Geplaatst oji schreef:Nu ik toch weer even in de reageer modus zit, wil ik toch ook even reageren op de opmerking van Simpelman met betrekking tot het gewicht van het hoofd van het paard. Ja het absolute gewicht van het hoofd is natuurlijk gelijk, waar je het ook houdt. Maar het absolute gewicht is maar een onderdeel van de inwerkende krachten, zodra dat gewicht aan een hefboom geplaatst wordt. Een hefboom zoals bv een arm...of idd de hals van een paard. Op dat moment wordt de kracht op het schanierpunt bepaald door het absolute gewicht en de afstand van dat gewicht tot het schanierpunt. Neem bv een tas met boodschappen en houdt die tegen je lichaam aan en houdt diezelfde tas eens met een gestrekte arm vooruit…en voel het verschil in op de kracht dat uitgeoefend wordt op je schouders en rug.
Dus op het moment dat je de hals maximaal strekt en die afstand tussen gewicht en schanierpunt (de schoft) dus maximaal maakt, wordt de naar voren trekkende kracht op de schoft wel degelijk groter als wanneer een paard het hoofd dichter bij het lichaam draagt. Dit heeft een gunstig effect, want door die extra kracht waaiert idd de schoft mooi uit, maar dit betekent ook dat een paard met de hals maximaal gestrekt wel degelijk meer de neiging krijgt om op de voorhand te gaan lopen. Wanneer een paard volledig neerwaarts is en op de voorhand komt, zal het nooit in staat zijn zelf die kanteling in het lichaam naar een horizontaal evenwicht te maken. Dat kost simpelweg te veel kracht. Dan zul je eerst weer terug moeten naar de arbeidspositie, daar het horizontale evenwicht herstellen en van daaruit kun je weer uitschuiven. Juist daarom is correct voorwaarts neerwaarts, en met correct bedoel ik in horizontaal evenwicht, voor een ongetraind paard wel degelijk een hele zware oefening en niet uitsluitend ontspannend. Daarom staat voor halsstrekken in de B en L ook tot ongeveer kniehoogte en niet tot aan de grond en maximaal 1 volte en niet een hele proef. Het kost voor een paard aan het begin van de opleiding (wat B en L is) gewoon veel kracht om correct in die houding te lopen.
Ik denk dat wij het eens zijn omtrent het Scala.
Wat betreft het relatieve gewicht van het hoofd zijn we het helaas niet helemaal eens.
Je hebt het terecht over de hefboom en de afstand ten opzichte van het scharnierpunt.
Maar in de mechanica gaat het dan om de afstand gemeten over de horizontale lijn, we hebben namelijk met zwaartekracht te maken.
Praktisch betekent dit dat of het hoofd nu hoog en rond gedragen wordt of lang en laag, met de neus voor de voeten, zolang de neus en de poll niet verder naar voren komen ten opzichte van de schoft er geen verandering in belasting van de voorbenen optreedt.
Voor de heel preciese lezers, dit geldt in stilstand, in beweging wordt alles oneindig veel gecompliceerder.
Dat wat we willen bereiken met het strekken van de hals is al een groot aantal keren belicht.
Ten eerste brengt het het paard in een staat van ontspanning, wie heeft ooit een gestresst paard met een gestrekte hals zien lopen?
Het doet de schoft uitwaaieren, elementair bij het correct beoefenen van dat wat we heden ten dage Klassieke Dressuur noemen.
Het uitwaaieren van de schoft laat het paard de spieren van zijn bovenlijn ontspannen zodat hij deze kan gebruiken bij het afwikkelen van zijn bewegingen.
Wanneer we bij het strekken het paard voorwaarts drijven dan zal het gaan buigen in de knieën en het bekken, het brengt de achterhand iets meer onder de massa en lift in de beweging bij iedere pas de voorhand iets op.
De natuurlijke manier van bewegen van het paard, zo is het paard paard.
Hier van uit gaan we de bewegingen verder ontwikkelen.
Wanneer we als ruiter op een paard gaan zitten stopt het namelijk met zich op een natuurlijke manier te bewegen, het past zich aan aan zijn door de ruiter verstoorde evenwicht, maar het doet dat op een instinctieve reactieve manier, die maakt dat hij zich meer en meer onnatuurlijk gaat bewegen en er is gebleken dat dat slecht is voor zijn gezondheid op de lange duur.
De harmonische ontwikkeling van het organisme en de natuurlijke eigenschappen van het paard.
Dat is een afspraak die we ooit samen hebben gemaakt wanneer we hedendaagse klassieke dressuur willen beoefenen binnen de kaders die daarvoor opgesteld zijn. FEI art 401
Het uitwaaieren van de schoft, het wisselend aanspannen van buik en rug spieren in de beweging is het meest elementaire verschil met andere vormen van dressuur. Het paard zich op natuurlijke wijze laten bewegen is het doel.
Het is het eindresultaat van eeuwen van rijkunstige ontwikkeling.
Ik ben mijn paard op dit moment aan de longe aan het leren te ontspannen zonder dat er eventueel op zn rug iets in de weg zou liggen. Nu heb ik al vanaf het begin dat ik mijn eigen paard heb een trainer/begeleider/discussiemaatje dat me altijd helpt en zijn mening geeft over mijn bezigheden. Zelf heeft hij uit zijn jonge jaren ervaring met paarden en dat komt altijd wel goed van pas. Hijzelf was altijd behoorlijk anti-longeren maar nu ik hem met een aantal goede redenen overtuigd hebt staat hij me ook weer 100% bij tijdens mijn trainingen. 
, eerst heel erg hoofdschudden toen lekker wat overgangen gereden en dat ging véél beter waardoor ze op het laatst niet schudde 
