Stelling 1.
Vrijwel alle rassen in de dressuur zijn geaccepteerd, echter dit is geen pluspunt voor de dressuur sport.
Deze stelling nalv van onderstaand stukje tekst, van wie het afkomstig is doet er niet toe.
Citaat:Nadeel van het feit dat de dressuur nu ook een sport is geworden van jan modaal en jan-nog-minder-dan-modaal is dat een hoop mensen voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Goed dressuur rijden blijft nu eenmaal een dure hobby. Wil je echt vooruitgang boeken kom je er niet met een prive-lesje van 15,- een zadeltje van de zadelmarkt en een doorsnee goedkoop rasloos huis-tuin en keukenpaardje (uitzonderingen daargelaten). Als je je als ruiter goed wilt ontwikkelen heb je nu eenmaal ook een paard met enige (dressuur)capaciteit nodig. Dat hoeft echt niet altijd een paard van 30.000,- te zijn. Maar het is niet reeel te denken dat je je als dressuurruiter optimaal kunt ontwikkelen op een paard dat geen aanleg heeft voor dressuur. Nu zijn vrijwel alle rassen best geaccepteerd in de dressuur. Of dat echt een pluspunt is kun je je afvragen.
En dan leek het mij intressant deze stelling niet alleen over de wedstrijd sport te laten gaan,
maar ook over de training die men volgt, ongeacht of men wedstrijd ambities heeft of niet.
Moge duidelijk zijn, dat ik van mening ben dat je je als ruiter kan ontwikkelen door goed les te nemen, ongeacht het ras, de kleur of het formaat van je rijdier.
Waarbij indien de ruiter bijleerd, het paard hier wel bij vaart, daar voor een ruiter die bereid is te investeren in zijn paard door zichzelf te (laten) verbeteren
het ras niet relevant hoeft te zijn.
De bedoeling van een wedstrijd is toch mede om het opleidings niveau van het paard te bepalen?
En niet zijn natuurlijke aanleg?
Het mooiste is natuurlijk een harmonieuze combinatie van opleidings niveau en natuurlijke aanleg, geef ik ook toe.
Echter zegt niet dat er geen plaats is voor de simpelere paarden.
Want heeft een trekpaard niet netzoveel baat bij correct gereden worden als een KWPN sportpaard van 30.000 euro of meer?
Beiden kunnen door foutief gereden worden lichamelijke problemen ontwikkelen.
Ik ben met mijn niet meteen alledaagse dressuur paarden (noem ze maar even zo, hoewel ik mezelf als recreatie ruiter zie),
volkomen kansloos in mijn ontwikkeling als ruiter, omdat mijn paard niet goed genoeg zou zijn.
MAAR, volgens mij zijn gewoon veel ruiters niet in staat om het maximale netjes uit hun paard te rijden.
Uiteraard zitten er aan sommige rassen dressuur plafonds, echter voor het gros van de ruiters,
zit het plaffond van de ruiter lager dan die van het paard.
Uiteraard ben ik mijn fjord eindeloos dankbaar ben voor het geduld en de ijver die ze aan heeft getoond en dat we samen zoveel hebben mogen leren
en nog steeds bij leren.
En dat ik in een zelfgemaakt rijjasje en rijbroek wedstrijden reed (pardon weer rijd, aangezien mijn nieuwe niet onder b.p. past)?
Ik vond het alleen maar top dat je niet meteen een dikke portomonee moest hebben om toch een boel plezier op wedstrijden te hebben.
En investeren in lessen? Ja, ook dat is nuttig! Ook als je geen dressuur topper hebt.
En deze wou ik er dus als 2e stelling bij doen.
Stelling 2.
Elk paard is het waard om jezelf als ruiter te laten verbeteren en daarmee kan je dan het paard weer verbeteren (danwel minder in de weg zitten).