Geplaatst 
... toch wijsheid?
Enkele maanden geleden verscheen op Bokt en op Facebook een bericht over een veiligheidsgordel voor de ruiter: de Pulliter.
Mijn eerste gedachte, en die van vele anderen, was dan ook gelijk dat dit product een vervroegde 1 april grap zou zijn. Wat een nutteloze uitvinding. Mensen ruiken ook overal geld. Ik had dan ook helemaal niet de behoefte de informatie die er bij stond te lezen.
Nieuwsgierigheid is ook mij niet vreemd en dan toch even snel de filmpjes gekeken. Bij het eerste filmpje gebeurde er niets, geen bokkend paard, geen bijna vallende ruiter.
Tweede filmpje een vallend paard. He bah, wat was dat onvriendelijk om te zien, dus ging die informatie in het vakje "afkeer". En toen kwam er een filmpje van een ruiter die scheef hing op haar pony maar er wel opbleef. Rijtechnisch ook geen prettig beeld,maar dat is natuurlijk onlogisch gedacht. Wanneer je van je paard dreigt af te vallen dan hanteer je op dat moment geen zachte hand en fijne gewichtshulpen. Je bent bezig je balans te vinden waarbij je je rijdier nog meer uit balans brengt.
Tijdens een gesprek met een kennis, die al jarenlang rijdt en niet bang is uitgevallen, kwam de veiligheidsgordel ook ter sprake. Zij was onlangs van een jong paard afgevallen en de kans dat het bij andere jonge paarden weer zou kunnen gebeuren was niet al te klein. Zo'n veiligheidsgordel zou misschien dan zo gek nog niet zijn.
Vervolgens heb ik de Pulliter een week lang mogen testen en zelf mogen ervaren hoe "gevaarlijk" en overbodig dit systeem waarschijnlijk zal zijn of niet
De Pulliter is niet een systeem wat in een week ontwikkeld is. Vier jaar ontwikkeling zijn er aan vooraf gegaan voordat dit systeem op de markt kwam, dus zou ik het denk ik wel overleven wanneer ik het ging testen. Het hele systeem zit in een zadeldekje en de ruiter is middels een riem aan dit zadeldekje verbonden. Een sensor in dit dekje meet allerlei gegevens. Zodra de positie van het zadeldekje zodanig verandert, ontkoppelt de riem zich vanzelf. Daarnaast kan de ruiter zich ten allen tijde door een eenvoudige druk op de knop op de riem zichzelf ontkoppelen. Middels een afstandsbediening kan ook een instructeur in de bak dit kunnen doen. Dit systeem werkt met behulp van een oplaadbare batterij. Wanneer deze niet voldoende is opgeladen laat het systeem zich niet sluiten. De gebruiksduur is ongeveer 4 uur, werd mij verteld.
Het frame wat in het zadeldekje zit laat zich zo verstellen dat het op het paard aanpasbaar is. Echter, doordat er een toch wel vreemd dekje onder je Engelse zadel komt, past deze niet meer goed. Het is dus even zoeken naar het juiste zadel in combinatie met dit systeem. Het frame zit zodanig, dat het geen gewicht van het zadel of de ruiter draagt, en heeft dus voor de rest geen invloed op de gewichtsverdeling van de ruiter.
Als testpaard mocht een Haflinger fungeren. Een erg lief dier, maar hij is ook erg goed in bokken. In de buurt is een kleine renbaan en daar mocht hij even helemaal zijn gang gaan. Onderweg kwamen wij mensen tegen die vroegen wat dat voor een systeem dit was. Het leek hun een levensgevaarlijke constructie. En dat is ook wat ik de hele week te horen kreeg wanneer ik het over dit systeem had.
De riem om je middel geeft je wel een raar gevoel van veiligheid. Je kunt gewoon lichtrijden en ook de verlichte zit is mogelijk. Bij het renbaantje aangekomen veranderde mijn Haflinger in een klein monstertje en ging er vrolijk bokkend vandoor. De ene bok nog hoger dan de andere. Omdat hij zich niet omdraaide en hij ook nogal breed is had ik geen moeite om er op te blijven, maar de gordel gaf me wel de moed om vrolijk door te gaan. Net zoals wanneer je in een veilige Volvo zit en wat meer gas durft te geven, ging ik nu ook voluit over het renbaantje en gaf nog wat extra gas.
Helaas verhinderde de gordel niet dat ik nu op een ongeleid projectiel zat dat er dus echt goed vandoor ging. Gelukkig is een Haflinger geen volbloed, en kon ik hem na verloop van tijd weer terug op de aarde brengen. Maar wat was er gebeurd wanneer het niet een renbaantje was geweest, maar een pad naar een drukke verkeersweg? Dan had ik er misschien toch liever wel af willen springen, maar dat had door de gordel niet gekund. In een situatie van paniek laat je je enige houvast, zoals de manen of je teugels, niet even los om op een knop te drukken, daarvoor ben je dan veel te verkrampt. Ik zou liever zien dat het systeem zich niet alleen met behulp van een knop loskoppelt maar bijvoorbeeld ook door een stemcommando.
Ik denk persoonlijk wel dat er behoefte voor een dergelijke veiligheidsgordel is. Maneges waar ruiters vele malen van een paard vallen kunnen zo iets meer zekerheid bieden. Angstige ruiters kunnen op deze manier toch weer beginnen met rijden en beroepsruiters kunnen bij jonge paarden hun lijf langer heel houden en lopen minder risico door een val uit de running te zijn en van hun inkomsten verstoken te blijven.
Maar ook mensen met een beperking die moeilijkheden hebben met hun balans zouden zo zekerder en veiliger kunnen rijden. Wanneer je na een operatie niet mag paardrijden vanwege het risico van een val, zou dit ook een tijdelijke oplossing kunnen zijn.
Na het uitvoerig testen van de gordel, leek dit product mij ook niet langer levensgevaarlijk. De Pulliter verhindert juist dat je op een ongelukkige manier van je paard valt en mocht je met je paard vallen dan laat het systeem direct los. Wanneer je bij het buitenrijden het veiliger vindt om er elk moment af te kunnen springen dan heeft zo'n gordel natuurlijk geen nut en zul je hem ook niet aanschaffen.
Inmiddels heeft de vertegenwoordiger van de Pulliter in Nederland laten weten deze niet meer aan te bieden met als reden het negativisme wat ze ontving en dat ervoer ik zelf ook.
. Je moet hem dus kopen.
