Anky van Grunsven met Salinero
foto: http://www.yvonnetermeer.nl
De rest van de wereld reageerde overigens wel heel leuk op het nieuws. Ik had tientallen sms’jes en mijn voicemailbox zat helemaal vol met berichten van mensen, die enthousiast waren over het ’feit dat ik Salinero uitbreng op zijn derde Spelen’. Nou is dat weer een beetje voorbarig, want alles moet wel kloppen deze zomer, wil ik daadwerkelijk met Salinero afreizen voor mijn zevende Olympische Spelen in Londen.
Want de afgelopen weken ben ik weer met de realiteit geconfronteerd dat een optreden in Londen helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Madeleine Witte-Vrees was met haar 10-jarige ruin Vontango ook volop in de race om een plek voor de Zomerspelen af te dwingen. Als haar trainster zag ik een enorme progressie. Ze werden vorige maand Nederlands kampioen indoor en anderhalve week geleden debuteerden ze in Addington op hun eerste internationale concours met een prima score.
Madeleine belde me vorige week woensdag echter ineens op dat Vontango is overleden. Hij had een aanval van acute koliek gehad op stal en hoewel ze hem nog hebben proberen te redden is hij in een veterinaire kliniek overleden. Ik moest aan de telefoon drie keer vragen of ik het goed had verstaan. Ik kon het niet geloven. Vontango was in de vorm van zijn leven, er was werkelijk geen teken dat er iets mis was. Ik vind het voor Madeleine mega-erg.
Of wat te denken van Courtney King. De Amerikaanse amazone, die op de Spelen in Hongkong vier jaar geleden nog volop meestreed, viel van haar paard, kwam ongelukkig terecht, lag drie weken in coma en revalideerde maanden. Ze moest zelfs weer leren praten en lopen. Ze vertelde me dat ze er op de Paralympics in Londen weer bij is.
Zelf had ik ook enkele tegenslagen – van een compleet andere orde, dat wel – te verwerken de afgelopen maanden. Ik heb samen met Sjef een bepaalde koers in gedachten uitgestippeld. Met mijn nieuwe paard IPS Upido wilden wij een poging doen om de Spelen te halen. Maar dat proces was lastiger dan wij hadden verwacht. Hoewel Upido alle kenmerken van een topper in zich heeft, kreeg hij helaas te kampen met een kleine blessure, waardoor ik een trainingsachterstand heb. Om op tijd klaar te zijn moet ik het forceren en dat wil ik niet. Het afstemmen op elkaar heeft langer nodig dan ik verwacht had.
Vervolgens bleek de verwijderde tumor in Sjefs hoofd vijf maanden na de operatie ook voor de nodige naweeën te zorgen. Sjef is af en toe behoorlijk ziek. Voor ons is dat heel vervelend, want het is moeilijk om te zien dat je partner het zwaar heeft en niet kan doen wat hij graag wil.
Intussen tel ik wel mijn zegeningen. Mijn twee toppaarden zijn gezond en fit. Bonfire is met 29 jaar gelukkig in de wei en Salinero is met 18 superfit en in tegenstelling tot het verleden straalt hij nu veel meer rust uit. Als alle puzzelstukjes op hun plek vallen en ik weet zeker dat we voor het podium kunnen gaan, dan start ik Salinero in Londen. Hoewel ik vind dat hij daar eigenlijk helemaal niks meer te bewijzen heeft. Hij is al een grootheid van zichzelf met wat hij in de afgelopen acht jaar heeft gepresteerd."
Anky van Grunsven