Zoals jij het doet klinkt ook wel goed in mijn ogen. Gewoon wel bemesten, en als het al te schraal wordt gewoon bijmesten. Dan heb je minder snel problemen. Hoe raar dat voor sommigen ook zal klinken...
Het zou misschien nog beter zijn om in het vroege voorjaar organische mest te gebruiken, dan doe je ook nog iets aan bodemverbetering.
Jouw paarden wennen dus ook geleidelijk aan het gras, iets dat ook heel belangrijk is. De overgang van stalrantsoen (hooi meestal) naar vers gras moet geleidelijk gebeuren. En dat doe je dus. Wat ook verstandig is, om eerst wat hooi te voeren vlak voordat ze in het gras gaan. Dan wordt de passage door het darmkanaal vertraagd en is de vertering beter. Ook minder kans op problemen.
Het allerbelangrijkste is waarschijnlijk dat jouw paarden niet insuline resistent zijn. Want als dat het geval is dan is er een groot risico op hoefbevangenheid. Als een paard gewoon gezond is zal dat risico in de praktijk, als er geen enorme overgangen in voer zijn, niet zo groot.
Als je een paard hebt dat als eens eerder hoefbevangen is geweest, of insulineresistent is, dan is het extra oppassen geblazen...vooral ook als de nachten weer kouder worden (onder 5 graden).
En ook paarden die om een andere reden beter geen suikers kunnen hebben (bijvoorbeeld paarden met zomereczeem) moet je extra mee oppassen. Ook die paarden kunnen last krijgen van een overmaat aan koolhydraten.
Voor de geinteresseerden:
Hoe je kan weten of je paard insulineresistent is kun je hier lezen.
Bij het kopje insulinerestistentie wordt uitgelegd hoe je door bloedonderzoek dit kunt laten meten door je DA.