Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-09 20:10

Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-09 20:10

Wat is jullie ervaring en mening over het verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

**Geplaatst**: 27-08-09 20:17

Geplaatst: 27-08-09 20:17

Ik heb een haflinger gekent, die een hoeveelheid (geplukt)Jkk had gegeten wat niet de bedoeling was (lag in een plastic zak om weggegooid te worden, maar pony kon er blijkbaar bij en had het allemaal opgegeten). De eigenaren wisten dit niet, ik weet ook niet of het hun later verteld is, maar paar dagen later was ie hoefbevangen. Ik dacht nog zou het door de JKK komen. Maar omdat ik de eigenaren niet persoonlijk kende heb ik ze er nooit over gesproken, dus weet ik ook niet of dit verder onderzocht is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-09 20:21

Re: Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-09 20:21

Het zou maar zo kunnen, ik kom ook regelmatig onverklaarbare hoefbevangen paarden tegen.

**Geplaatst**: 27-08-09 20:36

Geplaatst: 27-08-09 20:36

Ik dacht dat hoefbevangenheid ook door vergiftigingen kan ontstaan, dus zou een JKK vergiftiging kunnen toch?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-09 20:44

Re: Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-09 20:44

Volgens mij wel, ben benieuwd naar de ervaring en mening van anderen hoefsmeden en alle bokkers hier over?

**Geplaatst**: 27-08-09 20:53

Re: Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst: 27-08-09 20:53

De oorzaak van bevangenheid is omdat er iets mis gaat in het verterings stelsel het paard krijgt een te hoge hoeveelheid stoffen en daardoor krijgt het ontstekingen in de hoeven. Kan zijn dar er in jkk een grote hoeveelheid stoffen zit waardoor ze bevangen worden.

**Geplaatst**: 27-08-09 21:43

Geplaatst: 27-08-09 21:43

Krijg je dus als eerste de vraag: wat veroorzaakt hoefbevangenheid?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-09 22:16

Re: Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-09 22:16

Nog een vraagje, hoe komt het dat hoefbevangenheid een van de symptomen is?

**Geplaatst**: 27-08-09 22:21

Geplaatst: 27-08-09 22:21

Nog een vraag: zul je met een gezonde elastische witte lijn hoefbevangenheid tegen kunnen gaan? Oftwel: wat was er het eerste, de kip of het ei?

**Geplaatst**: 27-08-09 22:27

Geplaatst: 27-08-09 22:27

Hephaistos schreef:
Krijg je dus als eerste de vraag: wat veroorzaakt hoefbevangenheid?

Zal er vast een paar vergeten zijn:

insulineresistentie
cushing
Stress
Te veel koolhydraten.
Te goed condite
Aan de nageboorte blijven staan (merries)
Bepaalde geneesmiddelen
Overbelasting
Ongeval/verwonding aan de hoef
Vergiftiging

Ik denk dat paarden best wel aanleg kunnen hebben voor hoefbevangenheid maar dat ze wel getrickerd moeten worden.

**Geplaatst**: 28-08-09 10:42

Geplaatst: 28-08-09 10:42

In de literatuur is is het niet beschreven dat hoefbevangenheid hoort bij een JKK vergiftiging. Ik heb het ook nog nagevraagd in Utrecht op de faculteit en zij bevestigden dit.
De verschijnselen van PA vergiftiging zijn niet erg specifiek en zijn ondermeer vermagering, slechte eetlust, sloomheid, slechte vacht, korsten, met name op de kroonrand (paard), gele slijmvliezen en zenuwverschijnselen (wankele gang, cirkelbewegingen, bewustzijnsvermindering, opgewonden/paniekerig gedrag . Deze symptomen tonen vaak alleen aan dat er sprake van schade aan de lever is wat vele oorzaken kan hebben zoals ondermeer geboorteafwijkingen, ontstekingen die door bacteriën en virussen veroorzaakt zijn en parasieten, maar deze leverschade kan ook door andere PA bevattende planten dan Jakobskruiskruid veroorzaakt zijn . Alleen als een dier relatief grote hoeveelheden PA bevattende planten eet zullen de symptomen van PA vergiftiging zichtbaar zijn.

Ik denk ook niet dat je nooit kunt zeggen dat het nooit een keer gebeurt. Vorige week heb ik zelf een paard in moeten laten slapen die zwaar bevangen stond en knalgeel was. Dit paard heeft zeker weten nooit een hap kruiskruid gehad, waarschijnlijk ging het hier om een tumor. Maar ze vergiftigde zichzelf wel.
Op mijn website staat wel uitgelegd hoe een PA vergiftiging precies gaat, ( onder knopje achtergrondinformatie) Dat is geschreven in o.a. samenwerking met een dierenarts van de faculteit Utrecht.

**Geplaatst**: 28-08-09 13:00

Geplaatst: 28-08-09 13:00

FaberSmid schreef:
Nog een vraagje, hoe komt het dat hoefbevangenheid een van de symptomen is?

Ergens gaat wat mis in de stofwisseling,m.a.w bepaalde stoffen worden niet door het lichaam meer uitgescheiden om dat de lever het ff niet aankan,dwz stoffen die normaal door de urine worden geloosd. Het ene paard word spierbevangen,het andere hoefbevangen en soms allebeide kort achter elkaar.
Je vraagt eigenlijk dus waarom het zich uit in de voeten. Welnu, op school heb je vast en zeker de anatomie van de voet bestudeerd. De vaten in het onderbeen, en de hoef zijn het laagste punt van het paard,en waarschijnlijk minder goed doorbloed als als spierweefsel.
(daarom duurt een peesblessure ook zo lang) De ophoping van afvalstoffen veroorzaakt ellende in deze vaten en hoeflederhuid,de ontstekingsreactie die volgt drukt de witte lijn los van de hoeflederhuid(vocht)
De lamellen van de witte lijn zijn de zwakste schakel en worden uit elkaar geduwd.Dit zie je
als de verbreding in de witte lijn en later in de ringen of knikken in de hoefwand.

Hephaistos schreef:
Nog een vraag: zul je met een gezonde elastische witte lijn hoefbevangenheid tegen kunnen gaan? Oftwel: wat was er het eerste, de kip of het ei?

Dus niet,die witte lijn gaat te hoogte van de punt van het hoefbeen naar de ratsmodee.
Je kunt door wld wel hoefbeenrotatie krijgen omdat het verband uit de hoef is,of zelfs een sincker waarbij het hele hoefbeen richting aarde zakt.

**Geplaatst**: 28-08-09 13:02

Re: Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst: 28-08-09 13:02

WBT jkk en hoefbevangenheid,ja klinkt wel logisch eigenlijk.

**Geplaatst**: 28-08-09 13:18

Geplaatst: 28-08-09 13:18

Meestal gaat het om een chronische vergiftiging. Het duurt heel lang voor een vergiftiging zichtbaar wordt, je moet dus erg oppassen om hoefbevangenheid te linken aan JKK vergiftiging. In tegenstelling van wat er vaak op websites wordt geschreven is het namelijk niet zo dat die PA's zich opslaan in de lever, het lichaam wil ze zo snel mogelijk kwijt en die PA's worden dan ook snel uitgeplast.

In tegenstelling tot acute PA vergiftiging leidt chronische vergiftiging niet tot grootschalige necrose . Hoewel de levercellen die erg beschadigd zijn necrose zullen ondervinden, zal hun aantal relatief klein zijn als er slechts kleine hoeveelheden Kruiskruid gegeten werden, chronische vergiftiging zal daarom meestal niet tot lever ontstekingen leiden. De cellen die slechts licht beschadigd zijn zullen apoptose ondergaan . Dit is in tegenstelling tot necrose een gecontroleerde celdood. Deze cellen produceren stoffen die andere cellen laten weten dat ze beschadigd zijn en daardoor een risico voor gezonde cellen kunnen vormen omdat ze over kunnen gaan tot necrose of in tumor cellen kunnen veranderen zoals aangetoond is in onderzoek aan ratten en muizen . Tijdens apoptose worden cellen afgebroken in gesloten blaasjes die door andere cellen worden opgenomen. Het belangrijk om hier te constateren dat apoptose dus niet tot lever ontsteking leidt. Zo lang er niet te veel cellen zijn die apoptose vertonen wordt het verlies van lever functie door andere cellen overgenomen en zal de lever gezond blijven. Er zullen dus geen symptomen van leverschade zichtbaar zijn en bloed samples zullen niet de lever enzymen vertonen die karakteristiek zijn voor PA vergiftiging. De verloren cellen worden vervangen door cellen die zich nog steeds kunnen delen en als levercellen slecht licht beschadigd zijn kunnen ze soms zelfs herstellen . Samenvattend kunnen we dus stellen dat onder een bepaald niveau PA vergiftiging niet tot onherstelbare leverschade zal leiden. Als een dier dus PA bevattende planten eet dan zal het alleen ziek worden als het te veel planten binnen krijgt. In zulke gevallen compenseert de lever voor de verloren cellen en zullen er geen symptomen zichtbaar zijn, zelfs niet in bloed samples. Als grotere hoeveelheden PA bevattende planten gegeten worden is dit als eerste zichtbaar in bloed samples. Die zullen dan bepaalde lever enzymen vertonen die op PA vergiftiging kunnen wijzen. Vervolgens worden de symptomen van leverschade duidelijk. Het is op dit moment niet duidelijk hoe veel PA’s een dier moet binnen krijgen om symptomen van vergiftiging te gaan vertonen, maar die zal per diersoort en individu verschillen. In zeer ernstige gevallen van PA vergiftiging laten bloed samples de karakteristieke lever enzymen niet zien, omdat er zo veel cellen beschadigd zijn, dat er niet genoeg cellen meer zijn om deze enzymen aan te maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-09 18:56

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-09 18:56

EstherHegt schreef:
In de literatuur is is het niet beschreven dat hoefbevangenheid hoort bij een JKK vergiftiging. Ik heb het ook nog nagevraagd in Utrecht op de faculteit en zij bevestigden dit.
De verschijnselen van PA vergiftiging zijn niet erg specifiek en zijn ondermeer vermagering, slechte eetlust, sloomheid, slechte vacht, korsten, met name op de kroonrand (paard), gele slijmvliezen en zenuwverschijnselen (wankele gang, cirkelbewegingen, bewustzijnsvermindering, opgewonden/paniekerig gedrag . Deze symptomen tonen vaak alleen aan dat er sprake van schade aan de lever is wat vele oorzaken kan hebben zoals ondermeer geboorteafwijkingen, ontstekingen die door bacteriën en virussen veroorzaakt zijn en parasieten, maar deze leverschade kan ook door andere PA bevattende planten dan Jakobskruiskruid veroorzaakt zijn . Alleen als een dier relatief grote hoeveelheden PA bevattende planten eet zullen de symptomen van PA vergiftiging zichtbaar zijn.

Ik denk ook niet dat je nooit kunt zeggen dat het nooit een keer gebeurt. Vorige week heb ik zelf een paard in moeten laten slapen die zwaar bevangen stond en knalgeel was. Dit paard heeft zeker weten nooit een hap kruiskruid gehad, waarschijnlijk ging het hier om een tumor. Maar ze vergiftigde zichzelf wel.
Op mijn website staat wel uitgelegd hoe een PA vergiftiging precies gaat, ( onder knopje achtergrondinformatie) Dat is geschreven in o.a. samenwerking met een dierenarts van de faculteit Utrecht.

EstherHegt schreef:
Meestal gaat het om een chronische vergiftiging. Het duurt heel lang voor een vergiftiging zichtbaar wordt, je moet dus erg oppassen om hoefbevangenheid te linken aan JKK vergiftiging. In tegenstelling van wat er vaak op websites wordt geschreven is het namelijk niet zo dat die PA's zich opslaan in de lever, het lichaam wil ze zo snel mogelijk kwijt en die PA's worden dan ook snel uitgeplast.

In tegenstelling tot acute PA vergiftiging leidt chronische vergiftiging niet tot grootschalige necrose . Hoewel de levercellen die erg beschadigd zijn necrose zullen ondervinden, zal hun aantal relatief klein zijn als er slechts kleine hoeveelheden Kruiskruid gegeten werden, chronische vergiftiging zal daarom meestal niet tot lever ontstekingen leiden. De cellen die slechts licht beschadigd zijn zullen apoptose ondergaan . Dit is in tegenstelling tot necrose een gecontroleerde celdood. Deze cellen produceren stoffen die andere cellen laten weten dat ze beschadigd zijn en daardoor een risico voor gezonde cellen kunnen vormen omdat ze over kunnen gaan tot necrose of in tumor cellen kunnen veranderen zoals aangetoond is in onderzoek aan ratten en muizen . Tijdens apoptose worden cellen afgebroken in gesloten blaasjes die door andere cellen worden opgenomen. Het belangrijk om hier te constateren dat apoptose dus niet tot lever ontsteking leidt. Zo lang er niet te veel cellen zijn die apoptose vertonen wordt het verlies van lever functie door andere cellen overgenomen en zal de lever gezond blijven. Er zullen dus geen symptomen van leverschade zichtbaar zijn en bloed samples zullen niet de lever enzymen vertonen die karakteristiek zijn voor PA vergiftiging. De verloren cellen worden vervangen door cellen die zich nog steeds kunnen delen en als levercellen slecht licht beschadigd zijn kunnen ze soms zelfs herstellen . Samenvattend kunnen we dus stellen dat onder een bepaald niveau PA vergiftiging niet tot onherstelbare leverschade zal leiden. Als een dier dus PA bevattende planten eet dan zal het alleen ziek worden als het te veel planten binnen krijgt. In zulke gevallen compenseert de lever voor de verloren cellen en zullen er geen symptomen zichtbaar zijn, zelfs niet in bloed samples. Als grotere hoeveelheden PA bevattende planten gegeten worden is dit als eerste zichtbaar in bloed samples. Die zullen dan bepaalde lever enzymen vertonen die op PA vergiftiging kunnen wijzen. Vervolgens worden de symptomen van leverschade duidelijk. Het is op dit moment niet duidelijk hoe veel PA’s een dier moet binnen krijgen om symptomen van vergiftiging te gaan vertonen, maar die zal per diersoort en individu verschillen. In zeer ernstige gevallen van PA vergiftiging laten bloed samples de karakteristieke lever enzymen niet zien, omdat er zo veel cellen beschadigd zijn, dat er niet genoeg cellen meer zijn om deze enzymen aan te maken.

FaberSmid schreef:
Nog een vraagje, hoe komt het dat hoefbevangenheid een van de symptomen is?

Ik bezit wel literatuur waar beschreven staat dat het een van de symptomen is, maar dat zijn oude boeken in de nieuwe staat het niet. Misschien zijn ze deze kennis ook vergeten met de tijd? Van Utrecht verbaasd mij helaas niet, het herkennen van de symptomen die zo breed zijn is moeilijk voor de dierenartsen en klinieken. Het eindstadium herkennen ze vaak wel maar soms ook niet.
Helaas is de praktijk anders dan de theorie, ook hier is een verschil van oude en nieuwe kennis. Er wordt ook gezegd dat het gif zich niet kan opstapelen, dus een acute vergiftiging moet zijn. De praktijk toont weer net als de oude kennis het tegendeel aan.
Heeft Utrecht nog interesse in een nieuw onderzoek en de oude kennis?

En wat is de behandeling, ook aan het eindstadium?

**Geplaatst**: 28-08-09 19:15

Geplaatst: 28-08-09 19:15

Zou je mij jouw literatuur op kunnen sturen, ik zal het dan overleggen met mijn adviseurs en medeauteurs o.a. prof Breukink ( emeritis hoogleraar) en de gezondheidsdienst voor dieren etc.

**Geplaatst**: 28-08-09 19:27

Re: Verband tussen hoefbevangenheid en jacobskruiskruid?

Geplaatst: 28-08-09 19:27

Zeg FaberSmid, hoe kom je zo op het idee van dat kip/ei verhaal, je bent hoefsmid, zie ik in je profiel, heb jij dan niet in de meeste gevallen de ervaring dat een paard bevangen raakt, en pas weken, tot zelfs maanden (in het geval van mijn paard maar liefst vijf maanden) later, een verbrede witte lijn zichtbaar wordt?

Esther: wat mij wel is opgevallen is dat een aantal (ex-)bevangenen niet zulke beste leverwaarden hebben, als er vlak na of tijden de bevangenheid op gecontroleerd wordt. Meestal wordt dat afgeschoven op het medicijngebruik tijdens de acute fase, maar er zou evt nog wel iets anders mee kunnen spelen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-09 20:02

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-09 20:02

EstherHegt schreef:
Zou je mij jouw literatuur op kunnen sturen, ik zal het dan overleggen met mijn adviseurs en medeauteurs o.a. prof Breukink ( emeritis hoogleraar) en de gezondheidsdienst voor dieren etc.

Dat wordt dan even alles bij elkaar zoeken, een onderzoek zou wel goed zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-09 20:07

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-09 20:07

mysa schreef:
Zeg FaberSmid, hoe kom je zo op het idee van dat kip/ei verhaal, je bent hoefsmid, zie ik in je profiel, heb jij dan niet in de meeste gevallen de ervaring dat een paard bevangen raakt, en pas weken, tot zelfs maanden (in het geval van mijn paard maar liefst vijf maanden) later, een verbrede witte lijn zichtbaar wordt?

Esther: wat mij wel is opgevallen is dat een aantal (ex-)bevangenen niet zulke beste leverwaarden hebben, als er vlak na of tijden de bevangenheid op gecontroleerd wordt. Meestal wordt dat afgeschoven op het medicijngebruik tijdens de acute fase, maar er zou evt nog wel iets anders mee kunnen spelen?

Omdat ik wat paarden ben tegen gekomen met verschillende symptomen, dierenartsen spuiten van alles tot ze niks meer kunnen spuiten. En dan vraag ik of het JKK zou kunnen zijn, achteraf is dat bij verschillende paarden gebleken.
Wat is de behandeling naar jullie ervaring?
Mij vertelde ze het volgende, penicilline, antibiotica, prednison, pijnstillers en glucose infuus. Ik ben hoefsmid en geen dierenarts, dus heb het kort samengevat.

**Geplaatst**: 28-08-09 20:10

Geplaatst: 28-08-09 20:10

@ Mysa Mij is ook opgevallen ( maar ik heb maar 3 bloedonderzoeken gezien van IR paarden ) dat IR paarden ook wat verhoogde leverwaarden hebben.
Mijn pas overleden paard had ernstige bloedarmoede en behoorlijk verhoogde leverwaarden en nooit Kruiskruid gegeten. Was wel zwaar bevangen.

Bij pijn kan veel meespelen bijv. cortisol.
Een recente quote van dr Nicholas Frank over hoefbevangenheid.
6. Evaluating the Horse With Endocrinopathic
Laminitis
It is important to recognize that the pain associated
with laminitis stimulates cortisol and catecholamine
release, and this exacerbates IR. Consequently,
false-positive results are more likely if testing is
performed when the horse is still painful as a result
of laminitis. It is therefore necessary to delay testing
until after the pain of laminitis has subsided.
This confounding factor may also explain why horse
owners misinterpret responses to supplements that
are administered to increase insulin sensitivity.
Any supplement will seem to be effective if the pretreatment
blood sample is collected when the horse
is painful and the pain subsided over time.
Horses should be evaluated by examining physical
characteristics.

**Geplaatst**: 28-08-09 20:15

Geplaatst: 28-08-09 20:15

FaberSmid schreef:
Omdat ik wat paarden ben tegen gekomen met verschillende symptomen, dierenartsen spuiten van alles tot ze niks meer kunnen spuiten. En dan vraag ik of het JKK zou kunnen zijn, achteraf is dat bij verschillende paarden gebleken.

Hoe is dat gebleken? Een JKK vergiftiging is niet zo makkelijk te onderscheiden van andere leverziekten.
Ik vind het interessant hoor hoe er vaak word vermoed dat het JKK zou kunnen zijn. Ik vind het persoonlijk nogal erg dat er veel verkeerde informatie rondgaat op internet over deze plant. Natuurlijk moet ie niet gegeten worden en in het hooi terecht komen, dat moge duidelijk zijn.

**Geplaatst**: 28-08-09 20:18

Geplaatst: 28-08-09 20:18

FaberSmid schreef:
EstherHegt schreef:
Zou je mij jouw literatuur op kunnen sturen, ik zal het dan overleggen met mijn adviseurs en medeauteurs o.a. prof Breukink ( emeritis hoogleraar) en de gezondheidsdienst voor dieren etc.

Dat wordt dan even alles bij elkaar zoeken, een onderzoek zou wel goed zijn.

Hier mijn literatuurlijst die we hebben geraadpleegd voor de werking van PA's. Er is erg veel over onderzocht.

(1) Schneider, D. 1987. The strange fate of pyrrolizidine alkaloids. In: Chapman, R. F., E. A. Bernays & J. G. Stoffolano (Eds.). Perspectives in
chemoreception and behavior: Springer, Berlin/Heidenberg. 123-142.
(2) Boppré, M. 1986. Insects pharmacophagously utilizing defensive plant chemicals (pyrrolizidine alkaloids). Naturwissenschaften 73: 17-26.
(3) Macel, M. 2003. On the evolution of the diversity of pyrrolizidine alkaloids. The role of insects as selective forces. Thesis Leiden University.
4) Giles, C. J. 1983. Outbreak of ragwort (_Senecio jacobaea_) poisoning in horses. Equine Veterinary Journal 15: 248-250.
(5) De Lanux-Van Gorder, V. 2000. Tansy ragwort poisoning in a horse in southern Ontario. Can. Vet. J. 41: 409- 410.
(6) Gardner, D. R., M. S. Thorne, R. J. Molyneux, J. A. Pfister & A. A. Seawrigh. 2006. Pyrrolizidine alkaloids in _Senecio madagascariensis_ from
Australia and Hawaii and assessment of possible livestock poisoning. Biochemical Systematics and Ecology 34: 736-744
(7) European Food Safety Authority. 2007. Opinion of the Scientific Panel on contaminants in the food chain on a request from the European Commission
related to Pyrrolizidine alkaloids as undesirable substances in animal feed. The EFSA Journal 447: 1-51.
(8) Bain, J. F. 1991. The biology of Canadian weeds. 96. _Senecio jacobaea_ L. Canadian Journal of Plant Science. 71: 127-140.
(9) Poole, A. L. & D. Cairns. 1940. Botanical aspects of Ragwort (_Senecio jacobaea L_.) control. Department of Scientific and Industrial Research
Bulletin 82: 2-61.
(10) Harper, J. L. & W. A. Wood. 1957. _Senecio jacobaea L_. The Journal of Ecology 45: 617-637.
(11) Cosyns, E. 2004. Ungulate seed dispersal. Aspects of endozoochory in a semi-natural landscape. Institute of Nature Conservation, Brussels.
(12) Dean R. E. & A. H. Winward. 1974. An investigation into the possibility of tansy ragwort poisoning of black- tailed deer. Journal of Wildlife
Diseases 10: 166-169.
(13) Candrian, U., J. Luthy, P. Schmid, Ch. Schlatter & E. Gallasz. 1984. Stability of pyrrolizidine alkaloids in hay and silage. J. Agric. Food Chem.
39: 930-933
(14) Goeger, D. E., P. R. Cheeke, J. A. Schmitz & D. R. Buhler. 1982. Toxicity of tansy ragwort (_Senecio jacobaea_) to goats. Am. J. Vet. Res.
43: 252-254.
(15) Molyneux R. J., Johnson, A. E.& L. D. Stuart. 1988. Delayed manifestation of Senecio-induced pyrrolizidine alkaloidosis in cattle: case
reports. Vet. Hum. Toxicol. 30: 201-205.
(16) Craig, A. M., E. G. Pearson, C. Meyer & J. A. Schmitz. 1991. Serum liver enzyme and histopathologic changes in calves with chronic and
chronic-delayed _Senecio jacobaea_ toxicosis. Am. J. Vet. Res. 52: 1969-1978.
(17) Odriozola, E., C. Campero, A. Casaro,T. Lopez, G. Olivieri & O. Melucci. 1994. Pyrrolizidine alkaloidosis in Argentinan cattle caused by
_Senecio selloi_. Vet. Hum. Tox. 36: 205-208.
(18) Johnson, A. E. & R. A. Smart 1983. Effects on cattle and their calves of tansy ragwort (_Senecio jacobaea_) fed in early gestation. Am. J. Vet.
Res. 44: 1215-1219
(19) Tilt, S.E. 1969. Ragwort toxicosis in a heifer. Can. Vet. J. 10: 302-306.
(20) Durham A. E., J. R. Newton,K. C. Smith, M. H. Hillyer, L. L. Hillyer, M. R. Smith, & C. M. Marr. 2003. Retrospective analysis of historical,
clinical, ultrasonographic, serum biochemical and haematological data in prognostic evaluation of equine liver disease. Equine Vet. J. 35: 542-547.
(21) DEFRA/AHT/BEVA. 2004. Department for Environment, Food and Rural Affairs Engeland. Equine Quarterly Disease Surveillance Report. Pilot Issue:
Focus on equine liver disease 7-9.
(22) Vos, J. H., A. A. J. Geerts, J. W. Borgers, M. H. Mars, J. A. M. Muskens & L. A. van Wuijckhuise-Sjouke. 2002. Jacobskruiskruid: bedrieglijke
schoonheid. Tijdschr. Diergeneesk. 127: 753-756.
(23) Fu, P. P., Q. Xia, G. Lin & M. W. Chou. 2004. Pyrrolizidine alkaloids - Genotoxicity, metabolism enzymes, metabolic activation, and mechanisms. Drug
Metabolism Reviews 36: 1-55.
(24) Stewart, M. J. & V. Steenkamp. 2001. Pyrrolizidine poisoning: a neglected area in human toxicology. Therapeutic Drug Monitoring 23: 698-708
(25) Chojkier, M. 2003. Hepatic sinusoidal-obstruction syndrome: toxicity of pyrrolizidine alkaloids. Journal of Hepatology 39: 437-446.
(26) Czaja, M. 1998. Liver growth growth and repair. Chapman en Hall London. ISBN 0412 71260.
(27) Lessard, P., W. D. Wilson, H. J. Olander, Q. R. Rogers, & V. E. Mendel. 1986. Clinicopathologic study of horses surviving pyrrolizidine alkaloid
(_Senecio vulgaris_) toxicosis. Am. J. Vet. Res. 47: 1776-1780.
(28) Roeder, E. & Pflueger, T. (1995). Analysis of pyrrolizidine alkaloids: a competitiveenzyme-linked immunoassay (ELISA) for the quantitative
determination of some toxic pyrrolizidine alkaloids. Nat. Toxins 3:305-309.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-09 20:27

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-09 20:27

EstherHegt schreef:
FaberSmid schreef:
Omdat ik wat paarden ben tegen gekomen met verschillende symptomen, dierenartsen spuiten van alles tot ze niks meer kunnen spuiten. En dan vraag ik of het JKK zou kunnen zijn, achteraf is dat bij verschillende paarden gebleken.

Hoe is dat gebleken? Een JKK vergiftiging is niet zo makkelijk te onderscheiden van andere leverziekten.
Ik vind het interessant hoor hoe er vaak word vermoed dat het JKK zou kunnen zijn. Ik vind het persoonlijk nogal erg dat er veel verkeerde informatie rondgaat op internet over deze plant. Natuurlijk moet ie niet gegeten worden en in het hooi terecht komen, dat moge duidelijk zijn.

Ja wat is 100 % diagnose stellen? Dierenartsen hebben het in eindstadium te laat vast kunnen stellen, bij paarden met dezelfde symptomen met kleine verschillen worden ze dan wantrouwend. Als er dan de planten in de wei en ruwvoer gevonden worden.
Mijn ervaring is dat de theorie en praktijk verschillen en dat er te makkelijk over geschreven en gedacht wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-09 20:30

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-09 20:30

EstherHegt schreef:
Hier mijn literatuurlijst die we hebben geraadpleegd voor de werking van PA's. Er is erg veel over onderzocht.

(1) Schneider, D. 1987. The strange fate of pyrrolizidine alkaloids. In: Chapman, R. F., E. A. Bernays & J. G. Stoffolano (Eds.). Perspectives in
chemoreception and behavior: Springer, Berlin/Heidenberg. 123-142.
(2) Boppré, M. 1986. Insects pharmacophagously utilizing defensive plant chemicals (pyrrolizidine alkaloids). Naturwissenschaften 73: 17-26.
(3) Macel, M. 2003. On the evolution of the diversity of pyrrolizidine alkaloids. The role of insects as selective forces. Thesis Leiden University.
4) Giles, C. J. 1983. Outbreak of ragwort (_Senecio jacobaea_) poisoning in horses. Equine Veterinary Journal 15: 248-250.
(5) De Lanux-Van Gorder, V. 2000. Tansy ragwort poisoning in a horse in southern Ontario. Can. Vet. J. 41: 409- 410.
(6) Gardner, D. R., M. S. Thorne, R. J. Molyneux, J. A. Pfister & A. A. Seawrigh. 2006. Pyrrolizidine alkaloids in _Senecio madagascariensis_ from
Australia and Hawaii and assessment of possible livestock poisoning. Biochemical Systematics and Ecology 34: 736-744
(7) European Food Safety Authority. 2007. Opinion of the Scientific Panel on contaminants in the food chain on a request from the European Commission
related to Pyrrolizidine alkaloids as undesirable substances in animal feed. The EFSA Journal 447: 1-51.
(8) Bain, J. F. 1991. The biology of Canadian weeds. 96. _Senecio jacobaea_ L. Canadian Journal of Plant Science. 71: 127-140.
(9) Poole, A. L. & D. Cairns. 1940. Botanical aspects of Ragwort (_Senecio jacobaea L_.) control. Department of Scientific and Industrial Research
Bulletin 82: 2-61.
(10) Harper, J. L. & W. A. Wood. 1957. _Senecio jacobaea L_. The Journal of Ecology 45: 617-637.
(11) Cosyns, E. 2004. Ungulate seed dispersal. Aspects of endozoochory in a semi-natural landscape. Institute of Nature Conservation, Brussels.
(12) Dean R. E. & A. H. Winward. 1974. An investigation into the possibility of tansy ragwort poisoning of black- tailed deer. Journal of Wildlife
Diseases 10: 166-169.
(13) Candrian, U., J. Luthy, P. Schmid, Ch. Schlatter & E. Gallasz. 1984. Stability of pyrrolizidine alkaloids in hay and silage. J. Agric. Food Chem.
39: 930-933
(14) Goeger, D. E., P. R. Cheeke, J. A. Schmitz & D. R. Buhler. 1982. Toxicity of tansy ragwort (_Senecio jacobaea_) to goats. Am. J. Vet. Res.
43: 252-254.
(15) Molyneux R. J., Johnson, A. E.& L. D. Stuart. 1988. Delayed manifestation of Senecio-induced pyrrolizidine alkaloidosis in cattle: case
reports. Vet. Hum. Toxicol. 30: 201-205.
(16) Craig, A. M., E. G. Pearson, C. Meyer & J. A. Schmitz. 1991. Serum liver enzyme and histopathologic changes in calves with chronic and
chronic-delayed _Senecio jacobaea_ toxicosis. Am. J. Vet. Res. 52: 1969-1978.
(17) Odriozola, E., C. Campero, A. Casaro,T. Lopez, G. Olivieri & O. Melucci. 1994. Pyrrolizidine alkaloidosis in Argentinan cattle caused by
_Senecio selloi_. Vet. Hum. Tox. 36: 205-208.
(18) Johnson, A. E. & R. A. Smart 1983. Effects on cattle and their calves of tansy ragwort (_Senecio jacobaea_) fed in early gestation. Am. J. Vet.
Res. 44: 1215-1219
(19) Tilt, S.E. 1969. Ragwort toxicosis in a heifer. Can. Vet. J. 10: 302-306.
(20) Durham A. E., J. R. Newton,K. C. Smith, M. H. Hillyer, L. L. Hillyer, M. R. Smith, & C. M. Marr. 2003. Retrospective analysis of historical,
clinical, ultrasonographic, serum biochemical and haematological data in prognostic evaluation of equine liver disease. Equine Vet. J. 35: 542-547.
(21) DEFRA/AHT/BEVA. 2004. Department for Environment, Food and Rural Affairs Engeland. Equine Quarterly Disease Surveillance Report. Pilot Issue:
Focus on equine liver disease 7-9.
(22) Vos, J. H., A. A. J. Geerts, J. W. Borgers, M. H. Mars, J. A. M. Muskens & L. A. van Wuijckhuise-Sjouke. 2002. Jacobskruiskruid: bedrieglijke
schoonheid. Tijdschr. Diergeneesk. 127: 753-756.
(23) Fu, P. P., Q. Xia, G. Lin & M. W. Chou. 2004. Pyrrolizidine alkaloids - Genotoxicity, metabolism enzymes, metabolic activation, and mechanisms. Drug
Metabolism Reviews 36: 1-55.
(24) Stewart, M. J. & V. Steenkamp. 2001. Pyrrolizidine poisoning: a neglected area in human toxicology. Therapeutic Drug Monitoring 23: 698-708
(25) Chojkier, M. 2003. Hepatic sinusoidal-obstruction syndrome: toxicity of pyrrolizidine alkaloids. Journal of Hepatology 39: 437-446.
(26) Czaja, M. 1998. Liver growth growth and repair. Chapman en Hall London. ISBN 0412 71260.
(27) Lessard, P., W. D. Wilson, H. J. Olander, Q. R. Rogers, & V. E. Mendel. 1986. Clinicopathologic study of horses surviving pyrrolizidine alkaloid
(_Senecio vulgaris_) toxicosis. Am. J. Vet. Res. 47: 1776-1780.
(28) Roeder, E. & Pflueger, T. (1995). Analysis of pyrrolizidine alkaloids: a competitiveenzyme-linked immunoassay (ELISA) for the quantitative
determination of some toxic pyrrolizidine alkaloids. Nat. Toxins 3:305-309.

En wat is er na al die onderzoeken bekend over de behandeling? Hoeveel paarden hebben het in welke fase nog gered? En hoeveel kan welk dier opnemen met welke gevolgen?

**Geplaatst**: 28-08-09 20:31

Geplaatst: 28-08-09 20:31

Nou ik ben een zeikerd ook met mijn literatuurlijst ;-)

Ik begrijp goed dat er veel vragen zijn, ik heb ze zelf ook gehad daarom ben ik me er echt in gaan verdiepen en heb professionals om hulp gevraagd en mijn website gemaakt.
Ik ben zelf ook op verkeerde been gezet door websites en berichten in de media.
Kennelijk heb ik mijn sporen verdiend want de professionals hebben hun naam ook durven verbinden aan mijn website.
Ik vind het persoonlijk heel erg dat er vaak alleen Kruiskruid de schuld krijgt van zieke paarden. Kruiskruid is niet de enige giftige plant. Er zijn veel meer giftige planten en veel meer oorzaken
Er is ook een meldpunt dat heel goed bekend is gemaakt in de media. ( zie link onderin )
De stand van zaken:
03-09-2007
We hebben sinds de opening van het meldpunt op 9 Augustus 2007 vijf meldingen binnen gekregen. In vier gevallen (1999, 2003, 2004 en één uit 2005) betreft het paarden die aan Kruiskruidvergiftiging overleden zijn en in het andere geval (2007) gaat het om een paard dat herstellende is.