Moderators: C_arola, Nicole288, Coby, Dyonne
pien_2010 schreef:Zo deel vijf alweer. Als ik in Frankrijk ben zal ik wat stukjes verzamelen voor het boekje. Ik heb ondertussen op vraag namelijk ook per PB info naar mensen verstuurd en ik zal daar eens iets van gaan kopiéren.
Morgen gaan we naar Frankrijk dus ben weer even wat rustiger binnen dit topic.
Succes meiden en duimen voor ons dat we goede reis hebben morgen met de paarden naar douce france.
_iDj_ schreef:Jaaa, leuk! Een nieuw deel! Wat snel al weer hè
Wat een informatieve OP, goed gemaakt LoveUggs!
Klein puntje: Er zijn wat kapotte quotes in de OP en er staat een quote dubbel.
Enne, het doel van dit topic is wellicht niet helemaal duidelijk genoemdlienus_dandy schreef:Leuk! Ik volg!
Ik had ook een vraagje. Van de meeste mensen hoor ik dat je pony vanzelf met de goede hulpen, aan de teugel gaat. Nu heb ik een 3jarige merrie, die het gewoon niet doet. Andere mensen hebben het ook geprobeerd, maar het wil niet.
Het is een kwestie van geduld, dat weet ik. Maar ik ben er nu zeker 2 maand mee bezig, maar ze is nog maar 1x echt naar beneden gegaan.
Is je paard wel goed aan de teugelhulpen? Of blokkeert je paard op je hand? Of gaat hij "terugtrekken" op je hand?
Wellicht kan je eens wat foto's / een filmpje laten zien van jullie?
jst_lyske schreef:Hallo, ik zal ook een een berichtje plaatsen, misschien hebben jullie ervaren ruiters tips voor mij. Ik heb nu sinds 1 maand een kwpn'er die heel braaf is en ook tegen de M aan gelopen heeft. Dus voor mij als beginnende ruiter zitten alle knoppen erop. Nu is het zo, dat ik ook graag wil dat ze nageefelijk wordt. Het probleem is dat ze het heel goed kan, want als mijn nichtje erop stapt, die overigens heel goed kan rijden. Wordt ze meteen nageeflijk en als ik haar dan overneem blijft ze daar ook. Soms komt ze eruit maar is dan makkelijk terug te krijgen. Maar als ik er vanaf het begin op rijd en probeer, lukt mij dit niet. Misschien tips? Wees lief voor me, hihi dit is mijn eerste eigen paard. Eerst altijd les geren op manege paardjes.
jst_lyske schreef:8 jaar, ik probeer zoveel mogelijk stelling te vragen in de bochten, goed voorwaarts te rijden en dan voor spelen met de teugels (kleine kneepjes enz.), voltes rijden etc. Maar rij ook veel in de bossen.
LoveUggs schreef:Ik zou je toch het advies geven met haar te gaan lessen. Misschien dat iemand van buitenaf je les kan geven in het weekeind? Doet ze dan de rest van de week niets?
Als ze het in stap wel doet, en in draf verlies je de ontspanning, denk ik dat je toch meer been moet geven, en haar op moet vangen. Meer activiteit erin stoppen.
Marinke zegt hierboven al, dat je de kneepjes sowieso moet afleren. Mij is daarin tegen geleerd om te vragen en los te laten. Als je paard ontspant, ontspan jij ook. Dan vraag je dus niet meer, maar je blijft ontspannen. Als je merkt dat je paard weer spanning opbouwt, en omhoog komt met haar hoofd, dan vraag je weer, en ontspan je meteen weer.
_Marinke_ schreef:Het vragen (aanspannen) en loslaten (ontspannen) word echt super vaak verkeerd opgevat. Vooral op manege's word er geleerd dat je als het ware kneepjes moet geven, als in een spons. En eigenlijk klopt dat ergens ook wel maar helaas ontbreekt er vaak aan tijd bij de instructeur om dit in een manegeles goed te leren aan de (beginnende) ruiters. Erg jammer want hierdoor moeten ruiters die net van de manege afkomen ineens erg omschakelen als ze op een bijrijdpaard of eigenpaard komen en eigenlijk opnieuw leren rijden.
Wat je doet is inderdaad vragen en loslaten. In de OP staat een filmpje over de teugelvoering, je geeft niet een te strakke hand (extreem dichtgeknepen) maar ook geen te losse hand (erg open en teugels die er doorheen kunnen glijden). Je zorgt voor een fijne constante verbinding met een teugel die ook op de juiste lengte is (niet te lang als in boogjes laten hangen en niet te kort als in het paard zowat in elkaar trekken). Maar hoe doe je dat dan verder?
Want hoe vraag je dan en hoe laat je dan los zonder dat contact te verliezen? Wanneer jij de juiste teugelvoering hebt geeft dat mogelijkheden in je hand om hem of wat meer te sluiten (ophouding maken) of juist wat te openen (ontspanning geven). Het is best lastig en vooral echt een gevoelskwestie, ik ben ook van mening dat je dit niet leert zo van de theorie maar dat het vooral oefenen oefenen oefenen en héél véél voelen is met iemand erbij die je kan vertellen wanneer je het goed doet en wanneer je het fout doet.
Al goed, als je dan dus wilt vragen dan sluit je je hand wat (opletten dat je niet gaat 'trekken', liever even vragen terug naar de normale positie en dan weer 'vragen'), vervolgens als je paard dan ontspant dan geef jij dat ook weer terug aan je paard door ook je hand te ontspannen. Maar opletten dat je hierin niet een te losse hand krijgt en zo de verbinding met de mond weer verliest. Ga als je paard dan ontspannen is weer terug naar de normale positie en zodra die weer spanning opbouwt en omhoog komt vraag je even weer. Het is echt een kwestie van voelen en het zijn eigenlijk hele kleine hulpen die je geeft.
En als je het dan goed doet krijg je daar een hele fijne verbinding met de paardenmond voor terug.
Je versmelt een beetje met je paard dan!
Het is als het ware dus wel zo alsof je in een spons knijpt. Normaal houd je hem gewoon normaal vast. Je kunt hem niet te strak vast houden want dan knijp je hem fijn maar ook niet te los want dan valt ie uit je hand. Maar het word vaak gewoon verkeerd uitgelegd en volgens mij is er aan mijn verhaal ook nog wel genoeg toe te voegen (vind het zelf ook nog ingewikkeld genoeg en kan het op het paard ook nog lang niet goed doen zoals het zou moeten... ).