Geplaatst We hebben dan ook even in een flinke dip gezeten. Zion is een verschrikkelijk nuchter en ongecompliceerd dier, maar houdt zeker van een grapje. En helemaal als hij op die manier onder het werk uit kan komen. Hij had uitgevonden dat als hij maar erg hard ging, het liefst met het bit tussen zijn kiezen, ik zo benauwd werd dat ik hem een eindje aan liet modderen. Blijkbaar verlies je tijdens het baren ook al je lef, want ik ben eigenlijk nog nooit echt bang van een paard geweest. Sinds ik bevallen ben, is echter al mijn vertrouwen weg, zeker op zo'n jong dier dat nog geen half jaar onder het zadel is.
Ondertussen zijn we weer aardig uit ons dal gekropen, al ben ik nog steeds constant op mijn hoede. We zijn dus vooral aan het werken op het vertrouwen, aan beide zijden. Dit ritje was de eerste keer in de buitenbak sinds lange tijd. De laatste keer had meneer een blinde waas voor zijn ogen en was finaal door het hek gerend. Sindsdien durfde ik niet meer daar te rijden. Nu lekker even gelongeerd, beetje warm, meneer had heel de dag op de wei gestaan, en samen met een rustig paard afgesproken, dus we deden weer een poging.
Naast het vertrouwen zijn we vooral bezig hem recht te richten. Hij is LA zwakker en loopt dan daar ook graag van het been af. Het liefst gaat hij iets wijd lopen, ook omdat hij van die enorme passen kan maken. Dat corrigeren is het belangrijkste op het moment, dat doen we door veel voltes en achtjes te rijden. Hij moet aan de buitenteugel en het binnenbeen blijven, maar af en toe raak ik hem daar nog wel eens kwijt, vooral in galop.
Op wat voor niveau zitten we nu. Tja, hij kan alles uit een B-proef, alleen achter elkaar lukt het nog niet. Bovendien is in de goede galop aanspringen, mede door het scheefgaan, nog niet zo makkelijk. Dus eigenlijk nog lang niet op B-niveau. Voor mezelf valt me op de foto's vooral op dat ik mijn handen minder moet vastzetten en rechterop moet blijven zitten. Nou moet ik zeggen dat dat bij mezelf ook vooral erg veel spanning is, 'normaal' gaat dit al een stuk beter. Ik was vandaag vooral blij dat we heelhuids terug in stal kwamen. Nou ja, hier de foto's:
Eerst even longeren voor de zekerheid ( ik stond te wiebelen op mijn benen van de zenuwen
)
Rustig instappen, ik moet meer veer in mijn armen houden en ze niet zo op mijn been vastzetten
Het eerste stukje draf hadden we even ruzie, meneer trok op het hek als een springpaard, en dat is nou net niet waar ik hem voor gekocht heb
Dus maar even vol gas de gekkigheid er uit rijden ( aargh, die handen
)
En de controle weer terug......voor even in ieder geval
Dan kunnen we wel rustig stappen!
In draf gaat het weer op zijn hardst!
Maar sommige stukjes wij al best fijn
Het volgende rondje is hij weer van mij!
Van hand veranderen en meneer geeft weer gas! Gelukkig durf ik wel mijn been erbij te houden ( nog zoiets, zodra hij gas geeft ga ik mijn been afsteken ).
Nog teveel spanning van mijn kant, maar wat is het toch een leuk paard!
Zijn knappe hoofd nog even
En de dame die hem over pakweg 16 jaar bij de junioren gaat uitbrengen
Het was me weer een genoegen! Haha, hoop dat er wat leuks aan commentaar langskomt
Gewoon lekker door blijven oefenen en dan ben ik er van overtuigd dat het helemaal goed komt met jullie!
)
En het gaat idd altijd beter als de energie weg is:D.. Verder.. tja meer voor je kijken miss? 
