Bokt.nl

Sabine Franken schreef:

1) Stel jezelf en je paard eens voor aan het grote boktpubliek
Ik ben Sabine Franken, 28 jaar en woon in Ysselsteyn samen met mijn vriend Bart. Ik werk als begeleider op een gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis. Ik rijd hobbymatig oa op Tenda. Tenda is een 9 jarige vosmerrie van de hengst Nassau uit een Burggraaf moeder. Tenda is een eigen fokproduct van een goede vriend van mijn ouders, die overigens nog steeds eigenaar is van Tenda.
Ik rijd haar ruim vier jaar en ben in die tijd van de klasse B eventing doorgegroeid naar 2 sterren niveau. Hiervoor heb ik met mijn vorige paard ook Z eventing gereden.
Daarnaast rijd ik (sporadisch) dressuur en springwedstrijden. Ik start M2 dressuur en M springen met Tenda.
Ik ben nu dus opgenomen in de selectie voor het EK Landelijke Ruiters in Hongarije dat begin juli zal plaats vinden.

2) Hoe ben je in aanraking met sgw gekomen?
Bij ons in het dorp werd vroeger een kleine SGW gehouden voor ponyruiters. Het was normaal dat wij daar als ponyclubleden aan mee deden. Ik vond het erg leuk. Mijn vader heeft vroeger ook SGW gereden en was daardoor wat enthousiaster dan de gemiddelde 'ponyclub vader'. Ik mocht dus ook jaarlijks mee doen aan de SGW in Helden, een dorp hier in de buurt. Dit ging eigenlijk vrij goed en daarom besloten we mee te doen aan de NKB kampioenschappen in Princenhage. Ik werd daar kampioen en werd toen uitgenodigd voor de selectie van het EK pony's. Dat jaar zijn we dus meer wedstrijden in Nederland en Belgie gaan rijden en raakten we echt besmet. Ik mocht niet mee naar het EK omdat ik gewoon ervaring miste maar heb toen wel geproefd hoe leuk de SGW wedstrijden zijn.
Ysselsteyn heeft trouwens inmiddels elk jaar het eerste weekend van oktober een grote wedstrijd voor zowel pony´s als paarden en ook Helden is weer aan een comeback aan het werken.

3) Wat vind je het mooiste in de sgw?
Tijdens een wedstrijd ben je de hele dag bezig met je paard. Alle onderdelen tellen mee waardoor je overal goed voor moet trainen. Dit betekend dat de training erg gevarieerd is.
Natuurlijk geeft de cross een super kick. Ik ga altijd redelijk gespannen de cross in en als ik dan na een fijne rit door de finish rijd geeft dat zo´n enorme kick, dat is niet te beschrijven maar moet je gewoon meemaken. Een fijne cross kan een evt. slecht gevoel over de dressuur of het springen weer helemaal goed maken.
Ook de sfeer tijdens een SGW is uniek. Er heerst altijd een gezellige gemoedelijke sfeer waar wederzijds respect wordt uitgestraald. Iedereen weet van elkaar dat je dit alleen kunt doen door veel te trainen en dat je een hele goede band moet hebben met je paard. Natuurlijk wil iedereen het liefste winnen maar er wordt niet over lijken gegaan, alleen door de beste te zijn in alle onderdelen kun je winnen.

4) Wat is je sterkste en zwakste onderdeel?
Lastig zeggen van mezelf maar ik vind mezelf een echte allrounder. Ik blink niet echt uit in één onderdeel maar kan overal redelijk in meekomen. Ik werk het hardste aan de dressuur. Tijdens de training gaat dit ook steeds fijner. In de wedstrijd rijd ik altijd een stuk minder. Op één of andere manier kan ik niet goed voor een jury rijden en wordt het algemene beeld een stuk minder als er een jury zit.
Springen gaat me meestal vrij goed af, ik spring niet standaard foutloos maar veel fouten heb ik ook nooit.
In de cross gaan de hindernissen me meestal ook goed af, alleen is de tijd een probleem voor mij. In 2 sterren wedstrijden moet je 550 meter per minuut rijden. Dan moet je echt hard gaan. Ik verlies tijd doordat ik meestal op safe naar de hindernis rijd en dan vaak iets te vroeg mijn paard bij elkaar rijd, dat kost tijd. Tenda heeft geen volbloed galop waardoor ik dat op de lange stukken niet goed kan maken.

5) Wie verwacht je dat zeker in het EK team zit?
Moeilijk te zeggen omdat iedereen zijn eigen sterke punten heeft en dan vaak minder goed in een ander onderdeel zijn. Omdat de uitslag van het zestal dubbel telt verwacht ik dat Fried van Stiphout (bondscoach) veel waarde hecht aan hoe je meerijdt in het zestal. Daarnaast zal het springen ook belangrijk voor hem zijn verwacht ik. Het zou zonde zijn als je voor het springen als land nog op medaillekansen staat en dat dan de balken in het rond vliegen.
Er van uitgaande dat iedereen de cross zonder hindernisfouten kan uitrijden kijk ik dus naar de beste zestalruiters en springers.
Ik kom dan uit op Florinoor Hoogland en Linda Smulders die daar zeker bij zitten.
Ik hoop natuurlijk zelf bij die ander 4 te zitten maar durf er niets over te zeggen.

6) Wat is je beste prestatie tot nu toe?
Tja, als je echt naar de einduitslagen kijkt dan is dat het NK vorig jaar. Ik werd toen 5e in het Z waar de ´profs´ ook meereden.
Gevoelsmatig is dat afgelopen mei in Velen waar ik mijn eerste 2 sterren wedstrijd reed. Over het algemeen reed ik geen goede wedstrijd, dressuur was niet goed maar dat ik foutloos door die cross kwam was wel een heel gaaf gevoel.
Ik kan van een wedstrijd op bijvoorbeeld L niveau ook een heel goed gevoel overhouden als het lekker ging of gewoon een moeilijke hindernis overwinnen geeft ook een kick. Presteren zit voor mij vooral in mijn eigen gevoel over de wedstrijd. Natuurlijk is het leuk om te winnen maar er gaat niets boven een geweldig gevoel over de gereden cross!!

7) Wat betekent het dat je nu in de selectie zit?
Het is gaaf om eens mee te maken wat er allemaal bij komt kijken. We hebben een gezellig groepje mensen bij elkaar dus het is een erg leuke tijd.
De extra trainingen die we krijgen zijn fijn. Fried is een kundige instructeur en ik steek er veel van op. Afgelopen weekend hadden we een trainingsweekend waarbij Roeli Bril de dressuur kwam beoordelen en daarna hielp om het beter te doen. Dat is een echte vakman en daar heb ik veel aan gehad.
Daarnaast ´moet´ ik nu dus aan allerlei internationale wedstrijden meedoen. Ik zou dat normaal niet snel doen. Ik ben meer van de nationale wedstrijden. Ik proef nu dus hoe het er op internationaal niveau aan toe gaat. Ook daar word ik wijzer van en het is er altijd erg gezellig.
Enige nadeel is dat het erg veel tijd kost allemaal. Ik zou het niet standaard willen blijven doen naast mijn relatie, baan, huishouden en druk sociaal leven..

8) Hoe schat je je eigen kansen in?
Individueel ga ik puur voor de ervaring. Ik verwacht geen hoge klassering van mezelf, gewoon in ieder onderdeel netjes meedoen is al een doel op zich voor mij.
Voor het team vind ik het moeilijk zeggen. Er wordt gezegd dat een medaillekans aanwezig is als het zestal netjes gaat, iedereen zonder hindernisfouten door de cross gaat en de fouten in het springen beperkt houdt.

9) Wat is je belangrijkste tip als iemand ook wil gaan starten in de sgw?
Neem de tijd om aan de sport te wennen, zowel voor jezelf als voor je paard. Ga trainen bij een ervaren trainer en luister daar ook naar. Het gebeurt vaak dat door onwetendheid het vertrouwen van paard en/of ruiter beschadigd wordt. En zonder wederzijds vertrouwen kom je er niet in deze sport. Loop niet te hard van stapel. Gun jezelf en je paard de tijd om naar een bepaald niveau te groeien en zorg dat het leuk blijft voor jezelf en je paard. Ook door het paard niet te overvragen.

10) Heb je een speciale manier van toewerken naar wedstrijden?
Ik zorg dat ik mijn paard dressuurmatig en conditioneel op orde heb. De laatste weken probeer ik de puntjes op de I te zetten in zowel dressuur, springen als de cross en de allerlaatste week doe ik niet teveel zwaar werk meer.

Jolien, groom van Linda Smulders schreef:

1) Stel jezelf, je ruiter en je paard eens voor aan het grote boktpubliek
Ik ben Jolien Theeuwen, 24 jaar en woonachtig in Tienray. Sinds mijn 4e ben ik al helemaal bezeten van paarden. Vroeger voor ons huis, waar 7 shetjes in de wei liepen en ik iedere dag ging knuffelen, daarna zelf met een E-pony op L-niveau gereden en sinds 10 jaar werkzaam bij Eventing Team Smulders. Daar ben ik groom voor Patricia, Linda en Susan Smulders.
Met Eventing Team Smulders ga ik altijd mee op wedstrijd, of we nu een landelijke wedstrijd in de buurt hebben of 800 kilometer internationaal moeten en naar Frankrijk of Duitsland gaan. Momenteel rijden we mee in de top van de Nederlandse (amateur) Eventingsport. Al drie keer hebben we meegereden op een Europees Kampioenschap voor Landelijke Ruiters, in 2000 in Hartpury, Engeland, in 2001 in Minderhout, België, in 2007 in Ovedskloster, Zweden. Alle keren was ik erbij als groom, een topervaring!

Op dit moment draait het om het Europees Kampioenschap Landelijke Ruiters in Nagykanizsa, Hongarije en ben ik druk bezig met Linda en O’neill S (ons beste paard op dit moment) in de voorbereidingen hierop.
Linda is de middelste van de 3 zusjes Smulders en moeder van dochter Jody (3 jaar). Linda en O’neill S (Otto voor insiders) zijn al 9 jaar een combinatie. Otto is namelijk een eigen fokprodukt wat het nog leuker maakt.
Het is een heerlijk paard om mee te werken. We hebben veel geduld met hem moeten hebben maar het loont. Van knuffelpaard tot tijger in het terrein, hij heeft het allemaal.

2) Hoe ben je in aanraking met sgw gekomen?
Via de familie Smulders, Patricia (toen mijn instructrice op de ponyclub) vroeg mij of ik mee wilde op wedstrijd, dat was in 1998 en sinds toen ben ik verkocht.

3) Wat vind je het mooiste in de sgw?
Het samenspel en de harmonie die je met één paard neer kunt zetten. Van een ster in dressuur tot een geoliede machine in het terrein, daar kan ik van genieten.

4) Wat is het sterkste en zwakste onderdeel van Linda?
Het sterkste onderdeel van Linda is zeker de cross, Otto vindt dit zo leuk en hij kent het spelletje zo goed, dat het voor het oog gewoon zitten en sturen lijkt.
In al de jaren dat Linda en Otto crossen is het aantal weigeringen echt zeer laag.
Het zwakste onderdeel vind ik moeilijk, springen gaat doorgaans goed en de dressuur is zo verbeterd het laatste jaar dat ik dat zeker geen zwak punt meer wil noemen.

5) Wie verwacht je dat zeker in het EK team zit?
Team:
Ilonka Kluytmans
Sabine Franken
Florinoor Hoogland
Roxane Graman
Edith Tuytelaars
Linda Smulders

6) Wat is jullie beste prestatie tot nu toe?
Nederlands Kampioen Eventing CIC** 2008 in Varsseveld

7) Wat betekent het dat jullie nu in de selectie zitten?
Linda krijgt diverse trainingen van bondcoach Fried van Stiphout, waarbij de nadruk ligt op de afdelingsdressuur (zestal proef)

8) Hoe schat je Linda's kansen in?
Ik hoop dat we kunnen gaan knallen in Hongarije, het goede gevoel van vorig jaar is er nog steeds en Otto is in bloedvorm. Ik hoop op een individuele plek bij de top 15, dan verbeteren we ons resultaat van het E.K. 2007 in Ovedskloster, Zweden.

9) Wat is je belangrijkste tip als iemand ook wil gaan starten in de sgw?
Volg goede trainingen voordat je er aan begint!
Vertrouw je pony/paard 1000% en vooral geniet ervan!

10) Heb je een speciale manier van toewerken naar wedstrijden?
Naar aanloop van de wedstrijden passen we het programma een beetje aan. We doen geen zware galop of terreintrainingen meer en de nadruk ligt op de dressuur de laatste dagen.

Voor mij ook niet echt. Ik probeer altijd mee de vrachtwagen in te ruimen, al lukt dat door mijn werk ook niet altijd. Verder doe ik op stal wat er moet gebeuren, was ik de paarden en zorg dat alles klaar is voor vertrek.

11) Wat is de rol van een groom op een eventing wedstrijd?
Als mensen mij vragen wat ik doe bij de paarden omdat ik zelf niet meer rijd, zeg ik altijd dat ik alles doe, behalve rijden. Van voeren tot opzadelen, uitmesten, poetsen, wassen etc.
Een groom is heel belangrijk, de ruiter moet tijd voor zichzelf hebben en volledig op zijn/haar groom aankunnen.
Ikzelf ga ’s morgens altijd eerst even een stukje met de paarden wandelen, voordat ze hun voer krijgen. Daarna mest ik de stal uit en ga ik zelf ontbijten. Meestal gaan we na het ontbijt aan de slag met het paard (of de paarden) die mee zijn op wedstrijd. Soms longeren, wandelen, rijden of gewoon lekker even buiten laten grazen.
Tijdens de wedstrijd zorg ik er ook voor dat de paarden er op hun best op staan. De dames vlechten altijd zelf gewoon omdat ze ook graag op stal mee bezig zijn.

Bij het losrijden van het springen en de cross verzorg ik het losspringen en bij de cross sta ik altijd bij start en finish, ik zie het paard gaan en kan er niets meer aan doen. Een spannend moment altijd. Bij de finish neem ik het paard meteen over, haal ik het zadel en de peesbeschermers eraf en ga ik met het paard stappen. Na 10 minuten moeten we altijd naar de dierenarts die ademhaling en hartslag controleert en kijkt of het paard rad is. Daarna op stal wordt het paard volledig naverzorgd en de spulletjes gepoetst. Bij een meerdaagse wedstrijd zijn dat altijd de spannende en zware momenten omdat de paarden daags na de cross gekeurd worden en moeten springen. We moeten er dus voor zorgen dat de paarden fit zijn en dat betekend soms weinig slaap, maar voor onze paarden doe ik alles!