Geplaatst 
Albert en Okidoki gisteravond in actie tijdens de Wereldbekerfinale
foto: Kit Houghton / FEI
Derde Wereldbeker zege voor Meredith Michaels-Beerbaum.
Het waren louter en alleen lachende gezichten die in Las Vegas in de onmiddellijke omgeving van Albert Zoer te vinden waren en zelf was hij het stralende middelpunt. "Na het team goud van Aken, en Mannheim waar wij individueel vierde werden, was dit het eerste internationale kampioenschap na mijn beenbreuk. En dan derde worden! Ik ben de koning te rijk", en stralend schudde Albert de vele hem toegestoken handen. Okidoki vormde samen met Sapphire van de Amerikaan McLain Ward, die tweede werd, en de inmiddels 16-jarige Shutterfly van de Duitse Meredith Michaels-Beerbaum, die voor de derde keer dit 'indoor wereldkampioenschap' won, het supertrio van deze finale. Geen van deze drie paarden raakte een paal hard genoeg om hem te doen laten vallen, waardoor deze finale uiteindelijk al in de eerste wedstrijd, die direct op tijd werd verreden, werd beslist. Hiermee leverde Zoer de beste Nederlandse prestatie in een wereldbekerfinale voor springruiters op Jos Lansink na, die in 1994 winnaar werd.
In die openingswedstrijd won Michaels en was McLain Ward derde. Zoer werd in die wedstrijd op twee seconden achterstand zesde. In de tweede wedstrijd, die na een barrage pas de winnaar kende, was Michaels wederom de snelste en ook nu kon McLain Ward haar tijd niet verbeteren. Zoer moest genoegen nemen met de derde plek en in die uitslag kwam uiteindelijk in de finalewedstrijd op zondag geen verandering. "Het probleem van Okidoki is dat hij voor iedere hindernis erg hoog opspringt. Dat is voor een springpaard natuurlijk een plus, maar als het snel moet gaan ben je in het nadeel, omdat je in de lucht iedere keer weer op zijn minst tienden van seconden verliest. Tussen de hindernissen in is Okidoki ook niet extreem snel, maar dat maakt hij weer goed met zijn enorm ruime galoppade", vertelde Albert.
Zoer, in het verleden vaak niet het meest spraakzame type van de internationale ruiterwereld, heeft de schroom van zich afgeschud en praatte honderduit over zijn Okidoki. "De tweede ronde van de derde wedstrijd was zonder meer zijn beste ooit. Hij gaf me het gevoel in een vliegtuig te zitten. Daarbij was ik helemaal niet zenuwachtig, maar wel honderd procent geconcentreerd. Zenuwachtig hoef ik immers niet te zijn, omdat ik absoluut vertrouwen heb ik Okidoki. Dit paard heeft in vijf zware rondes zijn uiterste best gedaan en daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor", aldus Zoer.
Het parcours voor de derde wedstrijd bevatte best een paar tricky sprongen. De driesprong, die heel kort uit een wending stond gebouwd, was steil, oxer, oxer. "Bij het lopen leek die tweede oxer niet erg ver weg te staan, maar tijdens het rijden bleek hij toch verder weg dan velen dachten. Ook de steilsprong van Las Vegas stond met zijn rode bovenste plank op een donkere plek van het parcours, waardoor daar eveneens veel fouten op werden gemaakt", vertelde Zoer, die zelf overigens nergens in de problemen kwam. Ook in de tweede ronde stonden een paar scherprechters. Vooral de laatste oxer, die maar liefst 1.85 meter breed was, eiste daardoor zijn tol. Uiteindelijk bleven naast Michaels-Beerbaum, Ward en Zoer ook nog de Zwitserse Christina Liebherr met L.B. No Mercy en de Duitser Ludger Beerbaum met Coupe de Coeur foutlos in deze wedstrijd, waardoor de finalewedstrijd vijf winnaars kende, zonder een verschuiving aan te brengen in het algemeen klassement.
Meredith Michaels was zeer ingenomen met haar derde wereldbeker zege. Het is best emotioneel om vier weken na de dood van mijn vader eigenlijk als een 'home town hero' hier in Las Vegas van start te gaan. Maar ik denk dat hij trots op me is. En er is meer waarom ik echt heel erg blij ben met deze zege. Het is de moeilijkste zege geweest tot nu toe. McLain Ward gaf me geen millimeter ruimte om een fout te maken en er waren maar liefst drie paarden die in de vijf rondes van deze finale geen enkele fout hebben gemaakt. Deze tegenstand geeft mijn zege meer glans", aldus Michaels, die aan haar reeds indrukwekkende collectie Rolex horloges nog een paar toevoegde. "Het is dat ik ambassadeur ben van Rolex, anders zou ik een winkeltje kunnen beginnen", lachte de Duitse van Amerikaanse origine.
McLain Ward was op de afsluitende persconferentie van mening dat hij de drie wedstrijden evaluerend niets kon bedenken dat hij anders had moeten doen om te kunnen winnen. "Met de kennis van nu zou ik net zo van start gaan in de eerste wedstrijd als ik heb gedaan. Ik kan mezelf niet verwijten tweede te zijn geworden. Ik ben een tevreden mens".
De wereldbekerfinale springen zal in 2010 in Genève worden verreden, in 2011 is Leipzig aan de beurt en in 2012 Indoor Brabant. In 2013 staat Gothenburg op het programma en op de persconferentie werd aangekondigd dat voor 2014 Las Vegas zich weer kandidaat gaat stellen.
Albert Zoer verdiende met zijn voortreffelijke prestaties in Las Vegas ruim 120.000,-- US Dollar.
Meer info zie: http://www.worldcuplasvegas.com
Klik hier voor een interview met Albert Zoer.
Uitslag derde WB wedstrijd:
1) Meredith Michaels-Beerbaum (Dui) - Shutterfly - 0 / 0
1) Albert Zoer (Echten) - Okidoki - 0 / 0
1) Christina Liebherr (Zwi) - L.B. No Mercy - 0 / 0
1) McLain Ward (USA) - Sapphire - 0 / 0
1) Ludger Beerbaum (Dui) - Coupe de Coeur - 0 / 0
Eindstand finale WB springen 2008/2009:
1) Meredith Michaels-Beerbaum - Shutterfly - 0
2) McLain Ward - Sapphire - 2
3) Albert Zoer - Okidoki - 4
4) Christina Liebherr - L.B. No Mercy - 7
5) Rodrigo Pessoa (Bra) - Rufus - 12
6) Ludger Beerbaum - Coupe de Coeur - 14
7) Ben Maher (Eng) - Robin Hood W - 18
8) Steve Guerdat (Zwi) - Tresor - 19
8) Thomas Velin (Den) - Grim St.Clair - 19
10) Daniel Etter (Zwi) - Peu a Peu - 24
10) Marcus Ehning (Dui) - Leconte - 24
Klik hier voor de volledige uitslag.
Een mooie goedmaker na het prutjaar 2008! 
En natuurlijk Albert ook! 
