Geplaatst 
Hallo,
Leuk dat je even komt kijken.
Sommige van jullie kennen mijn rampenja(a)r(en) op paardengebied.
In anderhalf jaar tijd, ben ik 2 keer aan mijn schouder geopereerd na een val van paard.
Waarvan de laatste keer afgelopen Juni was. De revalidatie duurde lang en ging moeizaam.
Niet alleen op dat gebied had ik pech, maar ook qua paarden. Op 29 Januari 2007 is mijn 5 jarige eigen paard, Bandero ingeslapen. (Zie profiel.)
Nog geen jaar later op 12 December 2007 werd O'Lady ingeslapen. ( Zie profiel.)
Al met heel veel pech en vooral heel veel verdriet.
Nadat Lady was ingeslapen zag ik het helemaal niet meer zitten, ik had geen plezier meer in de paarden zoals ik dat altijd had.
Vriendinnen om mij heen waren lekker aan de gang met hun paarden, waren zelf ook helemaal gezond en konden dus doen en laten waar ze zin hadden.
Voor 2 maanden terug begon het toch weer een klein beetje te kriebelen. Op dat moment ben ik weer op het paard geklommen. Dit ging helemaal niet zoals gehoopt, achteraf erg last van schouder en dus een domper.
Voor een paar weken terug werd de drang toch weer groter, elke keer wanneer ik stond les te geven dacht ik alleen maar: Oh kan ik ook maar lekker rijden!
Uiteindelijk vorige week zaterdag weer voor het eerst op paard geklommen en dit ging goed, erg goed.
Ik was helemaal in de 7e hemel. Sindsdien kriebelt het weer aan alle kanten, ik krijg er weer heel veel plezier in en ben nu langzaam aan weer aan het zoeken voor een leuk paard om te rijden.
Nu vandaag mocht ik op Orion, paard van een vriendin, Orion_ hier op bokt.
Het is allemaal nog wel heel erg wennen, een jaar niet gereden op 2 keer na dan.
Aan mijn houding valt nog veel te sleutelen, deze was altijd best goed, maar ik merk dat daar echt even op gelet moet worden en deze niet zou is zoals die was.
Vooral mijn hakken moet ik laag houden, wat daarmee doe is me echt een raadsel.
Verder ben ik door het vele stil zitten nogal, euhhh heel veel aangekomen en paste ik helaas mijn mooie laarzen niet.
Ik ben hard bezig met het eraf krijgen van de kilo's.
Nou sorry voor het lange verhaal, het zijn niet veel foto's, maar het gaat om het idee.
(Deze is van gisteren, toen ik er even een rondje op gestapt had...)
Deze zijn van vandaag, mijn houding weet ik dus...
Uitdraven.
En wat vinden jullie?
Groetjes,
Sanne
je hebt al zoveel pech, dat het nu bijna wel goed móet gaan 
