Bokt.nl

Citaat:

Wat doe je wanneer een gezond veulen opeens gedeeltelijk verlamd raakt? Voor de meeste mensen zal het antwoord simpel zijn: Euthanasie. Vooral wanneer de prognose ook nog eens onzeker is. Maar 1 klein bruin Quarter Horse veulentje met de naam Lucky, is zo vreselijk hard voor zijn leven aan het vechten dat zijn eigenaren en de dierenartsen hem nog niet op willen geven. Het verhaal van Lucky geeft hoop voor veulens en volwassen dieren met een vergelijkbaar handicap.

"Vanaf zijn geboorte was hij al speciaal," zegt de Amerikaanse eigenaresse Anita Powell. "Hij stal onze harten gelijk vanaf het begin". "Hij kwam al op een ongelukkige manier ter wereld. Hij stikte bijna terwijl de weeen van de merrie op gang kwamen en zijn hoofd door het verkeerde kanaal naar buiten wou terwijl de rest van zijn lijfje wel via het geboortekanaal ging. Toen dat gelukkig achter de rug was en alles oke leek waren we zo blij, totdat ik 2 weken later opeens merkte dat hij zijn hoeven af en toe een beetje achter zich aan sleepte."

"Ik maakte me nog niet zo'n zorgen, maar een paar uur later lag hij languit in de stal en kon niet meer opstaan. Plassen ging ook niet meer." Het veulen werd gelijk naar een kliniek gebracht waar een MRI scan werd gemaakt. Toen de uitslag van de scan kwam zakte de moed van de eigenaren hen in de schoenen. Lucky bleek meerdere abcessen te hebben die enorm veel druk op zijn wervelkolom aan het uitoefenen waren. Dat had de verlamming veroorzaakt.

"We wisten even niet meer wat we moesten doen, en we overwogen onmiddelijke euthanasie, maar na een lang beraad hebben we toch gekozen voor een operatie." De dierenartsen stonden voor een onmogelijke opgave, en ze besloten gelijk te opereren. Via een katheter zijn de meeste abcessen weggehaald. Een aantal abcessen konden echter niet worden verwijderd.

Het veulen moest 3 weken lang op de intensive care blijven en om het drama compleet te maken heeft de moeder het veulen toen afgestoten. Gelukkig leek het met het kleine veulen steeds iets beter te gaan. Hij kan weer urineren en hij beweegt af en toe zijn achterbenen en zijn rug een klein beetje. De familie heeft hem in huis genomen om hem alle zorg te geven dat het kleine dier nodig heeft.

Vandaag de dag kan Lucky nog steeds niet zelf overeind komen, maar hij kan al een beetje liggen en heeft steeds iets minder hulp nodig bij het gaan staan. Hij kan ook een klein beetje lopen, ook al is hij nog erg onstabiel van achteren. "Hij wil nog zo graag, en zolang hij graag wil, weten we dat we dit niet voor niets doen".

Het is nog onzeker op Lucky ooit weer helemaal zelfstandig kan lopen. Het gaat nog zeker een jaar duren voordat de dierenartsen meer weten over de toekomst van Lucky.