Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-09-17 07:41

Geplaatst: 21-09-17 07:41

Kelly_ann schreef:
Och, dat een manegemeid zich presenteert als 'al wel M' en die dan flink zichzelf tegenkomt op een sensibel dier. Dat lijkt me zo'n ramp niet. Ook daar leer je van.
Mijn ruiters rijden komend weekend FNRS proeven en B proefjes. Oh, en in de les gaan we nog eens de stap-galop oefenen

Ik denk dat je hiermee net laat zien dat Bruintje een punt heeft. 'M' in het hoofd van een manègeruiter is iets anders dan 'M' daarbuiten. 'Daar leer je van' kan wel tot ongelukken leiden. Wat is het nut van oefeningen uit M te doen als je nog geen ruitergevoel hebt en je hulpen niet kan doseren? Want als je dat wel hebt kom je niet in problemen wanneer je eens op een wat gevoeliger paard stapt.
Zo hou de de mensen voor de gek. Zelf zullen ze dat wel cool vinden, maar op het moment dat ze beseffen dat hun 'M' niets waard is op een minder geduldig paard komt de teleurstelling.
Jammer dat de meeste manèges daar niet eerlijker in zijn.
Het kan ook anders. Ooit zag ik het vertrek van een stapwandeling voor toeristen in Marquenterre, op de Henson paarden. Voor ze vertrokken werd aan de deelnemers verteld wat ze wel en niet moesten doen. De begeleider legde uit dat een paard een kuddedier is en dat elk paard zijn voorganger zou volgen. Degene die op het paard zat moest verhinderen dat zijn paard zou blijven staan, bv. om wat te grazen, want als het paard dan merkt dat hij achterblijft wil hij terug naar zijn kudde en dat gaat dan te snel. Dus zachtjes hoofd omhooghalen, beetje knijpen met de benen en terug aansluiten. Nu worden die toeristenwandelingen meestal aanzien als het allerlaagste in de rangorde van de paardensport, maar dat was een eerlijke en correcte uitleg.
Wat me in een manège nog het meeste tegenstaat is de manier waarop doorzitten in draf geleerd wordt. Ttz. hotsen en botsen. Terwijl je in principe iemand kan leren rijden zonder te hotsen, het is alleen wat meer moeite en het gaat het best in 1 op 1 les.
Niet alles is slecht in alle manèges, maar dit 'pleidooi voor de manège' is toch wel door een héél roze bril geschreven.

**Geplaatst**: 21-09-17 10:06

Geplaatst: 21-09-17 10:06

Citaat:
'M' in het hoofd van een manègeruiter is iets anders dan 'M' daarbuiten. 'Daar leer je van' kan wel tot ongelukken leiden. Wat is het nut van oefeningen uit M te doen als je nog geen ruitergevoel hebt en je hulpen niet kan doseren?

Op zichzelf genomen ben ik het hier roerend mee eens. Zonder er echt klaar voor te zijn de oefening "lange zijde M-B-F uitgestrekte galop, F arbeidsgalop, A stap" - dat wordt trekken...!

Maar het ging over de manegelessen van Kelly Ann, waar soms de overgang stap - galop wordt geoefend.

Citaat:
Wat me in een manège nog het meeste tegenstaat is de manier waarop doorzitten in draf geleerd wordt. Ttz. hotsen en botsen. Terwijl je in principe iemand kan leren rijden zonder te hotsen, het is alleen wat meer moeite en het gaat het best in 1 op 1 les.

Wat mij betreft begint iedereen met voltige.
En zeker als dit niet kan: begin in draf maar met de verlichte zit. Toen voelde ik ook voor het eerst hoe de flanken van mijn paard in draf beurtelings bol en hol werden....

**Geplaatst**: 21-09-17 10:15

Re: Pleidooi voor de manege

Geplaatst: 21-09-17 10:15

Waarom wil je zo graag dat iedereen begint met voltigeren? Volgensmij is paardrijden en voltigeren iets heel anders. Van voltigeren leer je zitten ja, dat wel, maar dat betekent niet dat je in een zadel net zo zit.

En begin alsjeblieft niet met verlichte zit, ik wil niet weten hoeveel kindertjes zich dan omhoog houden door aan de teugels te hangen.

**Geplaatst**: 21-09-17 10:26

Geplaatst: 21-09-17 10:26

Ad 1: nadat iemand een tijd gevoltigeerd heeft, zijn er goede spieren ontwikkeld en is vooral het evenwicht bevestigd. (Wat mij betreft: ook rechtsom longeren en ook wat draf meepakken. )

Daarna een paar privelesjes mbt de correcte houding en hulpen.

Ooit zag ik een demonstratie Alexander techniek - ik kan nog jaloers worden!
Het ging over leerlingen Alexander techniek, die nog nooit gereden hadden. Een kwartier samen met de leraar aan de longe - daarna zaten ze er op alsof ze hun leven lang niet anders hadden gedaan.
Paardrijden is vooral moeilijk als je trucjes hebt geleerd en als je na je eerste privelesjes je maar moet zien te redden in een beginnersles bij een stagiair.

Ad 2: natuurlijk houden de leerlingen de eerste keren zichzelf aan het zadel of de manen in evenwicht en Caprilli had al al die oefeningen van paard pal achter de oren aanraken, op de schouder, je eigen voet pakken etc etc waarmee je controleert dan iemand dus niet aan die teugels hangt.

**Geplaatst**: 21-09-17 10:33

Geplaatst: 21-09-17 10:33

Janneke2 schreef:
Ad 2: natuurlijk houden de leerlingen de eerste keren zichzelf aan het zadel of de manen in evenwicht en Caprilli had al al die oefeningen van paard pal achter de oren aanraken, op de schouder, je eigen voet pakken etc etc waarmee je controleert dan iemand dus niet aan die teugels hangt.

Dit soort oefeningen moesten wij op de manege ook doen hoor

Je tenen aanraken, "staart" van je paard, oren van je paard, armen opzei en in draf, noem maar op!
Ook het laatste kwartiertje zonder zadel bijvoorbeeld, alleen stap (en af en toe een stukje draf) en dan ook dat soort oefeningen. Geloof mij, ik heb leren zitten daar :')

**Geplaatst**: 21-09-17 10:39

Geplaatst: 21-09-17 10:39

Sclimpre schreef:
Wat is het nut van oefeningen uit M te doen als je nog geen ruitergevoel hebt en je hulpen niet kan doseren?

Eh... om dat te leren? Iedereen doet toch ergens ooit oefeningen die ze nog niet kunnen alleen maar omdat je iets pas kunt leren om ermee aan de gang te gaan?

(Stap-galop lijkt me overigens een nuttige oefening die echt niet alleen maar gaat om 'M' te doen, maar gewoon nuttig is voor het rijden - paard aan het been krijgen of kijken of dat werkelijk zo is, op een andere manier aanspringen, echt aanspringen ipv in de galop te vallen, traint de achterhand, en het biedt variatie.)

Citaat:
Zelf zullen ze dat wel cool vinden, maar op het moment dat ze beseffen dat hun 'M' niets waard is op een minder geduldig paard komt de teleurstelling.

Ik weet niet wie deze hypothetische mensen zijn, maar ikzelf zie daar dus echt het probleem niet van. De meeste mensen kunnen echt het onderscheid wel maken tussen 'we doen nu een oefening die in de dressuurproeven pas vanaf M gejureerd wordt' (wat gewoon helemaal correct is) of 'jullie zijn M-ruiters en jullie kunnen zo instromen in de M.'

**Geplaatst**: 21-09-17 10:42

Geplaatst: 21-09-17 10:42

Anoniem schreef:
Janneke2 schreef:
Ad 2: natuurlijk houden de leerlingen de eerste keren zichzelf aan het zadel of de manen in evenwicht en Caprilli had al al die oefeningen van paard pal achter de oren aanraken, op de schouder, je eigen voet pakken etc etc waarmee je controleert dan iemand dus niet aan die teugels hangt.

Dit soort oefeningen moesten wij op de manege ook doen hoor
Je tenen aanraken, "staart" van je paard, oren van je paard, armen opzei en in draf, noem maar op!
Ook het laatste kwartiertje zonder zadel bijvoorbeeld, alleen stap (en af en toe een stukje draf) en dan ook dat soort oefeningen. Geloof mij, ik heb leren zitten daar

...het kan dus wel!!

**Geplaatst**: 21-09-17 10:48

Geplaatst: 21-09-17 10:48

Ik vraag me af wat hier bedoeld wordt met "goed paardrijden".
Er worden wedstrijdclassificaties bij de KNHS aangehaald.
Dus die meneer die zijn hele leven al elke zondag 3 uur op een gehuurd manegepaard door de duinen en het strand rijdt, kan dan niet goed paardrijden?

In mijn manegetijd heb ik het tot Z dressuur bij de KNHS geschopt.
Sinds ik een eigen pony heb (een 'uitgewerkte' manegepony van toen 22, inmiddels bijna 30 en op wat ouderdomskwaaltjes na in goede gezondheid) rijd ik alleen nog recreatief in het bos.
Kan ik dan nu, omdat ik een eigen pony heb, beter rijden dan toen ik winstpunten in de dressuur reed die ik grotendeels tijdens manegelessen (privélessen zijn ook manegelessen) bij elkaar getraind heb? Paard was overigens ongeklasseerd voor ik ermee ging starten, ben in de B begonnen.

Sinds 2 jaar een jonge pony erbij, zelf beleerd en 2 endurance wedstrijden goed uitgereden. Wij trainen nagenoeg alleen maar in het bos. Ga deze winter voor het eerst sinds mijn manege/wedstrijd tijd met deze jonge pony in de groepsles bij de rijvereniging rijden. Het feit dat mijn pony in de bak nog moeite heeft met zijn balans in galop (simpelweg omdat we amper in de rijbak oefenen), zegt dat iets over mijn ruiterkunst of gewoon over een andere manier van rijden? Buiten op de rechte lijn galoppeert hij prima en ook in het bos vraag ik stelling en buiging en een actief achterbeen, ik laat m niet op z'n voorhand stuwende door het bos jagen.

Ik vind mezelf best een handige ruiter, maar no way dat ik op bv Bruintje haar paarden maar durf te stappen. Is nl niet mijn type paard en ook niet meer de training die ik gewend ben om te rijden.
Ik denk dat ten tijde van mijn eigen dressuurwedstrijdperiode, toen ik daadwerkelijk M2 met winst was bv, ik het wel had gedurfd.
Maar toen was ik maar een manegemeisje.

Ik koester mijn tijd op de manege, heb het er heel gezellig gehad en er naar mijn mening goede basis geleerd.

Nu ik eenmaal eigen pony's heb, verlang ik niet meer terug naar de manege, maar ik kijk er wel nog steeds met veel plezier op terug.

Maar mezelf beter voelen dan iemand die op een manege rijdt, puur omdat ik eigen paarden heb en daardoor vast veel beter kan rijden?
Nee, absoluut niet.

De kinderen begonnen bij ons in een klein groepje in "een rijtje achter elkaar" met een gevorderde ruiter voorop en een naastloper ernaast om de pony netjes in het rijtje te laten blijven.
Gewoon de kunst afkijken van elkaar en voelen en daardoor leren zitten.
Veel evenwichtsoefeningen en balans leren krijgen, gymnastieken op de pony (vandaar dus ook het in een rijtje en de helpers ernaast, want de ruitertjes leren eerst voelen wat die pony onder hun allemaal doet).

Sturen komt daarna wel een keer.

Voor volwassenen was er privéles aan de longe, die kun je nl veel beter uitleggen in woorden wat ze moeten doen, bij kinderen werkt laten zien en ervaren zoveel beter dan met woorden willen uitleggen.

We hebben het uiteindelijk allemaal ergens moeten leren en ik denk dat de manege waar ik ben opgegroeid het zo slecht nog niet heeft gedaan.

**Geplaatst**: 21-09-17 11:04

Geplaatst: 21-09-17 11:04

Janneke2 schreef:
Anoniem schreef:
Dit soort oefeningen moesten wij op de manege ook doen hoor
Je tenen aanraken, "staart" van je paard, oren van je paard, armen opzei en in draf, noem maar op!
Ook het laatste kwartiertje zonder zadel bijvoorbeeld, alleen stap (en af en toe een stukje draf) en dan ook dat soort oefeningen. Geloof mij, ik heb leren zitten daar

...het kan dus wel!!

Juist de kinderen kregen deze oefeningen standaard mee in de beginners en half gevorderde les!
De volwassenen die nog nooit eerder gereden hadden vonden het vaak nog te spannend hahaha

**Geplaatst**: 21-09-17 11:10

Geplaatst: 21-09-17 11:10

Idd dat 'voltigeren' dat hoorde er toch bij? Ok niet die sportdiscipline zoals we het kennen.
Maar idd gewenning, motoriek ontwikkelen etc. (draaien, aanraken, liggen, hurken en staan en dat in stap, draf en galop)

Maneges hebben zeker hun minpunten, maar vergelijk al eens met 10-20-30 jaar terug?
Ok je hebt er waar je echt je neus voor ophaalt, maar ik ken er toch ook echt die het echt verdienen iets meer krediet te krijgen. Het gaat om veel geld, waarvan niet alles doorgerekend kan worden.
Tegenwoordig zijn de eisen ook echt hoog. Toen ik kind was hadden we de luxe dat onze "manege" een binnenbak had van 20x40. De meeste stonden op stands( zelf pensionklanten). En je had enkele boxen, wat nu eigenlijk ponystallen zouden zijn.

Ik heb dan wel niet echt op een manegepaard moeten leren rijden, maar zoals dat voltigeren deed ik wel mee op de manege. Toen reed ik met mijn eigen pony 3x week mee in de manegeles. Zeker tijdens schooljaar en tijdens de wintermaanden (ik denk ook wel een beetje voor het gemak van mijn ouders haha, maar ook omdat er dus geen twee binnenbanen waren of die perfecte bodems in de buitenbanen zoals we die nu kennen)

Gho en mijn prive pony'tje heeft afgezien! Ik was een klungel, kwajongen en echt nog totaal niet bewust dat dit de passie van mijn leven ging worden. Dus ja ik zou ook veel verkeerd gedaan hebben, onbewust, onwetend, maar de pony is altijd graag gezien geweest. Nee niet de superchique (eerder een dik goedzakje) of supergetalenteerde pony, maar wel mijn maatje en mijn leraar.
Iedereen bij ons thuis heeft op die pony leren rijden en ook vele kinderen na ons. Kleine sprongetjes, een b-proefje dressuur, het was mss het stereotype beeld van een manegepony. Maar het is wel met hem dat alles begonnen is ( poetsen, leren rijden, de eerste bosrit, de eerste keer zonder zadel, crossen, spelletjes)

**Geplaatst**: 21-09-17 11:17

Geplaatst: 21-09-17 11:17

Shadow0 schreef:
Sclimpre schreef:
Wat is het nut van oefeningen uit M te doen als je nog geen ruitergevoel hebt en je hulpen niet kan doseren?

Eh... om dat te leren? Iedereen doet toch ergens ooit oefeningen die ze nog niet kunnen alleen maar omdat je iets pas kunt leren om ermee aan de gang te gaan?

(Stap-galop lijkt me overigens een nuttige oefening die echt niet alleen maar gaat om 'M' te doen, maar gewoon nuttig is voor het rijden - paard aan het been krijgen of kijken of dat werkelijk zo is, op een andere manier aanspringen, echt aanspringen ipv in de galop te vallen, traint de achterhand, en het biedt variatie.)

Google eens op 'scala dressuur'.
Dan kom je misschien ook deze mooie uitspraak tegen : 'We mogen nooit vergeten dat de dressuur er voor het paard is en niet het paard voor de dressuur.'
Het komt erop neer dat dressuur een methode is om een paard sterker en soepeler te maken. De oefeningen hebben een logische volgorde en om ze goed uit te voeren moeten zowel paard als ruiter er klaar voor zijn. Als je oefeningen gaat doen waar of de ruiter of het paard niet aan toe zijn, dan is de oefening zinloos en vaak ook schadelijk voor het paard. Het is ook niet voor niks dat de dresuurproeven deze opbouw ook aanhouden.
en deze :
http://www.dressuur.nl/berichten/een-mo ... alop/3429/
In het voorbeeld ging het over ruiters die oefenen voor een B-proef. Als die aan de voorwaarden voldoen die in het artikel genoemd worden, zouden ze allang de B voorbij zijn.

Citaat:
k weet niet wie deze hypothetische mensen zijn, maar ikzelf zie daar dus echt het probleem niet van. De meeste mensen kunnen echt het onderscheid wel maken tussen 'we doen nu een oefening die in de dressuurproeven pas vanaf M gejureerd wordt' (wat gewoon helemaal correct is) of 'jullie zijn M-ruiters en jullie kunnen zo instromen in de M.'

Zo hypothetisch zijn deze mensen niet. Vaak eindigen ze op de grond op het moment dat ze op een wat minder geduldig paard stappen.

**Geplaatst**: 21-09-17 11:20

Geplaatst: 21-09-17 11:20

Ag, als ik nu na denk over wat ik allemaal met mijn eerste eigen (ook nog is 4-jarige) sensinile sportpaard gedaan heb zou ik dat ook anders doen. Die zal af en toe ook wel gedacht hebben wat d'r baas nou weer aan het klungelen was op d'r rug (en ik reed toen al 3,5 jaar paarden voor andere). Maar dat had niks te maken met de manege. Ik heb namelijk echt een prima basis meegekregen en vanuit daar ben ik op eigen paarden verder gaan leren. Men is nooit uitgeleerd, zeker niet als het op paardrijden aankomt.
...Maar zonder mijn manegelessen, had ik met die paarden al helemaal niks mee gekund.

Er wordt hier wel geroepen dat de manegeruiters niet met een sportpaard overweg kunnen, maar zou je dan liever een volledig onervaren ruiter op (jou) sensibele sportpaard zetten? Waarschijnlijk is dat antwoord dan ook nee, en worden ze eerst naar de manege gestuurd om de basis te leren.
Dus vind dat een beetje een kromme manier van denken...

Leren zitten ga je niet leren als je ook nog is bezig bent met het paard correct laten lopen omdat hij/zij anders de baan door vliegt. Leer eerst maar is zitten op de brave manegepaarden, vanuit daar kan je verder werken naar de juiste hulpen op het juiste moment, en zodra je daar "uitgeleerd" bent kan je verder gaan kijken.

**Geplaatst**: 21-09-17 11:45

Geplaatst: 21-09-17 11:45

Citaat:
Wat is het nut van oefeningen uit M te doen als je nog geen ruitergevoel hebt en je hulpen niet kan doseren?

Citaat:
Google eens op 'scala dressuur'.
Dan kom je misschien ook deze mooie uitspraak tegen : 'We mogen nooit vergeten dat de dressuur er voor het paard is en niet het paard voor de dressuur.'
Het komt erop neer dat dressuur een methode is om een paard sterker en soepeler te maken. De oefeningen hebben een logische volgorde en om ze goed uit te voeren moeten zowel paard als ruiter er klaar voor zijn. Als je oefeningen gaat doen waar of de ruiter of het paard niet aan toe zijn, dan is de oefening zinloos en vaak ook schadelijk voor het paard.

...zou het een onsje minder mogen?

Gesteld dat iemand een goed argument heeft mbt 'stap - galop is contraproductief bij B ruiters', hoor ik dat graag.
Het skala ken ik

van achter naar voor en terug omdat ik het dagelijks gebruik.

(En vele wedstrijdruiters

zouden wellicht hun voordeel kunnen doen met 'dat de dressuur er is voor het paard en niet andersom'.)

**Geplaatst**: 21-09-17 12:14

Geplaatst: 21-09-17 12:14

Janneke2 schreef:
Citaat:
Wat is het nut van oefeningen uit M te doen als je nog geen ruitergevoel hebt en je hulpen niet kan doseren?

Citaat:
Google eens op 'scala dressuur'.
Dan kom je misschien ook deze mooie uitspraak tegen : 'We mogen nooit vergeten dat de dressuur er voor het paard is en niet het paard voor de dressuur.'
Het komt erop neer dat dressuur een methode is om een paard sterker en soepeler te maken. De oefeningen hebben een logische volgorde en om ze goed uit te voeren moeten zowel paard als ruiter er klaar voor zijn. Als je oefeningen gaat doen waar of de ruiter of het paard niet aan toe zijn, dan is de oefening zinloos en vaak ook schadelijk voor het paard.
...zou het een onsje minder mogen?

Nee

Dat is toch gewoon gezond boerenverstand toegepast op de paardensport? Het is toch ook geen schande wanneer je nog ergens bij het begin zit? Zelfs na jaren zwoegen?

Citaat:
Gesteld dat iemand een goed argument heeft mbt 'stap - galop is contraproductief bij B ruiters', hoor ik dat graag.

Het is vooral een probleem wanneer dit wel geoefend wordt en wat ervoor zou moeten komen overgeslagen wordt wegens 'te saai'. Resultaat zijn dat taktfouten, paard dat niet nageeflijk blijft tijdens de overgangen, etc. Waarom zouden er zoveel paarden een osteopaat nodig hebben?

Citaat:
Het skala ken ik van achter naar voor en terug omdat ik het dagelijks gebruik.

Dat zou toch iedereen moeten kennen, en als instructeurs hun lessen hierop baseren komt het helemaal goed.

Citaat:
En vele wedstrijdruiters zouden wellicht hun voordeel kunnen doen met 'dat de dressuur er is voor het paard en niet andersom'.

Uiteraard. Daar draait toch ook de hele discussie om over de dressuur als sport?

**Geplaatst**: 21-09-17 12:18

Geplaatst: 21-09-17 12:18

Sclimpre schreef:
Dan kom je misschien ook deze mooie uitspraak tegen : 'We mogen nooit vergeten dat de dressuur er voor het paard is en niet het paard voor de dressuur.'

Een hele mooie uitspraak! Alleen ... natuurlijk niet waar. Dat is waar ik een beetje mee zit - we moeten eerlijk zijn dat we rijden voor het plezier van ons mensen, en dat dat hoe dan ook een flinke belasting voor de paarden meebrengt, en dat als je 'voor het paard' echt het uitgangspunt wilt maken, dat je er gewoon niet op moet stappen (en ze niet voor de kar moet knopen, en ze in het algemeen niet als huisdier hoeft te houden.)

Paardrijden is in eerste instantie een vrijetijdsbesteding, en dat is prima, maar laten we daar eerlijk over zijn. (En voor degenen waarvoor het niet een vrijetijdsbesteding is, of gerelateerd aan de vrijetijdsbesteden van anderen, gaat het om sportprestaties, waarbij het doel dus is om zo goed mogelijk te presteren in de context van die sport. Menselijke doelen. Heeft niet zo gek veel te maken met 'dressuur is het voor het paard')

Citaat:
Als je oefeningen gaat doen waar of de ruiter of het paard niet aan toe zijn, dan is de oefening zinloos en vaak ook schadelijk voor het paard. Het is ook niet voor niks dat de dresuurproeven deze opbouw ook aanhouden.

Het lijkt me nogal onwaarschijnlijk dat er 1 omschreven volgorde is die vervolgens goed is voor elke willekeurige combinatie van ruiters en paarden, die werkt voor zowel onervaren ruiters op ervaren paarden als voor ervaren ruiters op onervaren paarden.

En als ik het goed heb is dat ook precies een van de discussies die er vaak is over de lagere dressuurproeven: wat voor een ruiter die begint in de sport heel nuttig is, kan voor een ervaren ruiter met een jong paard averechts werken.

Daarbij zijn de proeven ook gericht op het presenteren van bepaalde vaardigheden, niet in hoofdzaak op de ontwikkeling ervan. Om daar te komen kun je gebruik maken van veel verschillende dingen, waarbij bosritten, longeren, drafbalkjes voor het paard, gymnasticeren etc voor de ruiter - en geen van die zaken wordt gevraagd in de dressuurproef.

Het is allemaal niet zo dogmatisch en absoluut.

Citaat:
Zo hypothetisch zijn deze mensen niet. Vaak eindigen ze op de grond op het moment dat ze op een wat minder geduldig paard stappen.

En? Soms is dat onvermijdelijk. Sommige mensen overschatten zichzelf. Die lopen ergens tegen een grens op - daar verandert een manege niets aan en het is niet eerlijk om dergelijke incidenten af te schuiven op de verantwoordelijkheid van de maneges. (Zeker niet als je niet weet wat er is gezegd en hoe. Want het doen van oefeningen die pas vanaf de M in de proeven gevraagd worden, betekent NIET dat de manege zegt dat de ruiter M-waardig is.)

**Geplaatst**: 21-09-17 12:46

Re: Pleidooi voor de manege

Geplaatst: 21-09-17 12:46

Die termen van ruitergevoel enzo neem ik altijd met een korreltje zout. Er is niet zoiets als ruitergevoel. In c wordt een mens niet geboren om ruiter te worden. Verder heeft rijden te maken met vnl. motoriek en lichaamstaal. En ja de ene is daar mss handiger/sneller in. Maar vooral, de ene krijgt het mss allemaal net iets mooier gepresenteerd dan de andere. Een goede instructeur en vooral een goed afgericht paard en eigen inzet (willen leren en vooal veel oefenen)zijn noodzakelijk en dan zal je al snel met termen overspoeld worden van 'talent', ruitergevoel etc. Of dat dan echt talent is, vind ik altijd overroepen. Paardrijden is een vaardigheid en dat moet je(willen) ontwikkelen. Je bepaalt grotendeels de mate waarin. De ene is perfect gelukkig als ze kunnen starten, draaien en stoppen, de andern gaat zich echt op elk dingentje willen perfectioneren. Het is ook maar net hoe je tegen paardrijden aanstaat en wat voor jouw primeert.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-17 12:51

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-17 12:51

Even in het detail van die 'M' oefeningen. Dat kies ik wel zorgvuldig uit, ik laat ze wel van stap naar galop rijden, maar niet van galop naar stap. In belang van de paarden! Aantreden vanuit stap naar de galop toe heeft elementen in zich die goed zijn voor het paard en interessant voor de ruiter.

Galop-stap, die oefening kan in mijn ogen pas als je je galop kan verzamelen. Zo niet, dan krijg je het betere trekwerk, dus kies ik om dit pas veel later in iemand z'n opleiding aan te bieden.

Zo kies ik er bijvoorbeeld ook voor om het wijken al vrij snel aan te bieden. Ofja wijken... het zijwaarts gaan voor druk. Ik weet dat als ik de ruiters kan leren dat je met eenzijdige beenhulpen kan rijden om te corrigeren en het lichaam van het paard te besturen. Dan heb ik veel gewonnen in de manier van sturen van die ruiter. Dat het paard dan nog over de schouder loopt, verbuigt etc. dat kan je dan ook ineens makkelijker gaan benoemen en herkennen.

Als instructeur maak je keuzes op basis van je kennis en ervaring, en je probeert aan te sluiten op de doelgroep en denkt aan het welzijn van het paard in je lessen. Je bent de sleutel tot de basis leerschool van de ruiters die ooit verder gaan zonder je.
En dan nog, zelfs als je als instructeur dingen eens miszegt of verkeerd aanbied. Dan leert die ruiter in zijn verdere rij-loopbaan meestal alsnog van die 'fout'.

**Geplaatst**: 21-09-17 13:03

Geplaatst: 21-09-17 13:03

Kelly_ann schreef:
Ik sprak daar in clichés hoor, ik denk dat de kleinere rijschool heel waardevol is, want massaal en paarden gaat niet heel goed samen als je kwaliteit wil bieden en aandacht wil hebben voor het individu.

Voor al de mensen die roepen dat er niks gebeurt, wellicht niet snel genoeg naar jullie zin. Maar er zijn diverse landelijke en regionale initiatieven om deze aspecten juist leven in te roepen. Bij ons is de voltige een groot succes, zo nuttig, spelenderwijs en goed voor de zit. geen teugels om je aan te verpakken etc. Zo jammer dat de voltige zo in het verdomhoekje is geraakt, vroegah kon je op elke rijschool of vereniging voltigeren.

FNRS heeft theorie en onderdelen naast het paard opgenomen in het 'paspoort', pimp my pony is de nieuwe versie van de 'poetsles' en ponykampdagen met theorie, praktijk en spellen zijn hot! Het Zweedse 'Young Leaders' program legt juist weer de focus op discipline, geduld, elkaar helpen en vooral veel werken met paarden vanaf de grond. En het coachingprogramma 'Pony Power for Kids' gebruikt pony's aan de hand als tool voor zelfvertrouwen en concentratie. Flexchair en ruitertraining is op menig manege al eens langsgeweest voor een lesdag met praktijk. etc.
En dan noem ik er ongetwijfeld nog een berg niet....

Leuk om te horen!
Ik vind je beschrijving van maneges redelijk rooskleurig

maar aan de andere kant verschilt het allemaal niet heel veel van eigen paarden en pensionstallen. Sommigen doen hun uiterste best om het welzijn te vergroten en sommige doen er helemaal niets aan.

Een groot probleem bij maneges is dat er weinig mogelijkheid is om paarden rust te geven bij fysieke problemen. Bij eigen paarden is dat allemaal iets makkelijker. Al kom ik toch ook genoeg eigenaren van eigen paarden tegen die weigeren het advies van "niet rijden" op te volgen, dat vind ik eigenlijk veel erger :oo

Ik heb wel altijd het idee dat juist iets als een hit-actief stal, zoals bij stal Mansour, heel goed zou werken voor een manege. Makkelijk ook, omdat alle paarden toch van dezelfde eigenaar zijn. Ik denk dat een manegeles veel rustiger verloopt als alle paarden gewoon paard kunnen zijn en de hele dag hun ei kwijt kunnen. Geen geïrriteerd gedrag meer tussen paarden onderling in een les, omdat alle paarden al bij elkaar in de kudde staan.

**Geplaatst**: 21-09-17 13:43

Geplaatst: 21-09-17 13:43

Ach, de ideale wereld bestaat niet. Er zijn genoeg maneges hier in de buurt waar liever niet kom.
Maar ik ben ook weleens aangenaam verrast toen wij jaren terug met onze IJslanders ergens een demo reden op de open dag van de plaatselijke manege. Zag ik in de open les (publiek langs de bakrand) een hele rits kleine ukkies keurig in balans en met een licht teugeltje rondsturen. Vroeg de manegehouder hoe ze dit voor elkaar kregen, en inderdaad: eerst verplicht 1/2 jaar voltigeles voordat de kids zelfstandig mochten rijden in de les. Klasse. En dit was een heel gewone, absoluut niet chique, kleine manege.
Wat betreft bijrijders, of lesklanten die ik krijg met een manege-achtergrond: geen probleem, als ze maar bereid zijn om helemaal terug te gaan naar de basis om (opnieuw) te leren rijden op balans, te sturen met de zit en een lichte teugelverbinding. Meestal is dit een enorme eye-opener en zijn ze positief verrast dat het ook zo kan. Dan vraag ik me soms stiekem wel af hoe ik het aan zou pakken als ik zo'n manegebedrijf zou hebben met tig lesklanten en de constante druk om elke week een goede omzet te draaien om het hele spul rendabel te houden. Dan moet je onvermijdelijk concessies doen. Des te bewonderenswaardig dat er toch manegebedrijven zijn die dat niet/ nauwelijks doen en die kwaliteit en dierwelzijn voorop stellen.

**Geplaatst**: 21-09-17 13:46

Geplaatst: 21-09-17 13:46

Er zijn btw wel maneges met een hit-actief stal, bijv. De Burght in Barneveld.

**Geplaatst**: 21-09-17 13:53

Geplaatst: 21-09-17 13:53

Marij
Ik heb hier gewoon zonder problemen manege meiden gehad op mijn paarden hoor.
Dat paard wat ik nu heb vind dat echt prima. Van mij hoeven de meiden geen niveau te hebben, maar ben dan eerlijk. Er heeft nog prima een meisje gereden die zei angstig te zijn en is helemaal over de angst heen gekomen, echt erg leuk!
Maar kom niet aan met ik ben bla bla en trek dan vervolgens al schoppend een paard in de krul.
Als iemand zelf komt met ik ben vergevorderd of ik heb M niveau verwacht ik een zachte hand en een zacht been en een onafhankelijke zit. Dat moet toch kunnen dan? Ik verwacht geen stap galop perfect uitgevoerd.

Dat paard wat ik nu heb vergeeft je dat wel als je dan toch zit te schoppen, maar steekt wel zijn kop 3 meter omhoog. En er zit dan geen stuur meer op en terecht.
Maar deed je dit bij mijn vorige paard had hij met geluk vol gas weg gegaloppeerd. Maar hij had ook door het teveel hand kunnen steigeren en achterover vallen.
En zo gaat een van mijn volgende paarden ook zijn. En nee hij is niet overgevoelig, alleen hij wil wel met respect en wat gevoel gereden worden.

**Geplaatst**: 21-09-17 14:35

Re: Pleidooi voor de manege

Geplaatst: 21-09-17 14:35

ik vind een manege een bijzonder mooie uitkomst voor mensen willen leren paardrijden maar de kosten niet hebben om er zelf 1 te houden. En de rede dat er eigenlijk een soort 'machine' effect ontstaat is omdat mensen 15 euro veel geld vinden voor een les en ze wel een ander zoeken waar het goedkoper is. Maar mensen bedenken zich niet dat het dier en welzijn ook voorop moet staan. Het gaat ze vaak alleen om het rijden en klaar.

Desalniettemin heb ik veel respect voor manege houders en personeel/vrijwilligers die het toch mogelijk proberen te maken om zowel dier en welzijn als plezier voor de ruiter voorop te zetten.

**Geplaatst**: 25-09-17 20:40

Geplaatst: 25-09-17 20:40

Ik ben het met Toothless eens, het houden van paarden kost nou eenmaal veel geld. Mensen zouden zelf bereid moeten zijn meer voor een les te betalen, zodat een manegehouder betere verzorging kan bieden aan de paarden.