
Mijn Tinker (nu 5 jaar) heeft sinds een jaar of 2 a 2,5 last van het op slot gaan van 1 (en soms 2) knieen.
Binnendoor bekappen, speciaal beslag. Alles helpt tijdelijk. We hebben hem laten inrijden en betuigen toen hij 4 jaar is geworden, zodat we met hem konden gaan trainen om hem sterker te maken.
Dit gedaan, veel in een lang weiland en buiten met de kar getraind. Door het op wigjes zetten is zijn stand van zijn benen en daardoor bovenin lichaam zo veranderd dat hij zichzelf in z'n bekken etc helemaal vast is gaan zetten. Verder heeft hij ws toch door pijn die alles meebracht maagklachten ontwikkelt. Al met al moesten we op een gegeven moment noodgedwongen stoppen met trainen. Op zich ging het redelijk met de knieen, heel af en toe lichtjes vast zittend.
Onderhand zijn we een maand of 7 verder, z'n maag en algehele toestand is weer stukken beter. Ook de knieen gingen goed, ondanks dat hij niet meer op speciaal beslag stond en nog maar iets binnendoor bekapt. Week of 2 geleden kwam de hoefsmid en hij vroeg me hoe het ging...nou super eigenlijk. Ik had het nog niet gezegd of hij stond weer te knakken en lichtjes vast.
Hij is weer behandeld door een chiropractor, want z'n heiligbeen en SI-gewricht staan ook scheef. Het zou met elkaar in verband kunnen staan, maar 100% zeker is het niet. Kan toch ook gewoon een probleem zijn van z'n knieen.
Nu haakt hij nog steeds wat lichtjes, iedere dag. En hij loopt met 1 achterbeen gewoon een stuk korter dan de andere (het been wat ook steeds op slot schiet).
Ik denk dat ik wederom een fysio kan laten komen, want het laatste lijkt toch uit het SI-heiligbeen te komen.
Nu had ik het er afgelopen week met de dierenarts over. Ik wil weer met het paard beginnen te trainen. Vindt het moeilijk om te bepalen wat. Kreeg het advies om NIET in het mulle zand te gaan trainen.
Als het niet over gaat en ik er "zat" van ben, wilde hij de binnenste knieband wel doorsnijden.
Nou ben ik daar op de een of andere manier gewoon erg huiverig voor....zie dat niet zitten en kan die beslissing (nog) niet nemen. Wil het toch steeds weer op een andere manier proberen. Ondanks dat ik al met al wel ietsie "radeloos" begin te worden in de zin van "wat moet je nou?!?"
Wat ik me ook afvroeg....STEL het zal verbeteren met hem, door weer te gaan trainen (en te zorgen dat z'n SI gewricht en heiligbeen goed behandeld blijven) etc...het zal waarschijnlijk (zoals de da zegt) altijd wel een "terugkerend probleem kunnen" blijven.
Is het dan zo, dat STEL ik ben op een buitenrit en je komt in het bos op een mul zandpad terecht...dat dit absoluut NIET kan?!?!?
Kan zo'n paard in de toekomst wel een "normaal" recreatiepaardje worden, waarbij je toch leuke lange ritten kunt doen? Of is het altijd een kwestie van goed om denken en alles aangepast?
En STEL je zou die binnenste band wel door laten snijden...is het dan zo dat een paard bovenstaande dingen allemaal wel met gemak en zonder problemen kan doen!? (dat kan er bij mij namelijk bijna niet in)
Misschien schieten me nog meer vragen te binnen...dan meld ik me weer hoor.
Voor nu hoop ik dat er wat mensen zijn met ervaring hiermee en misschien wat van mijn vragen/ongerustheden weg kunnen nemen of uitleggen.
Overigens...paard staat nu niet binnendoor bekapt. Haakt wat met de benen, staat niet "ECHT" vast momenteel.
Hij heeft vrij steile achterbenen...al een stand zeg maar waarbij dit probleem vaak voorkomt.
Volgens de dierenarts kan het ook zijn dat het niet in verband staat met elkaar, de problemen van heiligbeen/SI-gewricht en losse knieen, maar dat het gewoon 2 losstaande dingen/problemen bij het paard zijn.
Al met al... ?!?!?