Ik vroeg me af of hengsten in omgang etc. echt zo "anders" zijn dan ruinen en merries. Je hebt natuurlijk hengsten die weten dat ze hengst zijn en zich flink laten zien/horen.

Maar bij mij op stal stonden er 2hengstjes waar je het niet eens van merkt. Bij de eerste (newforest kleine maat) kon je gewoon een merrie voor zijn neus zetten, hij bewoog niet eens, en dat was een dekhengst. De tweede (ook newforest grotere maat) is nu 3jaar en laat zich al wat meer zien, met naar de paddock brengen etc maar is wel braaf, in de hand te houden, heeft een hele hoop lawaai bij maar is controleerbaar. Maar laatst zag ik op concours een arabofriese hengst die echt wel wist dat hij hengst was, continu hinniken, groot maken, trippelen, naar alles wat voorbij de trailer kwam, mond opentrekken en brullen maar. Zo'n soort hengsten vind ik niet aangenaam. Een "stillere hengst" vind ik véél aangenamer. Men zegt altijd dat je bij hengsten consequenter moet zijn dan met ruinen en merries.
Maar ik ben tegen elk paard even consequent voor mij maakt het geslacht echt niet uit. Maar hoe voed jij je hengst op? En waar hou jij rekening mee op wedstrijd en in de bak?
