
21oo uhr.
Stahl im Maul
Beim Springen, Reiten und in der Dressur ist es Standard - das Stahlgebiss im Pferdemaul. Doch immer lauter werden die Stimmen der Kritiker: Diese Art des Zäumens sei für die Tiere eine Quälerei und entgegen ihrer Anatomie und Physiologie. Q 21 macht die Probe mit einem Vollblut-Rennpferd. Gemessen wird der Sauerstoffgehalt im Blut nach körperlicher Anstrengung, mal mit und mal ohne Gebisszäumung. Der Sauerstoffgehalt ist ein Indiz für die Beeinträchtigung der Atmung.
http://www.wdr.de/tv/q21/9.0.phtml
Citaat:03/05/2006 Discussie
Er is de laatste tijd veel te doen over de trainingsmethoden die gebruikt worden in de dressuur. Als uitvloeisel van mijn successen van de laatste tijd schijnt ineens ook mijn mening over dit soort onderwerpen interessant te zijn, want ik word regelmatig gevraagd.
Tot nu toe was mijn antwoord daarop behoorlijk neutraal. Simpelweg omdat ik in de veronderstelling verkeer dat er geen fout of goed is qua methode, maar alleen qua uitvoering. En in mijn ogen ligt aan iedere topprestatie een basis van vertrouwen tussen ruiter en paard ten grondslag. Dus is het onmogelijk om met een ‘foute’ uitvoering van een systeem,die een paard zou schaden, een topprestatie te leveren. Alles wat geforceerd wordt, het vertrouwen van een paard schaadt, kan nooit zorgen voor blijvend succes.
Daarmee wil ik geen partij kiezen voor welk systeem dan ook, want er zijn meerdere systemen die langdurige periodes van succes gebracht hebben. Maar mijn uitleg weerlegt wel alle kritiek die er nu is op het trainingssysteem van Sjef en de uitvoering daarvan door Anky. Het is niet zo dat zij de ‘enig juiste’ methode gebruiken, maar het is zeer zeker wel ‘één van de juiste’.
De discussie die hierover aan de gang is vind ik dan ook een schijndiscussie. Een discussie is er altijd op gebaseerd een oplossing te vinden voor een bepaald probleem (letterlijk betekent discussie: bespreking waarbij de deelnemers trachten door argumenteren de oplossing van een probleem te vinden). Ten eerste is er niet eens sprake van een duidelijk probleem, en ten tweede is het zeker niet de intentie geweest van degenen die deze ‘discussie’ begonnen zijn om ook daadwerkelijk tot een oplossing te komen. Het is in mijn ogen zo duidelijk een geval van stemmingmakerij, politieke oorlogsvoering, dat ik vind dat degenen die in dit specifieke systeem trainen, hierboven moeten staan. Omdat ze weten en merken aan hun paarden dat ze op een juiste manier bezig zijn met hun sport.
Maar ook andere trainingsmethodes met hun uitvoerders moeten in hun waarde worden gelaten, want de hele commotie die erdoor is ontstaan, is slecht voor de sport, en in dat opzicht dus in ieders nadeel. In mijn ogen is ieder systeem dat goed wordt uitgevoerd, met als belangrijkste graadmeters harmonie en vertrouwen, een goed systeem.
Als de verschillende kampen elkaar kunnen waarderen of op z’n minst in hun waarde kunnen laten, denk ik dat we de komende jaren heel mooie en boeiende sport kunnen krijgen. In elk geval ben ik ervan overtuigd dat iedere topruiter/amazone die weet wat het kost aan energie en doorzettingsvermogen om een paard op topniveau te krijgen, verdomd zuinig zal zijn op zijn dier, en het zal koesteren als een kostbaar kunstwerk. De band met je paard geeft je gelijk. De band met je paard geeft je succes…
Laurens van Lieren
Bron: De Paardenkrant