Citaat:
Eindelijk was het zo ver! De Nederlandse Kampioenschappen Western Riding in Mariënheem waar ik zó naar heb uitgekeken. Ik moest op zaterdagmiddag rijden in de Jeugd Reining. Een maand van te voren begonnen we er naartoe te werken. Een schepje haver bij zijn slobber, meer conditie-trainingen, de puntjes op de i zetten, enz. Donderdagochtend bracht mijn vader mijn paard ‘Cee How Lucky’ (beter bekend als Fred) naar Mariënheem en zette hem daar in een stal.
Toen ik uit school kwam, haalde hij me op en samen reden we met de camper terug naar Mariënheem. Fred stond blij te kijken in zijn stal en ik wist dat het een geweldige week zou worden! Donderdagnacht, na de wedstrijden, heb ik hem nog gereden. Vrijdag heb ik naar de wedstrijden gekeken en tussendoor zelf nog even rustig gereden in een van de binnenbakken. Zaterdagochtend was het vroeg opstaan! Om kwart over 7 ’s ochtends zat ik op mijn paard. Dat heb ik gedaan omdat hij dat gewend is. Normaal rijd ik DRHA wedstrijden en dan rijd ik ’s morgens de Green As Grass en laat in de middag de Jeugd en dan loopt hij súper. Ik moest een run-in pattern rijden, dus dat moest ik nog even oefenen voordat het te druk werd. De rest van de dag heb ik alles gepoetst. Mijn zadel, hoofdstel, laarzen, enz. Af en toe ging ik even bij de wedstrijden kijken, totdat het zover was.
Fred opzadelen, mijn blouse en chaps aan, hoed op en toen rijden. Mijn trainer Ernst Claassen hielp mee en gaf me nog een paar laatste tips. Een kwartier voordat ik de ring in moet, laat ik Fred altijd met rust. Dan kan hij even zijn hoofd leeg maken en zich concentreren, anders wordt het hem te veel. Mijn naam werd omgeroepen en ik moest op de achterste cirkel in de losrij-bak gaan galopperen van Ernst. Vanuit die cirkel kon ik meteen de grote bak inrijden voor mijn run-in. Op dat moment begon het liedje: ‘Save A Horse, Ride A Cowboy’. Ik merkte er niet veel van, maar mijn vader zei dat het publiek helemaal uit z’n dak ging. Vanaf die 1e stop wist ik dat dit één van de beste proeven zou worden die ik ooit had gereden. Alles ging geweldig en ik werd compleet gek toen ik mijn score hoorde… 143! Dat was dus gemiddeld een 71.5! De hoogste score ooit op een NK in de Jeugd Reining. Gelukkig hebben we mijn proef laten filmen, ik ben er erg benieuwd naar.
Ik moest als 6e rijden en mijn grootste concurrente Charita Harman had 2 paarden bij. Met haar jonge paard (MP Huggamuggawhiz) moest ze als 2e starten en reed ze een score 139. Met haar andere paard (HC Cheyennes Command) moest ze als laatste starten. In totaal deden er 19 jeugdruiters mee. We stonden in de line-up voor de prijsuitreiking en we wisten de score van Charita nog steeds niet. Ze had érg goed gereden en de andere deelnemers waren niet over mijn score heen gekomen. Toen zei de presentator dat de score van Charita een 142.5 was. Ik was zó blij!!! De prijsuitreiking begon en er werden veel foto’s gemaakt. Ik kon gewoon niet meer stoppen met lachen! Ik kreeg van iedereen felicitaties en mijn ouders en trainer waren kei trots. ’s Avonds was het feest, ik ben niet lang gebleven want ik was bek af. Zondag ging Fred op de trailer, met een van de paarden van Ernst, terug naar huis. Mijn vader en ik hebben nog even wat gedronken en de koeienklassen gekeken voordat we weer naar huis vertrokken.
Maandag kwam ik op school en hingen overal kleine posters met: ‘Michelle gaf ze van katoen, en voilà ze is Nederlands Kampioen!’ Een zeer geslaagd weekend dus, ik kan het nog steeds niet geloven…
Geplaatst 
