Geplaatst 
Wetenschappers uit Australië hebben aangetoond dat epistaxis, de zwaarste vorm van beweging geïnduceerde bloeding uit de neus, een erfelijke basis heeft.
“Epistaxis lijkt vooral beïnvloed te worden door meerdere genen die ieder bijdragen aan het optreden ervan.”, vertelt Brandon D. Velie, PhD kandidaat in paardengenetica bij de universiteit van Sydney. “Niet alleen de genen zijn de oorzaak van epistaxis, een paard moet ook blootgesteld worden aan de juiste risicofactoren.”
In het onderzoek onderzochten Velie en zijn collega’s meer dan 117.000 renpaarden.
“We hebben er voor gekozen om epistaxis te onderzoeken vanwege de gemakkelijke manier van het verkrijgen van resultaten. Hiervoor hoefden we alleen maar te kijken naar de hoeveelheid bloedneuzen tijdens een race.”, vertelt Velie. “Liever hadden we alle gradaties van epistaxis onderzocht, maar dit was niet mogelijk omdat we hiervoor alle paarden in de studie hadden moeten onderzoeken door middel van een scopie.” Toch was het team in staat om niet alleen theorieën te weerleggen die claimen dat epistaxis niet genetisch bepaald is, maar ook waren ze in staat om te bewijzen dat de aandoening een complexe erfelijke basis heeft.
Ondanks dat de genen niet de enige factor zijn bij het veroorzaken van epistaxis, hebben ze wel een sterke invloed op de aandoening. Het onderzoek toont aan dat de genen een grotere invloed hebben op de ontwikkeling van epistaxis dan op de ontwikkeling van meerdere andere veel voorkomende aandoeningen die gezien worden bij volbloeden.
Daarnaast bleek uit het onderzoek dat het risico op epistaxis gerelateerd is aan het geslacht, leeftijd en geboortejaar van het paard. De redenen hiervoor zijn nog niet duidelijk. Er kwam in het onderzoek geen relatie naar voren tussen de aandoening en die manier van trainen, ruiter, raceafstand, raceondergrond, aantal paarden in een race of de tijd van de race.
Aan de hand van de resultaten van het onderzoek is het voor fokkers van belang om verstandige keuzes te maken. Maar het uitsluiten van paarden met epistaxis in de fokkerij is niet nodig volgens de wetenschappers. “Als we ons bedenken dat de fokkerij van de volbloed gesloten is, en dus niet kruist met andere rassen, moeten we ons ook bewust zijn van het feit dat het ras een dergelijk groot verlies van fokpaarden niet aan kan. Met het uitsluiten van paarden met epistaxis sluiten we niet alleen de genen voor epistaxis uit, maar ook andere goede genen.”, vertelt Velie.
“Op de lange termijn zou het een betere aanpak zijn om weloverwogen dekkingen te laten doen. Op deze manier kan de genetische diversiteit in het ras gehandhaafd worden en verminderen we het risico op het produceren van genencombinaties die resulteren in een verhoogde kans op epistaxis.”
Wetende dat epistaxis erfelijk is kan dit ook leiden tot betere behandelingen. Het onderzoek is een belangrijke stap in de richting van preventie en vermindering van de aandoening. De volgende stap is het identificeren van kleine onderdelen van de betrokken genen. Deze kleine onderdelen kunnen een duidelijker beeld geven van de werkelijke fysiologische oorzaak.
De studie “Heritability of epistaxis in the Australian Thoroughbred racehorse population” zal gepubliceerd worden in de eerstvolgende uitgave van de Veterinary Journal.
