Geplaatst 
Windsor Castle was s'avonds prachtig verlicht!
foto door Raiza.
Bokker Raiza zit op dit moment in Windsor bij de Europese Kampioenschappen dressuur en springen! Zij zal speciaal voor jullie een verslagen-dagboek bij houden, zodat jullie niets hoeven te missen!
Wat een dag vandaag!
Ik denk niet dat we dit ooit nog mee gaan maken.
In tegenstelling tot de voetbalwereld, waar de grote successen vaak teniet gedaan worden door de rellen die de hooligans daar tegenoverzetten, was het vanavond gewoon één grote uitzinnige mensenmassa die compleet uit zijn dak ging. Geen rellen, geen boe-geroep of hatelijke opmerkingen, maar alleen mensen met een hart voor paarden die totaal in vervoering gebracht werd door Totilas.
Ik heb hem zelf al enkele malen “live” mogen aanschouwen, maar ook mijn hart ging 10x sneller slaan toen hij de arena binnenkwam. Niet voorzichtig rond de ring komen, maar meteen knallen en laten zien waar je voor gekomen bent… WINNEN !!!
Enkele mensen achter ons op de tribune die hem nog niet gezien hadden werden helemaal gek. What the f*ck is this? He’s must be from another planet,” en de ooh, wow en noem maar op gingen door tot lang nadat hij de arena weer uit was. De big smiles gingen niet meer van ons gezicht, ze hebben het tenslotte toch wel over “onze Totilas”
Maar de dag begon natuurlijk niet met Totilas.
Na in de ochtend Windsor, het kasteel en diverse winkels bezocht te hebben (zouden we nou wel of niet een extra jas kopen, want het was toch wel erg koud de avond ervoor), nog even een lekkere koffie bij de Starbucks, en op naar het terrein.
Als dorpsgenootjes waren we vooral voor Harrie Smolders bij het springen en het lijkt alsof onze positieve energie toch iets afgedaan had.
Het was een pittig parcours, wat ook wel bleek uit het feit dat er na 35 deelnemers nog niemand foutloos was en meer dan de helft ook nog eens tijdsfouten had. Jur ging goed van start, maar na een veel te korte wending op hindernis 4, waar Orame in de stop ging, was het ritme eruit en werden het 9 strafpunten.
Als 36e deelnemers moest Harry.Walnut had er zin in, ze oogde lekker fris en daar ging hij.
Met de hindernisnummers stegen ook het aantal hartslagen per seconde. ‘Goh, hij vliegt er goed over” “Zou het kunnen?” “Kom op Harrie!!!”
Toen ook de laatste hindernis keurig bleef staan en de klok op tijd stil stond gingen over de oranje truien, sjaals, vlaggen, mutsen, boa’s etc de lucht in. De 1e foutloze, en voor het juiste land.
Nadat we bij de volgende ruiters overal mee “aaahh” riepen, als er weer een balk naar beneden kwam, voelde je ook een beetje “yes”.
Pas de op 2 na laatste starter, Helena Lundbäck wist ook een foutloos rondje te rijden.
Met maar 2 ruiters in de barrage was het zo gedaan en nadat onze positieve energie kennelijk uitgewerkt was, tikte Walnut er 2 balken af, en wisten dat het eigenlijk al klaar was.
Helena kon op safe rijden wat ze ook deed en Harrie werd 2e. Ook geweldig, maar goud kleurt toch mooier bij oranje.
Tussendoor een hapje eten in het dorp (de droge hamburgers op het terrein waren voor 1x genoeg geweest). Ook hier kleurde de helft van het restaurant Oranje, en de andere helft waren voetbalsupporters die op groot scherm een voetbalwedstrijd keken en aan het gejuich te horen werd er gewonnen. Het was 1 opperbeste sfeer in het restaurant.
Weer terug op het terrein steeg de spanning al. Zouden we het gaan redden? Goud, zilver en brons? Wij waren er van overtuigd, maar het moest nog wel even gebeuren.
Het paard van Tinne Vilhemson had zijn dag niet. Hij was bang, en verzette zich daarna ook tegen de hulpen.
Als Scandic-fan had ik het Patrick van harte gegund om 4e te worden, maar al bij het binnenkomen zagen we dat dat niet ging gebeuren. Scandic oogde niet zo trots als we hem kennen, hij hing erg op de hand, kwam steeds veel te diep en laag en Patrick had er flink aan te werken.
Het echte werk begon even na de pauze. Laura was erg favoriet bij het engelse publiek en reed een erg nette kur. Toen er 81,75% door het stadion klonk, werd het engelse publiek uitzinnig (voorlopig 1) en wij waren ook blij, want dat was makkelijk te kloppen door Anky, Edward en Adelinde.
Adelinde kwam erg vroeg de arena binnen, tijdens het applaus voor Laura, maar Parzival gaf geen keek en was volledig op Adelinde geconcentreerd. Dat beloofde wat!
Adelinde reed een technisch zeer goede kur met een erg fijn beeld, alleen het sprankelende van de dagen ervoor miste we een klein beetje. Oeh, spannend. Zeker beter als Laura, maar hoeveel beter? Toen de 87,350 op het scorebord kwam te staan was het al 1 groot feest, wat verstomde toen Edward binnenkwam. Wat een bewegingsgeweld. Totilas trok zich ook niks van het geklap en ging van start. Perfect halthouden, en vanaf de eerste pas voorwaarts was het knallen. Je voelde de spanning door het stadion gaan, ongelooflijk zo mooi.
Alles klopte tot op de pas, alleen in de wissels op de pas zat een hakkeltje, maar dat werd hem snel vergeven. Na het uitbundige gejuich werd het muisstil. Niet omdat Anky binnenkwam, maar omdat werkelijk iedereen vol spanning zat voor het resultaat…. 90,700 %.
Er zat geen dak op het stadion, maar het zou er letterlijk afgegaan zijn.. wat een prestatie!
Toen was het tijd voor Anky. Salinero bleef rustig onder het gejuich voor Edward, dus ook dit moest goed gaan komen. Na enkele tonen keken we elkaar aan”Rijdt Anky haar oude kur?” Na de wissels en het gezang van Anky wisten we het zeker? Waarom zou dat zijn? Straks eens even vragen. Ook Anky reed geweldig, wat hele kleine foutjes, maar overal precies op de muziek. Het zou erom spannen. Wij vonden dat Anky net boven Adelinde had mogen staan, Salinero oogde veel sprankelender dan Parcival, maar de jury besliste anders. Maakt ook niks meer uit. We hebben GOUD, ZIlVER EN BRONS!
Dat er nog 1 starter was, werd maar even vergeten.
Nadat Victoria zich naar een nette 5e plek reed werd het oranje volk uitzinnig. Dit is te mooi om waar te zijn! Allemaal gauw over de omheining, naar de plek van de press om het stadion zo oranje mogelijk te laten zien. Dit was echt geweldig!
Na de prijsuitreiking (waarvan wij het stom vonden dat er maar 1 vlag gehezen werd) op naar de bar. Helaas waren alle barren dicht. Hoe kan dat nou?
Uiteindelijk vonden we in het Brittish Dressage Paviljon nog een bar gevonden (zoals de vele andere oranje supporters) en daar was het feest. De drankjes vloeiden reikelijk en er werd voor iedereen champagne rondgedeeld. Anky, Edward en Adelinde kwamen ook nog en werden door iedereen uitbundig gefeliciteerd.
Helaas vonden de Engelsen het na een half uur wel voldoende en werd iedereen door de security verzocht de tent te verlaten.
Na aangekomen te zijn in het hotel nog even naar de bar, want dit moesten we natuurlijk vieren!
Morgen nog naar het springen en dan weer naar huis.
Inmiddels is het 3 uur ’s nachts en ga ik mijn bed maar een opzoeken, die 3 glazen champagne en 3 rosé-tjes doen zijn werk goed
Slaap lekker Totilas, je was geweldig!
Raiza
Verwant artikel:
[VN] Verslag EK springen in woord en beeld van Bokker Raiza
wat was het toch heerlijk om te zien! 
