Bah, ik krijg steeds meer een vieze bijsmaak bij dit verhaal. Ahlmann wordt afgeschilderd als de zondebok terwijl de Fam. Beerbaumm altijd de hand boven het hoofd gehouden is.
Imo is er pas sprake van doping als er mogelijk een effect op kan treden door een verboden stof op de prestaties en/of gemoedstoestand van het paard. Het mag dan ook duidelijk zijn dat ik met mijn boerenverstand geen voorstander ben van de nullijn zoals die nu gehanteerd worden maar wel een voorstander van een medicijnpaspoort en grenswaarden die niet overschreden mogen worden waarbij deze een stuk lager liggen dan de grens waarop effect op een paard meetbaar is.