Geplaatst Zaza staat op een kinderboerderij bij mij in de buurt en ik kom er al zo lang als ik me kan herinneren. Inmiddels is het min of meer mijn verzorgpony geworden, die ik samen elke week doe met mijn beste vriendin.
De laatste jaren is Zaza enorm hoefbevangen geweest, het was wel een driedubbele hoefbevangenheid (als dat kan
).Soms was het zó erg, dat ze bijna niet meer kon staan...
Maar we deden er alles aan, medicijnen, en heel veel wandelen. Soms kon ze het erf niet oversteken van de pijn (het is van steen) en dan moesten we rondjes lopen met haar door het gras.
Voor haar hoefbevangenheid was het een echte bitch, maar nu werd ze steeds aanhankelijker omdat ze het allemaal maar een beetje over zich heen liet komen.
De DA vertelde ons van alles 'Het hoefbeen is helemaal los, dat komt nooit meer goed, dat kan niet.' En 'Jullie moeten er ijzers onder zetten met speciaal beslag.' Maar, wij: Nee, er komen geen ijzers onder. (Ze wordt Natuurlijk Bekapt). Ook moest ze volgens hem 'Stilstaan op nat zand.' Dat lag er, maar daar kon ze niet eens op staan door de pijn. Nee, door enorm veel te wandelen is alles goed gekomen!
Op een gegeven moment werd ze om de dag bekapt (de 'eigenares' kan ook hoeven bekappen, en ze heeft overigens echt álles voor Zaza gedaan wat maar kon!) en kwam de echte hoefsmid haast een keer per week. Haar tenen werden kort gehouden, maar er kwamen geen ijzers onder (wat de DA 'Absoluut niet vind kunnen'
) Wel kreeg ze hoefschoenen aan de voorbenen. Er kwamen periodes dat het beter of slechter ging, maar ze bleef wat aanmodderen. Ze kreeg extra vitamines, geen gras, hooi dat nat werd gemaakt zodat de suikers eruitlekten, extra magnesium voor het inwendige gebeuren...
En inmiddels is ze al weer een jaar helemaal 'clean', ze is haar te dikke buik kwijt, er zit weer bespiering op. De oude Zaza is ook weer terug, met haar stiekeme streken, maar wel wat aanhankelijker dan eerst.
Ze kiest er zelf voor om op de stenen weg te draven (waar ze eerst niet meer op kon stappen), en ze wil de kantjes niet meer in. Ze stampt vrolijk met haar hoefjes op de weg.
En, de zool van de hoef is zich al heel erg aan het terugtrekken, het hoefbeen is weer aangesloten. Wat nou DA! Hij kwam langs voor de ezels, zag Zaza vrolijk lopen (terwijl hij haar eerst strompelend zag en naar de euthanasie doorverwees). En hij zei helemaal niks, niks over dat ze zo goed liep. Inmiddels is er een andere DA
Zaza, ik ben zo blij, want er is over gedacht dat als het laatste medicijn niet werkte, ze toch écht ingeslapen zou worden na die jaren van aanmodderen. Maar, ze werd beter, en ze is nu weer de goeie kant op!
Kijk, zo loopt ze er nu bij (afgelopen weekend):
Aan jullie had ze zeker wel veel steun zo te zien. Hopelijk blijft het de hoefbevangenheid weg. 
. Toen we tehoren kregen dat het misschien wel het einden was voor zaza. dus als de medichijnen niet zouden werken dat ze dan ingeslapen wert.