok van iets kleins, mij eraf worp en ik bleef hangen in de longeerlijn. Resultaat was dus een bezoek aan het ziekenhuis.
Ik heb haar toen ook laten inrijden maar ook toen ik er op moest was ik zooooo bang. Maar ik heb haar ook al heel lang, en daarvoor al heel hard moeten werken om haar uberhaupt te kunnen poetsen of aan te raken. Ik dacht dus;
1. ik kan haar verkopen 2. ik zet door, en dan is al mijn overige werk niet voor niks geweest.
Toen ze weer thuis was heb ik eerste een maandje zelf aangemodderd om het zo maar te noemen.
Daarna begonnen met 3keer in de week les.
Ik denk wel dat ik een jaar lang bang ben geweest. Dat m'n man er bij MOEST zijn als ik ging rijden, ook opstappen was altijd een drama.
Maar nu, heb ik totaal geen problemen meer met haar, is het het ideale paard voor mij, en heb ik mijn angst overwonnen. Dus voor mij was het het allemaal waard!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-08 18:41

Re: Angst om op eigen paard te rijden wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-08 18:41

ik blijf ook zeker doorgaan! Ik zou niet zonder haar kunnen Lachen