ik quote even een paar stukjes:
Citaat:
De Sterrenkijker (en dan bedoel ik niet het paard van een paar posts terug die zo zenuwachtig is dat zijn hoofd zo hoog is dat je niks ziet) is meestal een paard dat lekker voorwaarts is, goed aan je been. Maar vooral eentje wat los door zijn lichaam is. Met een sterrenkijker ben je wel langer bezig! máár
Een sterrenkijker, is een correct, rechtgericht en ontspannen paard, alleen het aan de teugel rijden moet er nog in komen, wat vaak veel moeite kost en dat mensen liever een paard nemen die te diep loopt omdat dat makkelijker is máár.
een sterrenkijker mist meestal het vertrouwen, is idd vaak voorwaarts omdat hij weg loopt voor je, goed aan het been rijden is iets wat een ruiter een paard hoort te leren en vind ik niet direct een kenmerk voor een typische sterrenkijker, dat wijst meer op de concequentie van de ruiter.
los door het lichaam, met een weggedrukte rug? vraag me af hoe. een sterrenkijker is meestal een bonk spanning.
om een sterrenkijker te leren nageven en in een prettige aanleuning te rijden is heel erg moeilijk, en is vooral gebasseerd op vertrouwen, geduld en rust.
het is idd belangrijk dat het paard goed aan het been gereden wordt, zodat wanneer deze eindelijk je hand opzoekt je dat niet meer hoeft te regelen.
het enige voordeel van een sterrekijker vind ik dat ze vaak niet snel op de voorhand gaan lopen, ze hebben niet per definitie een beter onderplaatsende achterhand.
Citaat:
Een paard dat te diep loopt, heeft meer nadelen dan een sterrenkijker waar men langer mee bezig is!
Een paard dat te diep loopt, loopt vaak op de voorhand, laat de achterhan er maar wat achter slinger, heeft de achterhand er totaal niet bij en is meestal ook nog niet echt vooruit te branden. Een paard dat te diep loopt kan ook wel eens problemen hebben met de middendraf, hij gaat helemaal inelkaar lopen, wordt scheef en slingerend.
Er wordt wel gezegd dat het 'makkelijker' is om dit probleem op te lossen. Maar hoe? ga je je handen hoger rijden, dat zijn hoofd hoger komt? dan 'trek' je hem als het ware naar boven (weer wat anders he dan naar beneden trekken )
Of rijd je de vele overgangen? maar voor de verzameling wil je juist dat hij wat meer gaat zitten, hoe lukt dat als het paard met zijn snufferd zowat op zijn borst loopt, en dus op de voorhan loopt?
Daarom kies ik voor de sterrenkijker, dat was gewoon een 'correct paard' dat los en ontspannen in zijn lichaam is, loopt niet specifiek op zijn voorhand.
een paard wat te diep loopt heeft misschien idd de neiging om sneller op de voorhand te gaan lopen en zijn achterhand niet voldoende gebruikt, maar dat is slechts de zaak van de ruiter door concequent rijden dit te voorkomen.
niet voorwaarts is ook aan de ruiter omdat zelf in de hand te hebben.
idd veel heel veel overgangen rijden! alleen maar, daar gaat het paard en zijn achterhand beter van gebruiken, komt als het ware met zijn voorhand meer van de grond en wordt ook actiever aan het been.
ik plaats mijn handen niet hoger want ik vind niet dat daar het probleem mee opgelost is.
wanneer je je paard later wil gaan verzamelen, weet niet vanuit waar jij een verzameling rijdt, maar ik vanuit de achterhand, zijn dus die overgangen rijden zeer nuttig, je hebt dan tempocontrole een beter zakkende achterhand en een meer opwaartse voorhand.
wat ik overigens erg nuttig vind voor sterrenkijkers is longeren met pessoa.
Geplaatst 
maar wat is jouw standpunt dan over de door mij gegeven argumenten? 
Sowieso vind ik het het niet zo erg als een paard af en toe een beetje te diep loopt, zolang ze dan maar gewoon nageeflijk zijn. 
)
Of ik dan met een sterrenkijker of een diep-loper heb die voorwaards is maakt me op dat moment niet veel uit.
)