Geplaatst Raiza
Bokker Raiza had kaartjes gewonnen voor het EK in Windsor en heeft voor jullie een verslag van het springen van gisteren geschreven en enkele foto's gemaakt.
Albert Zoer met Okidoki
foto: Raiza
We gaan naar het EK in Windsor !!!
De heenreis
Om half 5 loopt de wekker af, gauw douchen en de beestenbende verzorgen want om 06.00 uur worden we opgehaald. Na de moeder van Anouk opgehaald te hebben vertrekken we rond half 7 richting Calais. De reis verloopt voorspoedig, onderweg nog tijd voor een bakkie leut, want daar hadden we vanochtend geen tijd voor. Geen files onderweg ondanks de vele voorspellingen die de “kenners” ons gegeven had en ruim een uur voor vertrek zijn we dan ook in Calais bij de eurotunnel waardoor we een trein eerder kunnen pakken.
Onderweg laat de “grappige” Engelsman ons nog even flink schrikken door hard op zijn claxon te drukken, maar dat mag de pret niet drukken.
Er wordt al druk op los gespeculeerd. “Hoe zouden de springruiters het doen vanochtend?”
De treinreis verliep voorspoedig, helaas de reis van Folkstone naar London wat minder in verband met diverse files maar zonder kleerscheuren en maar 1x fout rijden (pff, valt niet mee dat links rijden) zijn we bij het Marriott Hotel aangekomen. Eerst even inchecken en de kamer oranje versieren en daarna naar beneden om te kijken hoe we het beste bij het wedstrijdterrein kunnen komen. Beneden in de hal zien we iemand uitstappen met Windsor EK –accreditatie rond zijn nek. Deze zeer vriendelijke Fransman, in het bezit van een paard dat uitkomt voor Hongarije, was zo vriendelijk ons mede te delen dat Nederland voorlopig aan de leiding stond, en toen klonk er luid gejoel door de hal. Dat was alvast goed nieuws.
Het springen
Volgens de kaartjes hadden we vanaf 15.00 uur toegang tot het terrein en vanaf 19.00 tot de tribunes.
In de hoop om toch nog iets van de Nederlandse springruiters te kunnen zien zijn we alvast naar het terrein gegaan, maar we mochten nog niet binnen want het was pas half 3, smeken hielp niet, ze waren erg streng. Uiteindelijk mochten we om 10 voor 3 toch binnen.
De controleur bij de tribune keek niet goed waardoor we de tribune opkonden, echter waren de plaatsen voor onze avondkaarten natuurlijk bezet. Na gauw een paar lege plaatsen ingepikt te hebben konden we nog net de derde ruiters van de landenwedstrijd zien.
Albert Zoer reed een schitterend foutloos rondje. Aan de oranje shirts te zien waren er niet zo heel veel oranje-supporters, maar het applaus en gejoel klonk voor een half stadion vol
Inmiddels begon het flink te waaien waardoor de alltech-hindernis omging, terwijl de ruiter niet eens in de buurt was.
Na diverse fouten bij andere wedstrijden stond Nederland er goed voor, mits Marc Houtzager geen springfouten zou halen. Tijdfout(en) zou(den) het waarschijnlijk wel worden vertelden de springkenners om mij heen, maar als dressuurmiepje heb ik daar geen verstand van.
Marc begon goed, maar al snel kwam de eerste fout waarna het gejoel van de Zwitsers klonk, die waren zeker van goud. Helaas bleef ook een tweede balk niet liggen en werden de voorspelde tijdfouten behaald waardoor Nederland zelfs helemaal buiten de medailles viel.
Opium was zelf ook niet tevreden en mepte bij het uitgalopperen na de laatste hindernis nog even een paar parcoursbouwers omver
Teleurgesteld dat we beide ruiters uit ons dorp nu niet in aktie zouden zien (Harry Smolders en Imke) gingen we op zoek naar iets te eten. We spraken Harry nog, hij had net geregeld dat hij morgen nog in de grote prijs mee kan doen. Kunnen we hem toch nog aanmoedigen morgen.
De lenige dames van het voltige
’s Avonds was het tijd voor de grote showavond.
Alltech had een show in elkaar gezet waarbij alle disciplines van de WEG in Kentucky voorbij zouden komen.
Het begon met het aangespannen rijden. Na een voorselectie, waarbij hij ook al 1e werd, reed Boyd Exell in de finale een ongelooflijk snel en foutloos rondje. Wat zijn die paarden snel en wendbaar.
Als tweede werd een kur op muziek, pas de deux gereden door twee para-equestians. Uit het verhaal bleek (als ik het goed gevolgd heb) dat het meisje op de vos geen gevoel in haar benen had en daardoor geen beenhulpen kon geven. Ze reed ook zonder de beugels. Het meisje op de vos, miste 1 been en reed met een kunstbeen, ook miste ze beide handen. Er zaten wel enkele foutjes in, maar het was erg knap om te zien dat je zonder beenhulpen toch wissels kan springen ed. Het applaus voor beide dames was ook erg groot.
Vervolgens kwamen drie voltige paarden de baan in, waarbij op twee paarden individuele oefeningen getoond werden en op het andere paard werd met een team een uitvoering gegeven.
Na de elegante oefeningen op het paard werd het tijd voor een beetje actie in de baan. Tijd voor de shetlander-steeplechase. De kleine shetlanders hadden er zin in, en de ruitertjes ook. Na het startsein schoten ze naar voren, plat door de bocht en op naar de eerste steeple.
En daar ging het fout. De eerste ruiter die erover sprong, kwam met shet en al te val, waarna de andere deelnemertjes er allemaal bovenop sprongen. Met drie ruitertjes op de grond ging de rest van de deelnemers met een flinke vaart verder over het parcour, echter de amazone die als eerste viel bleef op de grond liggen en nadat de EHBO erg snel ter plekke was, kwam een ambulance snel aangereden. Het meisje heeft nog twee passen gelopen, maar werd toch maar snel met de ambulance afgevoerd, waarna besloten werd de steeple niet te hervatten. Erg jammer want het is altijd erg leuk om te zien, maar wel begrijpelijk natuurlijk.
Het vijfde onderdeel was endurance. Er werd uitgelegd hoe een endurance-wedstrijd verloopt, wat er komt kijken bij een vet-check en er werd 1 rondje door de baan gereden door drie enduranceruiters, die zogenaamd de laatste meters naar de finish aflegde. Leuk dat ze er aandacht aan besteden, maar er was eigenlijk niet veel te zien.
Hierna kwamen drie western-paarden de baan in die de discipline Reining uitbeelden. Twee onwijs mooie westernpaarden lieten spins, galop, back en enkele wissels zien. Er werd wel verteld over slide-stops, maar deze werden niet getoond.
Toen was het tijd voor de dressuur. Een quadrille kur op muziek op grand prix niveau. Erg leuk om te zien, zeker omdat je eigenlijk nooit een 8-tal ziet op grand prix niveau. Het niveau was ook niet bij alle paarden evengoed bevestigd, maar het zag er erg netjes uit met enkele erg mooie onderdelen. Vooral de voltes 15 meter in galop, waarbij ze allemaal tegelijk door middel van een halve pirouette omdraaien, wisselen en de volte in galop voorzetten, was erg mooi en harmonieus om te zien. Ook de wissels om de 2 en om de 1, 2 aan 2 over de A-C lijn waren erg mooi om te zien. Aan het begin en einde van de kur reed nog iemand op een schimmel mee, verkleed in een jurk, die enkele grand prix oefeningen liet zien, echter ging bij dit paard veel mis en was het niveau duidelijk een stuk lager dan van de andere 8 deelnemers, dus de toegevoegde waarde hiervan was ons niet duidelijk.
Na een korte pauze die nodig was voor de organisatie om de eventing-hindernissen te plaatsen, en voor ons om even op te warmen met een bakje koffie, was het tijd voor de eventing en het puissance-springen.
Een gigantische hoeveelheid helpers zette in korte tijd een soort eventingparcours uit. Het was erg mooi om te zien hoe goed iedereen geïnstrueerd was, waardoor het opbouwen en afbreken tijdens de hele avond steeds erg snel en kundig gebeurde. Tussendoor werd een lied gespeeld en gezongen door jonge mensen die ook in Kentucky enkele optredens gaan verzorgen.
Tenslotte werd de avond afgesloten met het puissance springen. De muur begon op 1.80 m en van de 18 deelnemers kwamen er 13 foutloos rond, waarvan twee met weigeringen op de “opwarm-hindernissen”, twee met weigeringen op de muur, en een val op een opwarm-hindernis. Het viel op dat je geen gigantisch goed springpaard nodig hebt voor de puissance als het maar kracht en lef heeft. Na de eerste ronde zijn we gegaan en hebben de puissance niet afgekeken. Het heeft de hele dag flink gewaaid in Windsor en door het korte nachtje, de felle zon in de middag en het onderkoeld raken in de avond, werd het tijd om richting hotel te gaan.
Morgen weer een dag en als echte dressuurfan kijk ik natuurlijk vooral uit naar de kur morgenavond. Jammer dat Imke niet meer mee mag doen, maar het wordt vast een hele leuke avond met Adelinde, Anky en Edward. Zouden we nog 3 medailles erbij kunnen halen?
Tot morgen!
Raiza
Hieronder volgt een fotoimpressie
De ingang van het EK evenement
Albert Zoer en Okidoki geven alles boven de hindernis
De Zwitsers werden eerste. Nederland vierde en daarmee net geen plek op het podium
Boyd Exell met zijn vierspan werden eerste
Para-equestian ruiters geven een demonstratie
De Endurance ruiters
Westernruiters geven een demonstratie van spins, galop en back
Een hindernis van het Eventing parcours
Geoff Luckett bleef bij het puissance springen niet zitten
Voor Laura Kraut geen muur te hoog
Windsor Castle ziet er in het donker zeer idyllisch uit
Alle foto's zijn © van Bokker Raiza
Zoek Geoff... 
