Bokt.nl

Citaat:

Een litteken op haar hoofd en een stijve nek herinneren nog aan het ongeval van november. Tineke Bartels (56) liep een zware hoofdwond, twee gebroken nekwervels en twee gebroken zijuitsteeksels van de wervels op, toen haar paard op hol sloeg en zij tegen een boom knalde. „Achteraf is het allemaal enorm meegevallen, maar dat is nu makkelijk praten.”

Hoe raar het ook klinkt, ze is door het ongeval weer wat wijzer geworden. „Ik weet nu dat ik misbaar ben. Onze paardenacademie heeft gewoon doorgedraaid. Zo heeft Imke extra taken op zich genomen. Ik heb ook gemerkt hoeveel warme mensen er zijn. De kaarten en bloemen die ik kreeg, ongelooflijk. En een meisje dat Imke uit een eenjarig verblijf in Zweden kent, kwam speciaal over om te helpen. Het zou echt zonde zijn geweest als ik dood was gevallen, dan had ik dat allemaal niet gezien.”
Tineke Bartels klimt weer op een paard, voortaan mét een cap op. Door het paardrijden is ze lichamelijk weer bijna de oude. „Er is geen fysiotherapeut die me beter kan mobiliseren dan een paard.”
Wedstrijden rijden deed ze al niet meer en zou ze nu ook niet meer willen. „Ik kan niet meer winnen. En ik ben te veel topsporter om dan toch door te gaan. Ik zie wel eens collega’s rijden die vroeger toppers waren, maar nu niet meer mee kunnen.”
Bovendien heeft ze het druk met onder meer het trainen en begeleiden van dochter Imke ( ‘ die is mij voorbij gegaan ’ ) en het bondscoachschap van de junioren en young riders.

In die hoedanigheden was zij ook de actief op het NK dressuur in Eindhoven. „Ze hadden het daar prima voor elkaar. Jammer is wel dat het NK zo vroeg in het buitenseizoen viel. Rijders zijn dan nog niet in topvorm. Toch was het al een selectiewedstrijd voor het EK, dat pas eind augustus plaatsvindt.”
Vorig jaar won dochter Imke. Was zij dit keer weer favoriete? „Nee hoor, dat was Anky.” Maar het was haar eerste optreden na de geboorte van haar tweede kind. Zou zij geen achterstand hebben? „Als Anky komt, dan is ze er altijd klaar voor.”

Anky’s man Sjef Janssen stapte onlangs op als bondscoach van de senioren. Hij laakte de mentaliteit van sommige dressuurrijders, die volgens hem niet in de gaten hebben dat ze met topsport bezig zijn. „Vanuit de ogen van Sjef gezien begrijp ik het besluit, alleen het moment waarop was ongelukkig”, zegt Tineke Bartels. „Anky en Sjef zijn zo goed geworden vanwege hun mentaliteit. Zij hebben er alles voor over gehad om de top te bereiken. En dat moet ook, met talent alleen haal je het niet.”
Dat is iets wat Tineke haar pupillen wil bijbrengen. De manier waarop ze dat doet, verschilt per rijdster (het zijn voornamelijk meisjes). „Dat maakt mijn baan als bondscoach van de junioren (tot 18 jaar) en young riders (21 jaar) ook zo mooi. Ontdekken hoe je elk individu moet benaderen om het maximale eruit te halen.”
En als ze haar bellen om Sjef Janssen op te volgen? „Dan zeg ik nee”, luidt het resolute antwoord. „Ik zou liegen als ik zeg dat het niet ambieer, maar het is te vroeg. Laat mij nog maar een paar jaar met de talenten bezig zijn.”
Het is volgens Bartels niet toevallig dat jonge beloftes, zowel bij de dressuur als het springen, vaak kinderen zijn van ruiters of amazones. „Er zijn mensen die zeggen dat die er komen omdat ze toevallig Raijmakers, Bartels of Van der Vleuten heten. Maar deze kinderen zijn zo goed, omdat ze in een topsportgezin opgegroeid zijn.”
Een goede ruiter zijn is één, maar je moet natuurlijk ook een goed paard hebben. En paarden worden nog wel eens verkocht. „Sommigen presteren maar met één paard. Als dat paard weg valt, dan zie je ze niet meer. Andere rijders komen steeds weer bovendrijven. Dat zijn de echte.”