En niet zomaar een dressuurpaard, maar ten eerste een supergaaf dressuurpaard, en ten tweede een dressuurpaard dat zonder sporen, zweep, bit (maar met westernzadel, haha, tja ach, je moet ergens beginnen) en allerlei andere hulpmiddelen gewoon echt lekker kan lopen!
Nouja, vandaag onze eerste les dus, eerst zelf even losrijden, en dan een half uur lekker doorkarren. Ik hield eerlijk gezegd m'n hart vast, want hij had de voorgaande dagen wel even flink duidelijk gemaakt dat hij gewoon even nérgens zin in had. Tja, en eigenlijk kun je dan een leuk meewerkend paard wel vergeten, want dan gaat alles óf tergend langzaam, óf met veel mokken en boze blikken.
Volgens mijn instructrice (hihi, dat klinkt grappig, dat heb ik al een hele tijd niet kunnen zeggen

Dus, 'onze' sjok-slof-relax-meeeen-Amon, is binnen een half uurtje gewoon al een klein beetje omgetoverd tot een flink doorsjouwend 'Dressuurpeerd'

En ik glim van trots.

Eerst even zelf aanmodderen:


Dan even luisteren naar de juf


En zie dan het resultaaaat!



Tja, Amon gaat z'n rug wel gebruiken, maar over mijn éígen ruggebruik zullen we het dan maar niet hebben oeps!

Nog even de frisse lucht opsnuiven (Aaargh! Handjes!)


En dan: aan het werk!


Even een lekker (actief!


Maar dan gaan we weer!



Nog heel even ter vergelijking, hier zat ik er voor de 4e keer (zoiets) op:

Tja, m'n eigen zit is niet om over naar huis te schrijven, dat zie ik alweer, maar ik mag gelukkig het zadel een klein beetje de schuld geven, haha! Ik ben in ieder geval echt blij, en hoop dat jullie een beetje door mijn gekke bekken heen kunnen kijken!

Mijn eigen commentaar mag dan ook wel duidelijk zijn, m'n handen en m'n rug doen dingen waar ik het niet helemaal mee eens ben.
Verder hoef ik geen opmerkingen over het feit dat ik geen cap draag, eigen keus, en een gat in m'n hoofd dus ook

Liefs, Joyce