
Vorige week zaterdag ben ik gevraagd een dressuurproef te rijden op de fokdag in Etten-Leur

heb mezelf laten ompraten..
de volgende ochtend schoot de situatie door mijn hoofd;
-over 6 dagen wedstrijd
-met een paard wat ik nog nooit heb aangeraakt, laat staan gereden
-ik, die niet kan dressuren
-ik die niet de ambitie heeft ooit te gáán dressuren

-een paard wat al in geen tíjden in een bak gereden is, laatstaan dressuurmatig
kortom; álle ingredienten voor een geslaagde proef aanwezig toch?


Ik heb de afgelopen week 3x gereden, alle 3 de keren vol eigenwijze acties, Haflinger of niet natuurlijk he

Vanmiddag was het zover


Ik was er voor de lol, en om te zorgen dat het voor ons beide een positieve ervaring was, dat is gelukt!

Ze liep láng niet perfect, was lastig te sturen ivm een kuddegenoot die nét buiten de ring liep (paard komt nooit alleen ergens) en ik kon dus nogsteeds niet dressuren

maar ik ben niet gevallen, zij is in de ring gebleven en we hebben het einde van de proef lachend gehaald

uiteindelijk bleken we op een 6e plaats geeindigd te zijn

dus al slingerend en verdwalend door de bak waren we lang niet de slechtsten

Ben trots op Katja, de haflinger die de 4e keer moest dressuren in een héél lange tijd, met een vreemd mens, vreemd terrein zonder kudde!

Conclusie is dat dressuur niks voor mij is, véél te warm en veel te snel voorbij voor de hoeveelheid stress

Doe mij maar lekker een zondagse bosrit


Met dank aan bokker bromfiets voor haar pak, en bokker happyhorse voor haar zadel

hier de foto van het halsstrekken (wasda?





als we maar lol hebben
