jakopskruiskruid. misschie heb je er al wel eens wat over gehoord uit de paardenwereld. deze plant met zijn lieve gele bloemetjes brengt elke zomer een ware slachting aan onder paarden en koeien. maar ook voor ezels, geiten, knaagdieren en pluimvee vormt de gele seriemoordenaar een reeel gevaar
LEES HET GOED DOOR HEB HET LETTELIJK ZO UIT EEN BLAD OVER GETYPT.
SUC6
jkk = jakopskruiskruid
veel dieren vinden jkk niet lekker. vanwege de bittere smaak laten veel grazers deze plant met zijn gele bloemetjes links liggen. maar dat geldt niet voor iedereen! iemand die nieuwsgierig, of hongerig genoeg is om tochregelmatig een hapke te proeven, of een kip die dagelijks een zaadje mee pikt, tekent hiermee zijn eigen doodsvonnis. bovendien verliest jkk wanneer het in de hooi teruchtkomt, WEL zijn bittere smaak maar NIET zijn gifstoffen. jaarlijk sterven veel grazers en knaagdieren doordat ze hooi te eten krijgen waarin jkk was mee gedroogd
WIE WORDT ER ZIEK VAN?
paarden hoeven slechts 2 tot 10 procent van hun lichaamsgewicht jkk te eten om ziek teworden. ook geiten kippen en knaagdieren kunnen er hun buik beter niet mee vullen. wetenschappers gaan ervan uit dat konijnen resistent zijn voor de gifstoffen, maar er is niet onderzocht wat er gebeurt als een konijn dagelijks grote hoeveelheden jkk eet. de gevoeligheid voor schapen lijkt rasafhakelijk. sommige rassen kunnen 300% van hun lichaamsgewicht eten voor dat vergiftigingsverschijnselen optreden. wel zijn lammeren gevoeliger voor dan toxische stoffen dan volwassen schapen.
LANGZAAM, MAAR ZEKER
jkk doodt langzaam, maar zeker.ook als een dier slecht af en toe jkk binnen krijgt, zetten zich gifstoffen om in het lichaam. hierdoor beschadigen levercellen. de leverbeschadigingen zijn onomkeerbaar en als de vergiftiging lang genoeg doorgaat, zal het dier overlijden. helaas is de vergiftiging pas te herkennen als 50 tot 70 :% van de lever is beschadigs. en dan is het telaat. het gemene van jkk is dat er geen bepaalde hoeveelheid te noemen is waaraan een dier kan overlijden. omdat de schade zich opstapelt, telt elk hapje mee voor het eindresultaat. het kan jaren duren voordat het dier de gevolgen gaat ondervinden van het eten van deze plant.
WAT KUN JE DOEN?
doden doet de plant dus langzaam, maar hij verspreidt zich razendsnel.als jkk in jouw tuin of weiland groeit, kun je hem het best met wortel en al uit de grond trekken en verwijderen. laar dode planten NOOITin de wei liggen. als ze drogen, zullen de dieren de gifstoffen niet meer proeven. jkk is dood nog gevaarlijker dan levend.
in engeland is begin dit jaar groot alarm geslagen. de british horse dociety is een campagne gestart om de bevolking te waarschuwen voor de gevaren van jkk. in de provincie groningen werd onlangs een convenant gedragsregels jkk opgesteld. hierin staan afspraken die vergiftiging van dieren moeten voorkomen. in nederland is een groep dierenliefhebbers actief om landeigenaren en de overheid te overtuigen van het gevaar van jkk.
kijk op www.kruiskruidinfo.nl
MEER INFO:
in nederland komen, naast jkk, nog meer kruiskruid voor.
ze zijn allemaal giftig!
kijk voor meer informatie op
WWW.KRUISKRUIDINFO.NL
sorry voor het lange verhaal maar misschie hebben jullie er ook iets aan. alle infoo daarover is mee genoemen en we willen toch niet onze lieve dieren kwijt

de verschijnselen:
In het beginstadium, als de vergiftiging zichtbaar begint te worden:
conditieverlies
gewichtsverlies
doffe vacht
sloomheid
coördinatiestoornissen
verminderde eetlust
overgevoeligheid voor zonlicht
versnelde zonnebrand
loslaten en openbarsten van de huid met haar en al
gele slijmvliezen
In het terminale stadium, laatste 48 uur, zenuwverschijnselen zoals
geelzucht t.g.v. hepatitis
koorts
zeer afwijkende bloedwaarden
doelloos rondlopen, zwalkende/abnormale gang en stand; later vallen en opstaan; krachteloos
doffe ogen
delirium (ernstige verwardheid t.g.v. van vergiftiging van de hersenen) waardoor grote onrust
ernstige pijn
niet meer kunnen slikken
uiteindelijke verlamming
verlies van gezichtsvermogen
Als deze verschijnselen zich voordoen ben je te laat om het dier nog te redden.