Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-10 14:50

Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-10 14:50

www.horses.nl / Bit
Margreet Welink

Equine Assisted Therapy (EAT), beter bekend als paardencoaching, groeit. Deze vorm van therapie en begeleiding is ook in Nederland bezig aan een opmars. Werken met dieren blijkt positief te zijn, maar wat is echt het effect van paardencoaching? Minder dan de aanbieders suggeren, ondervindt redacteur Margreet Welink.

Hoeveel mensen zich met paardencoaching bezighouden is onbekend, maar wie de woorden ‘paarden’ en ‘therapie‘ intikt bij Google, krijgt een waslijst van mensen die één of andere vorm van EAT aanbieden. Meestal gaat het niet om echte therapie, maar om coaching. Het is een manier om de zwakke plekken van mensen te herstellen of te versterken en de sterke kanten verder te ontwikkelen. Men mag zich zomaar paardencoach noemen. Er zijn geen diploma’s voor nodig, geen vergunningen en geen keurmerken. Dit maakt dat het lastig is een goede paardencoach uit te zoeken.

“Het effect van EAT is het grootst bij mensen die een zogenaamde autisme-spectrumstoornis hebben. Voor de rest zijn de effecten vrij klein”, zegt dr. Nienke Endenburg. Ze is onderzoeker bij de faculteit Diergeneeskunde en richt zich vooral op de psychologische relatie tussen mensen en dieren. Endenburg is voor het werken met dieren, maar plaatst wel een kanttekening. “Het heeft zeker positieve invloeden, maar voor je aan paardencoaching begint, zou ik zeggen: denk goed na over waar je mee bezig bent. Zowel voor de veiligheid van de mensen als het welzijn van het paard. Een paard dat geen vreemde mensen gewend is, kan zich omdraaien, slaan, bijten, dat soort dingen. Je moet als cliënt én als paardeneigenaar maar net weten hoe je daarmee om moet gaan en dat is lang niet altijd het geval.”

Verschillende aanbieders van EAT verklaren dat paardencoaching goed werkt, omdat paarden de spiegel van de ziel zijn. Endenburg noemt dit onzin. „Daar is geen enkel bewijs voor. Tijdens een coachsessie moet je je richten op een ander wezen en proberen dat te begrijpen. Als een paard niet doet wat je wilt, dan wil dat helemaal niet zeggen dat je geen sterke wil hebt of dat je geen leiderskwaliteiten hebt. Het kan ook zijn dat het paard het niet leuk vindt om met mensen om te gaan. Of dat het een rotdag heeft. De uitleg van veel coaches is nogal antropomorf. Dat wil zeggen dat ze paardengedrag vertalen naar mensengedrag. Maar een paard is een paard en vertoont als zodanig paardengedrag.”

Deel op Facebook Tweet Foutje gespot? Tip de redactie

**Geplaatst**: 23-03-10 15:00

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 15:00

spiegel van de ziel klinkt wat zweverig . Maar een paard spiegelt wel jou gedrag.
Ga maar eens opgefokt tegen je paard doen, of doodmoe met hem aan de gang.
Een paard ,maar ook vele ander dieren, laten jou het efect van jou humeur, stemming , karakter etc zien. En daar kun je als mens wat aan hebben volgens mij. Ik heb nooit iets met paardencoaching gedaan, maar kan me zo voorstellen dat je er zeker wat aan kan hebben ,naast dat het gewoon prettig is om niet alleen te praten als je coaching zoekt. En dan is omgang met een paard ,nog niet zo verkeerd.

**Geplaatst**: 23-03-10 15:24

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 15:24

Overal lopen oplichters en kwakzalvers. Dit is weer een mooi voorbeeld daar van. Wat erger is dat ook overal mensen lopen die dom genoeg zijn om er steeds weer in te trappen.
Het leven is een groot circus, en ieder heeft zijn eigen act.

**Geplaatst**: 23-03-10 15:50

Geplaatst: 23-03-10 15:50

Laatst sprak ik met een meneer met een hoge functie bij een groot internationaal bedrijf... Hij had een workshop paardencoaching gevolgd, hij lag tijdens het vertellen echt in een deuk, had nog nooit zoiets meegemaakt en zag er na afloop ook het nut niet van in... Wel leuke anekdotes over collega's die doodsbang voor die paarden waren, je kent het wel..
Verbaas me al een tijdje over dit fenomeen.
Waarschijnlijk zijn er genoeg bedrijven, die van gekkigheid niet meer weten hoe ze met hun trainingsbudget moeten omgaan.

**Geplaatst**: 23-03-10 15:54

Geplaatst: 23-03-10 15:54

Springert schreef:
Overal lopen oplichters en kwakzalvers. Dit is weer een mooi voorbeeld daar van. Wat erger is dat ook overal mensen lopen die dom genoeg zijn om er steeds weer in te trappen.
Het leven is een groot circus, en ieder heeft zijn eigen act.

Hier ben ik het helemaal mee eens

Ik geloof zelf helemaal in deze "therapievorm" maar geloof er nog heiliger in dat er genoeg mensen rondlopen die er nauwelijks verstand van hebben.
Helaas...maar ik vermoed dat er niets aan te doen is voorlopig.

**Geplaatst**: 23-03-10 16:02

Geplaatst: 23-03-10 16:02

Cayenne schreef:
Als een paard niet doet wat je wilt, dan wil dat helemaal niet zeggen dat je geen sterke wil hebt of dat je geen leiderskwaliteiten hebt. Het kan ook zijn dat het paard het niet leuk vindt om met mensen om te gaan. Of dat het een rotdag heeft.

Ja duh. En dus is het aan de begeleidend coach om het onderscheid te zien: wat komt vanuit het paard, en wat is een reactie van het paard op iets dat vanuit de mens komt? De coaches die ik gesproken heb die hiermee bezig zijn, zijn zich allemaal terdege bewust van dit onderscheid en observeren hier ook heel nauw op.

Dat er overal kwakzalvers e.d. rondlopen, dat denk ik ook wel. Dat is immers overal zo, ook in de meer gebruikelijke omgang met paarden, alleen vind ik dat geen reden om het hele veld maar af te zweren. Je hebt ook slechte rij-instructrices en hoefsmeden, maar om daarom maar helemaal geen les meer te nemen en je paard nooit meer te laten bekappen gaat ook wat ver.

Gewoon zelf kritisch blijven en iemand er uit zoeken die aanbiedt wat jij zoekt en waarvan jij het idee hebt dat je er wat van kan leren. Net als bij alle andere dingen die met paarden te maken hebben.

Dat je als coach het welzijn van het paard en de veiligheid van de klant in de gaten moet houden en dat je moet weten hoe je daarmee om moet gaan, dat lijkt me nogal voordehandliggend. Beetje apart dat zo'n onderzoeker dat coaches op het hart gaat drukken, die weten dat toch zelf ook wel? Bovendien is dat niet alleen zo bij paardencoaching, maar bij alles wat je met paarden doet. Ook als je gewoon doodnormale rijles wilt geven en je krijgt een beginnende klant, zul je rekening moeten houden met de veiligheid. Lijkt me nogal logisch eigenlijk... ik begrijp niet zo goed waarom dat in dit artikel aangehaald wordt. Of je je cliënt nou met een paard door de bak laat wandelen en ondertussen coacht, of je zet een meisje van 8 op een E-pony en laat die stuiterend en aan de teugels trekkend rondgalopperen zoals op veel maneges gebeurt... wie moet er dan eerder op gewezen worden dat veiligheid belangrijk is?

Het moge duidelijk zijn dat ik zelf wél overtuigd ben van de mogelijkheden en voordelen van EAT.

Of je er nou echt het nirvana van bereikt dat vraag ik me ook af, maar ik denk dat iedereen die hier meeleest wel eens heeft ervaren dat paarden soms verbazingwekkend veel van je kunnen oppikken. Als je zelf bereid bent daar weer naar te kijken en er wat van te leren (evt. onder begeleiding van iemand), kunnen er mooie dingen gebeuren. Het zal vast niet voor iedereen even succesvol zijn, maar welke therapievorm is dat wel?

**Geplaatst**: 23-03-10 16:12

Geplaatst: 23-03-10 16:12

Is dit paardencoaching een soort van hippotherapie? Omdat het gaat over autisme?

**Geplaatst**: 23-03-10 16:14

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 16:14

IK persoonlijk geloof er wel in.......... een paard is keigoed in het binnen no time ontdekken van je sterke en van je zwakke plekken......... en slaat je hiermee keihard om je oren

**Geplaatst**: 23-03-10 16:47

Geplaatst: 23-03-10 16:47

Als oernuchtere hollander denk ik iets anders over dit soort zaken!
Een paard is een dier en denkt niet als een mens,hoe kan hij jou gedrag dan spiegelen!
En zoals ook in het stuk staat, het is niet bewezen

Sorry hoor maar weer dat zweverige gekwezel ,jakkes

**Geplaatst**: 23-03-10 16:50

Geplaatst: 23-03-10 16:50

KiWiKo schreef:
IK persoonlijk geloof er wel in.......... een paard is keigoed in het binnen no time ontdekken van je sterke en van je zwakke plekken......... en slaat je hiermee keihard om je oren

Dat geloof ik dus ook.
En eigenlijk lijkt het mij ook erg mooi om zoiets te kunnen beginnen. Mis denk ik alleen nog al wat papieren.

**Geplaatst**: 23-03-10 16:50

Geplaatst: 23-03-10 16:50

@Roka: er staat toch dat met mensen met ASS het effect het grootste is...

**Geplaatst**: 23-03-10 16:51

Geplaatst: 23-03-10 16:51

Roka schreef:
Als oernuchtere hollander denk ik iets anders over dit soort zaken!
Een paard is een dier en denkt niet als een mens,hoe kan hij jou gedrag dan spiegelen!
En zoals ook in het stuk staat, het is niet bewezen

Sorry hoor maar weer dat zweverige gekwezel ,jakkes

Voorbeeld. Je ziet wel eens paarden mensen het hele erf over trekken. Pakt een ander dat paard vast met wat meer natuurlijk overwicht dan is het paard ineens braaf.
En dat kan zo op 1001 manieren, dat is wat ze bedoelen met spiegelen.

**Geplaatst**: 23-03-10 16:54

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 16:54

Het werkt idd écht wel

Niet is alleen is er het effect wat mensen op paarden hebben, maar ook het effect wat paarden op mensen hebben.
Mens en paard/kat/hond zijn nou eenmaal heel erg met elkaar verbonden...

**Geplaatst**: 23-03-10 16:56

Geplaatst: 23-03-10 16:56

Zweverig, nee hoor, paard heeft een beter ontwikkeld gevoel voor intentie en ziet aan kleine signalen in lichaamstaal precies hoe het met jou gesteld is.
Daar zijn wij als mens minder goed in, soms onbewust voelen we het nog wel aan dat iemands houding niet klopt met wat er gezegd wordt.
Iedereen zal vast wel eens gesproken hebben met een persoon die heel lief overkwam maar waarbij je dacht "jaja, jou hou ik in de gaten".

**Geplaatst**: 23-03-10 16:57

Geplaatst: 23-03-10 16:57

Roka schreef:
Als oernuchtere hollander denk ik iets anders over dit soort zaken!
Een paard is een dier en denkt niet als een mens,hoe kan hij jou gedrag dan spiegelen!
En zoals ook in het stuk staat, het is niet bewezen

Sorry hoor maar weer dat zweverige gekwezel ,jakkes

ja........... verklaar mij dan dat ik paarden binnenkreeg met de grootst mogelijke problemen met een eigenaar, en als puppies in mijn handen, zonder dat ik daar maar dan ook iets voor heb hoeven doen.........

vanaf minuut 1 van kennismaking..........

Verklaar waarom ik totaal niet met sommige paarden overweg kan, terwijl collega's van mij NUL problemen hebben met het dier......

een paard weet feilloos je zwakke en sterke punten te pakken........... hebben ze niks voor nodig

paarden zijn enorme gevoelsdieren, bijna spiritueel zou ik het wel durven noemen.......

**Geplaatst**: 23-03-10 16:59

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 16:59

@kiwiko: dat herken ik.
Elk paard wat ik hier op mn erf heb(3 alweer

)
Zijn anders als de eigenaar had verteld...
(en niet eens negatief)

Ik geloof gewoon ik equitherapie, maar de therapie staat of valt met de goede begeleider.
De ene begeleider past beter bij iemand als de andere, maar ik denk dat er genoeg mensen zijn die niet geschikt zijn als begeleider..

**Geplaatst**: 23-03-10 17:31

Geplaatst: 23-03-10 17:31

Oh ik geloof er zeker in

Je ziet soms hele mooie voorbeelden van hoe zuiver en puur paarden kunnen zijn en hoe ze je kunnen pakken op je eigen tekortkomingen.

Heb ooit een manegepaard meegemaakt dat bij iedere volwassene liep te stieren die maar enigzins dacht te kunnen rijden (lees: sjorren, plukken en rukken) maar als een zonnetje liep als je het écht kon. En zo mak als een lam met de oortjes naar voren, op eieren voetje voor voetje met een kind op de rug

Mijn super sensibele Tinker staat doodstil en beweegt enkel zijn puntjes van de oren als de kleinkinderen van de buren hem komen poetsen (6 en 8 jaar) je ZIET aan alles in hem dat hij ze in de gaten houdt en dat hij het nog niet in zijn hoofd haalt om te bewegen, al ontploft de wereld naast hem.

Ik heb draken van merries zien veranderen in zoete engeltjes bij het zien van een geestelijk gehandicapte, spastische jongen in een rolstoel.

En vanmiddag zag ik hoe mijn jonge 3 jarige die met verve het etiket "lomp en ruig" opgeplakt mag krijgen, als was werd onder de zachte aanrakingen van een 8-jarige, die fluisterend in zijn oortjes zei dat hij zo mooi was......

Paarden neem je niet in de maling, die geven je wat je uitzendt.....

**Geplaatst**: 23-03-10 17:35

Geplaatst: 23-03-10 17:35

Ik geloof dat hippotherapie kan helpen, ben ik zelfs van overtuigd. Het kan mensen met problemen en/of beperkingen tot rust brengen met behulp van paarden. Of het hun problemen echt oplost, dat durf ik niet beweren, maar tot rust brengen, ja dat moet lukken (heeft mij ook geholpen). Wel denk ik dat hippotherapie alleen als therapie niet voldoende is, maar wel een extra ondersteuning kan zijn bij gewone therapie.

Zelf wil ik ook graag 'hippotherapeut' worden. Maar eerst wil ik een degelijke opleiding, zowel voor mensen (kinderen, jongeren en volwassenen) met een beperking/probleem als een degelijke instructeurs opleiding. Want het is inderdaad zo dat er heel wat kwakzalvers tussenlopen die gewoon niet weten waar ze mee bezig zijn

En dat vind ik zo jammer en triest! Een goede basis is echt wel nodig om mensen op een degelijke manier te begeleiden en verder te helpen.

Een 'hippotherapeut' moet gewoon een goede kennis van de mens hebben, en misschien nog belangrijker, van het paard ook. Zonder deze kennis sta je nergens... Ze zijn als het ware een soort gedragstherapeut voor zowel mens als paard, althans zo zie ik het toch. Nu ben ik realistisch en heb ik niet meteen de ambitie om hier mijn 'hoofdberoep' van te maken, eerder als 'bijverdienste', iets om voldoening van te krijgen. Zie het als een soort lesgeefster, die net dat beetje meer kijkt naar de persoon ipv naar de ruitercapaciteiten.

Ik ken iemand die 'hippotherapie' geeft. Eigenlijk geeft zij gewoon les met haar paarden, maar op een andere manier, een meer 'natuurlijke' manier met meer contact tussen paard en mens. De mens kiest niet het paard, het paard kiest de mens. Deze zin klinkt raar, maar het komt er op neer dat ze kijkt naar de band tussen paard en mens en ze zoekt naar het paard dat het beste bij iemand past en dan gaan ze daar mee aan de slag. Mensen die er in geloven, hebben er ook echt baat bij en ze krijgt dan ook vele positieve reacties. En dat is wat ik wil doen, mensen kracht en zin geven om verder te gaan, ze zijn meer dan hun 'problemen' alleen. En als ze die kracht kunnen putten uit de omgang met paarden, dan kan ik dat alleen maar aanmoedigen.

Er bestaat trouwens wel degelijk een opleiding voor EAT in België http://www.pegasuseurope.be/ . Maar ook mensen zonder dat 'diploma' kunnen aan 'EAT' doen... Er is dus wel nood aan een duidelijke communicatie zodat mensen niet in de val lopen van iemand die gewoon 'snel rijk' wil worden met zijn 'praatjes'. Maar er zijn er ook genoeg die het hart op de juiste plaats hebben en weten waarmee ze bezig zijn. Zulke mensen juich ik dan ook toe!

**Geplaatst**: 23-03-10 17:44

Geplaatst: 23-03-10 17:44

Barmat schreef:
Oh ik geloof er zeker in

Je ziet soms hele mooie voorbeelden van hoe zuiver en puur paarden kunnen zijn en hoe ze je kunnen pakken op je eigen tekortkomingen.

Heb ooit een manegepaard meegemaakt dat bij iedere volwassene liep te stieren die maar enigzins dacht te kunnen rijden (lees: sjorren, plukken en rukken) maar als een zonnetje liep als je het écht kon. En zo mak als een lam met de oortjes naar voren, op eieren voetje voor voetje met een kind op de rug

Mijn super sensibele Tinker staat doodstil en beweegt enkel zijn puntjes van de oren als de kleinkinderen van de buren hem komen poetsen (6 en 8 jaar) je ZIET aan alles in hem dat hij ze in de gaten houdt en dat hij het nog niet in zijn hoofd haalt om te bewegen, al ontploft de wereld naast hem.

Ik heb draken van merries zien veranderen in zoete engeltjes bij het zien van een geestelijk gehandicapte, spastische jongen in een rolstoel.

En vanmiddag zag ik hoe mijn jonge 3 jarige die met verve het etiket "lomp en ruig" opgeplakt mag krijgen, als was werd onder de zachte aanrakingen van een 8-jarige, die fluisterend in zijn oortjes zei dat hij zo mooi was......

Paarden neem je niet in de maling, die geven je wat je uitzendt.....

Precies barmat........ peerd van mijn ava, kon echt gruwelijk heet zijn ......... maar hij liep op de woensdag inclusief opgezette aders, wijd opgengesperde neusgaten, wit in zijn ogen, al snorkelend.......... een kinderbeginnersstaplesje mee

OP EIEREN!!!

van mijn enigste eigenste staan fotos in mijn profiel dat mijn toen 6 jarige Sannetje zonder zadel op hem galoppeerd aan de longeerlijn............ IK ben er met longeerlijn EN slof, EN zadel, EN hoofstel naar naast gegaan joh!! Zij kon hem zonder blikken of blozen zo aan een los touwtje meenemen van en naar het land, ik ook........... stagaires belande steevast in de sloot ergens gedurende de wandeling

en dan kwam hij weer naar stal rennen met een big smile op zn smoel

paarden kennen hun pappenheimers veel beter dan dat hun pappenheimers hun paarden kennen!

**Geplaatst**: 23-03-10 18:08

Geplaatst: 23-03-10 18:08

Wat jammer dat dit artikel zo'n negatieve insteek heeft. Het geeft naar mijn idee een verkeerd beeld van paardencoaching. Ik ben zelf paardencoach en ik vind het altijd leuk als er aandacht voor dit onderwerp is. Maar dit soort artikelen zorgen ervoor dat er bij veel mensen een verkeerd beeld ontstaat van het vak...

Laat ik voorop stellen dat ik het er helemaal mee eens ben dat er helaas ook veel 'kwakzalvers' rondlopen, die zichzelf paardencoach/-therapeut noemen, maar dat niet zijn. Hiermee bedoel ik mensen die geen experts zijn op het gebied van mens en paard en daardoor niet de juiste begeleiding kunnen bieden. Zij zorgen er voor dat er cliënten rondlopen die slechte ervaringen hebben gehad (misschien zoals de meneer die Cerize heeft gesproken?!). Die mensen gaan daar weer over vertellen en zo krijgt de hele beroepsgroep een slechte naam. Maar, zoals Nimue ook al zegt, dat is bij veel beroepsgroepen zo. En dat betekent natuurlijk niet dat ALLE paardencoaches slecht zijn..

Zelf ben ik psycholoog (gedragsdeskundige voor mensen) en heb ik me via verschillende stromingen van natural horsemanship gespecialiseerd in paardengedrag. Daarnaast ben ik ook Orun-instructrice en heb ik diverse opleidingen gedaan om me te specialiseren in de interactie tussen mensen en paarden. Ik werk niet alleen als paardencoach, ik geef ook training en coaching zonder paarden. Ik zie in de praktijk dat training en coaching met paarden als feedbackmiddel veel effectiever is dan zonder paarden. Ik geef geen therapie met paarden, maar heb wel veel collega's die dat wel doen. Ook zij zien een duidelijk verschil tussen de therapie met en zonder paarden.

In het artikel staat dat er geen bewijzen zijn voor de effectiviteit van EAT. Dit is onjuist. Jammer dat de journaliste niet wat verder heeft gezocht. Er is in Amerika veel onderzoek gedaan naar EAT en er is wel degelijk bewijs van de effectiviteit ervan. Nou is dit met therapie-vormen makkelijker te onderzoeken met coaching. De effectiviteit van coaching (met of zonder paarden) is lastig wetenschappelijk vast te stellen. Er zijn echter wel bewijzen voor het vermogen van paarden om mensen te spiegelen. Spiegelen van 'de ziel' zoals in het artikel staat is erg lastig te bewijzen (want wat is de ziel precies?!). Paarden spiegelen het (onbewuste) gedrag van mensen. En ons gedrag is over het algemeen een uiting van wat er zich afspeelt in onze ziel. Dus in die zin klopt dat wel.

Ik heb zelf veel onderzoek gedaan naar de wetenschappelijke basis van deze manier van werken. Ik werk veel met topmanagers en directeuren en zij willen graag een gedegen uitleg van deze methode. Ik hou zelf ook niet van zweverig gedoe

Ik ken Nienke Endenburg niet, zij is geen bekende naam in de wereld van de EAT. Ik heb haar website bekeken en daaruit blijkt ook niet dat zij zich zelf met deze vorm van therapie/training/coaching bezig houdt. Ik begrijp dus niet precies wat haar bijdrage aan dit artikel is.

Voor wie meer wil weten over EAT kan ik het boek 'Het paard als leermeester; therapie met paarden' van Petra Nelstein aanraden dat onlangs is uitgekomen. +:)+

Dit is een van de weinige Nederlandse boeken over dit onderwerp. Hierin staat de methode goed beschreven met veel voorbeelden. Ook staat er in uitgelegd hoe je als cliënt zelf een goede paardencoach/-therapeut kan zoeken en waar je dan op moet letten. Voor mensen die zelf er over denken om paardencoach te worden staat ook goed beschreven op welke gebieden je expertise moet opbouwen, voordat je aan dit vak kan beginnen.

**Geplaatst**: 23-03-10 18:14

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 18:14

Ik heb trouwens een "paardencoach" die helemaal geen "paardencoach" is, ze heeft een "NH"stal, traint op de methode van emiel voest, en nog een paar andere "goeroe's", en daar komen heel veel gewone mensen die ze helpt met problemen met hun paard.
Ze doet helemaal niet aan therapie, maar aan training.

Ik vind het helemaal niet erg dat dit negatief in het nieuws komt, eerlijk gezegt: dat mag ook wel eens gebeuren.
De zorgboerderijen worden ook al veel kritischer bekeken, en het is niet verkeerd dat dit ook eens kritisch wordt bekeken!

**Geplaatst**: 23-03-10 18:22

Geplaatst: 23-03-10 18:22

ik ben nu ruim 10 jaar maatschappelijk werker in de jeugdhulpverlening. na veel gezien te hebben in de zorg wilde ik graag iets anders. Ik ben instructieopleiding(ORUN) gaan doen en ben kleinschalig bedrijfsmatig gestart met het begeleiden van jonge kinderen met bijv. angsten, gedragsstoornissen, etc...met paarden.

Het werk wat ik eerst bij wijze vanuit "een buro" deed, doe ik nu op stal. ik zie veel sneller en op een positievere manier veranderingsprocessen in gang worden gezet. het paard is niet heilig, maar je zult bijvoorbeeld heel duidelijk en consequent moeten zijn om te bereiken wat je wilt. Vanuit spel en het werken met een paard bereik je dan wel een doel zoals bijvoorbeeld het verbeteren van een lichaamshouding/zelfvertrouwen etc.
Daarnaast zie ik gesloten kinderen zich totaal ontspannen in bijzijn van een pony. Vanuit die situatie kan ik met zo'n kind weer verder.

nee, het is geen wondermiddel (alhoewel ik soms verbaas sta over het effect wat een pony op een kind kan hebben) maar het is wel wetenschappelijk bewezen dat mensen aktiever kunnen herstellen door bijvoorbeeld het contact met een huisdier.
Daarnaast is het ook gewoon plezierig en ontspannen hulpverlenend bezig zijn.
Ik durf het nu na jaren aan, omdat ik inmiddels wel weet wat het is om hulpverlener te zijn, zonder die ervaring had ik het niet zomaar aangedurfd en ook niet gekund denk ik.

Ik ondersteun het hele principe dus wel, maar ben ook erg kritisch, want hulp bieden is leuk, maar dan wel graag vanuit een deskundige pedagogische visie

Laatst bijgewerkt door celticpony op 23-03-10 18:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-03-10 18:24

Re: Paardencoaching: een hippische hype of zinvolle therapie?

Geplaatst: 23-03-10 18:24

jahoor Celtic.......... ik zie dat ook!! absoluut!

**Geplaatst**: 23-03-10 18:31

Geplaatst: 23-03-10 18:31

Wat een vervelend stuk zeg. Beter hadden ze kunnen zeggen dat hippische therapie geen zin heeft als je het bij iemand volgt die geen flauw benul heeft waar hij mee bezig is.

Ikzelf ben (letterlijK!) het levende bewijs dat het werkt. Mits het uitgevoerd word door mensen met een gedegen opleiding. Maar zonder hippische therapie zou ik er nu niet meer geweest zijn.... En nee, ik heb geen autistische of daaraan verwante stoornis.

Wat mij inderdaad destijds toen ik opzoek ging wel opviel, was de hoeveelheid mensen die dit aanbieden en hun (gebrek aan) achtergrond. Van mensen die ooit mentor op de middelbare school geweest zijn tot iemand die toevallig een ponietje in zijn achtertuin heeft lopen. Tja, de kans dat het je dan helpt is natuurlijk wel erg klein. Hetzelfde vind ik die losse workshops en cursussen, voor bijvoorbeeld zakenmensen. Als je helemaal niks met een dier hebt, zal het ook niks voor je doen. Bovendien, juist dat deel waarin deze therapie zo goed is, bij je eigen gevoel komen en je een gevoel van veiligheid bieden, krijg je nooit in zo'n situatie met al je collega's om je heen.

Ik vind het ontzettend jammer dat dit hier zo negatief neergezet word. Er word genoeg onderzoek naar gedaan en er zijn genoeg mensen die hier wél po een wetenschappelijke manier mee omgaan. Voor mij was dit de enige therapie die hielp, omdat ik hiermee bij mijn gevoel kwam. Na al die therapieën en pogingen die er al gedaan waren, was dit letterlijk mijn laatste hoop. Wat ben ik blij dat ik een ietwat positiever stuk heb gelezen, want als ik dit had gelezen was ik vast niet op zoek gegaan!

**Geplaatst**: 23-03-10 18:31

Geplaatst: 23-03-10 18:31

Roka schreef:
Als oernuchtere hollander denk ik iets anders over dit soort zaken!
Een paard is een dier en denkt niet als een mens,hoe kan hij jou gedrag dan spiegelen!
En zoals ook in het stuk staat, het is niet bewezen

Sorry hoor maar weer dat zweverige gekwezel ,jakkes

Nou, ik heb er thuis in elk geval eentje staan, die jou echt wel met je neus op de feiten zal drukken.

En ja, hij is absoluut een dier, maar juist dieren zijn heel erg sensitief, veel meer dan mensen.

Ik geloof zeker in de zinvolheid hiervan, mits er maar kundige mensen mee bezig zijn. Er zitten natuurlijk veel typjes tussen, die weinig uit kunnen richten naar mijn idee. Maar ja, heb je niet overal kaf tussen het koren?
Die vind ik bij de zogenaamde gediplomeerde psychologen e.d. ook, hoor.