Geplaatst Gisteren ben ik met Jamie wezen oefenen met trailerladen. Toen ze vorig jaar bij me kwam raakte ze totaal in paniek zodra ze in de buurt kwam van een trailer en zijn we 45-60 minuten bezig geweest om haar de trailer in te krijgen (met 4 man + longeerlijn). Ze wilde nooit de klep op en als ze zover kwam dat ze in de trailer stond, ging ze totaal in paniek weer naar achteren, waardoor ze ook een paar keer naar terecht kwam
. Het was echt vreselijk naar om te zien en ik had ook echt zoiets van, in principe hoeft ze bij mij voorlopig toch niet de trailer op, dus was het niet zo’n punt. Ze heeft altijd problemen gehad met laden en het was eigenlijk niet echt te doen. 
Ook was ze redelijk panisch voor water (ze dronk niet uit een emmer, omdat daar water in zat, vreselijk levensbedreigend dus
), afspuiten en door plassen lopen was een crime, maar daar zijn we mee gaan oefenen en ondertussen drinkt ze zonder problemen uit een emmer en kan ik haar ook zonder gedoe van top tot teen afspuiten. 
Omdat dat eigenlijk best heel goed ging dacht ik dat het misschien toch wel een idee zou zijn om een beetje te gaan oefenen met trailerladen, want ja, stel dat ze nou een keer naar de kliniek zou moeten, of als ik misschien een keer met haar op vakantie wil ofzo (dit laatste heeft uiteraard geen enkele prioriteit), dan is het toch wel heel erg fijn als ze goed te laden is. Ik ben ook wel een beetje met grondwerk bezig geweest met haar en we zijn sowieso best wel heel close met elkaar
(dan staan we lekker samen te staan, zij met haar neus in m’n nek en dan leun ik lekker tegen haar aan). Omdat ze ook veel ziek is geweest, weet ze in ieder geval dat ik voor haar zal zorgen en dat ik haar bescherm. Dus gisteren zijn we voor het eerst gaan oefenen, samen met SGWukkie (aangezien die vrij veel ervaring heeft met paarden die moeilijk te laden zijn). Nou ja, ik vond het dus best spannend en was heel benieuwd hoe het zou gaan. Ik had 2 scenario’s in m’n hoofd zitten; of het gaat net zoals vorig jaar; of ze loopt zo met me mee.
Nou ja toen we eindelijk de trailer klaar hadden (was een hele zoektocht naar de sleutel), toen is ukkie eerst even voorop gegaan, zodat zij even op de juiste manier aan de voorkant bezig kon gaan en dan had ik de longeerlijn vast en kon ik haar wat meer sturen in de beweging naar voren (eerst ging het andersom en dan is het lastig uit te leggen hoe je haar het makkelijkste naar voren kon krijgen), dus als ze twijfelde dan gaf ik haar even een kneepje van; ik sta er nog, ben bij je, loop maar door. Nou toen liep ze dus eigenlijk al zonder al teveel gedoe de trailer in, wel wat twijfels, maar het ging al vrij soepel, ze wilde er alleen wel weer heel graag af. Toen ben ik vervolgens zelf met haar de trailer op gelopen, en we hadden de longeerlijn al klaar, maar die hebben we niet eens meer nodig gehad.
Ze liep gewoon zo met me mee!!!! Helemaal geweldig was ze, heel rustig en relaxed. Dus toen weer even laten staan (met longeerlijn achter haar kont gespannen zodat ze niet achteruit zou gaan) en weer rustig de klep af gelopen.Daarna wilde ik het even echt helemaal alleen proberen en heeft ukkie een filmpje ervan gemaakt (zie link!), dit was dus de 2 keer dat we samen de trailer in gingen!!!
http://nl.youtube.com/watch?v=Q6fGxEuzevg Daarna hebben we de stang erachter gehangen, dat vond ze wel even gek, maar ze bleef toch braaf. Toen de klep dichtgedaan, ging ook goed, het was allemaal wel even spannend, maar ze bleef kalm en begon ook gewoon lekker hooi te eten, deurtje ook even dichtgedaan en daar reageerde ze ook goed op. We hebben nog een paar keer in en uitgeladen en toen zijn we zelfs ook een stukje gaan rijden. De ponyclub is vlakbij stal, dus als ze daar niet meer op de trailer zou durven dan konden we ook lopend terug, mocht het nodig zijn. Ik ben bij haar gebleven toen we gingen rijden, het is natuurlijk niet niks en ik wilde haar pertinent niet alleen laten (ik realiseer me ook goed wat de risico’s zijn, maar ik vond het veel belangrijker dat ze steun bij mij zou kunnen zoeken als ze angstig zou worden). Ze vond het rijden wel even heel spannend en werd ook wel wat nerveus
, maar uiteindelijk wist ik haar weer wat te kalmeren en begon ze zelfs weer aan het hooi te knabbelen (al rijdend dus 
). Bij de club aangekomen hebben we eerst het deurtje en de klep weer even open gezet, zodat ze even kon acclimatiseren en tot rust kon komen. Toen ze weer ontspande hebben we haar weer uitgeladen, een rondje over het terrein gewandeld, lekker gras staan eten etc. Een paar stalgenootjes waren met een paar paarden aan het wandelen, dus die liepen daar ook even rond, maar ondanks het feit dat haar weidemaatjes weer wegliepen, ging ze toch weer heel braaf de trailer in (uiteraard zijn we er toen weer even in en uit gelopen)
. De terugweg heeft ze alleen gestaan en toen we weer op stal waren, was ze wel een beetje zenuwachtig, maar zodra het deurtje weer openging en we er weer bij kwamen was het ok. Toen weer heel netjes uitgeladen en er nog even een paar keer op en af gelopen (maar het werd donker en toen wilde ze niet meer blijven staan en hebben we het daarbij gelaten).Het ging dus echt helemaal super en ik ben zo ontzettend trots op mijn meisje_/-\o_ , ze doet het toch wel allemaal maar en ze heeft echt haar vertrouwen aan me gegeven en dat gevoel is echt zo ontzettend geweldig!
Sorry voor het megalange verhaal, maar ik ben gewoon zo blij, was echt helemaal gelukkig gisteren en ik wilde het toch even met jullie delen
. 
ze ziet er goed uit !!