Geplaatst 3 jaar aangekloot, dingen aangeleerd, die ik vervolgens bij de andere trainer weer af moest leren. Ik kon mijn rondjes rijden, maar daar bleef het bij, verloor compleet de lol in het rijden, en mijn paard ook, ze werd sloom, ongeintereseerd, schoot gewoon niet op.
2 weken geleden heb ik mezelf voor de keuze gezet. Aan blijven kloten, paard verkopen, of toch maar terug naar engels, waarbij ik mijn instructeur zelfs gewoon op stal heb. (stalgenoot).
De keuze was niet zo heel moeilijk, want verkopen kan ik niet over mijn hart verkrijgen, en aan blijven klooien is gewoon niet eerlijk, niet tegenover mezelf en vooral niet tegenover mijn paard.
als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
Vandaag heb ik mijn eerste (nouja, na 3 jaar dus) dressuur les gehad. Vooral bezig geweest met recht maken, houding (handen bij elkaar!) echt weer basis werk dus.
Moet ontzettend wennen aan het (leen) dressuurzadel, heb het gevoel dat mijn benen een compleet eigen leven leiden. Commentaar mag dus absoluut, maar wees een beetje mild
Hier zit ik best netjes
Kijken waar je heen gaat (deed ik met western ook al te weinig
)
NIET je hand vast zetten! (doe ik hier dus wel)
Dit bedoel ik dus met benen met een eigen leven (bovenlijf ook trouwens, lekkere confronterende foto
)
naar het halsstrekken
pasje wijken
dáár je been....
uitstappen, braaf! (naar instucteur: "he? wat zeg je?
)
! 
