Die we beperkt zich echter wel tot "ik" want moederlief heeft net een operatie aan haar knie ondergaan

En gezien moederlief niet wilt dat ik alleen ga buitenrijden (wegens histories met Tinkerbell uit het verleden


Ik ga nog eens een echte bakruiter worden volgens mij


Nouja, iig, ik dus aan het poetsen. Gelukkig heb ik nu twee Stinkers die zich vuil maken en dus ook 2 Stinkers om te poetsen


(Uiteraard niet op de moddersokken letten!

En zo stapte ik dus na 2,5 maand weer eens op Tinkerbell. Dat is op zich niks bijzonders, komt in de winter wel eens vaker voor

Wat wél bijzonder was, was het feit dat Tinkerbell vrolijk briesend in vlotte tred het erf afstapte zonder ook maar één poging tot omkeren.
In het kleine baantje dat naar ons huis leidt, moest ik haar zelf verschillende keren uit draf terug naar stap vragen en bovenaan het kruispunt bleef ze méganetjes staan


Op weg naar de manege hetzelfde liedje: mevrouw trippelde er lustg op los en rénde zowat vol gelukzaligheid de oprit van de manege op...
En ik dacht "Waauw! Wie heeft mijn paard stiekem omgewisseld???

Ik was echt superblij want ik dacht dat ze héél werkwillig ging zijn...
Ik zat in de buitenpiste nog niet goed en wel terug in het zadel (ik had mijn 2de stijgbeugel nog niet eens gevist) of daar ging ik

Nu moeten jullie dus weten dat ik Tinkerbell inmiddels 5,5 jaar heb...en dit de ALLEREERSTE keer is dat mevrouw bokt met een ruiter erop

En niet zomaar wat bokjes

Op een gegeven moment hing ik nog half te spartelen bovenop het zadel en toen dacht ik dat ik me maar beter zachtjes kon laten glijden dan er straks met geweld af te kukelen.
Dat zachtjes is alleen niet zo goed gelukt, maar van zodra ik de bodem raakte, stond Tinkerbell stil....en naar mij te kijken van "He wat doe je nou, zo is het toch niet leuk!"
Ik er dus weer op...en weer hetzelfde liedje

Ach, ik had beter moeten weten, Tinkerbell kennende, want mevrouw denkt er niet over om op te houden, die gaat gewoon steeds harder en rent in volle bokgalop met haar kop tussen haar hoeven op de omheining af

Mijn moeder dacht al dat ik ergens aan de andere kant in de struiken zou landen, maar op het laatste moment liet ik haar los en dan krijgt Tinkerbell wonder boven wonder haar verstand terug en draait megakrap vlak voor de omheining af

*en nee, ik weet het, mijn paard is niet normaal

Nouja, om een lang verhaal kort te maken, zelfde situatie deed zich voor als eerst, ik die ergens halverwege hang en beslis dat een zachte zekere landing beter is dan een onzekere, wellicht harde...en Tinkerbell die me weer aankijkt van "HUH?"
Martingaal gebroken

Longe gehaald


Tot slot ik er weer op, met provisorische martingaal

Let wel: oké, ik zeg dus niet "goed" want dat was het namelijk niet. Zadel was door het bokken een stuk te ver naar voren gaan liggen, Tinkerbell was lui, droeg zich niet, en ik had zeer aan m'n heup en lies

Maar ik wou jullie toch het verhaal van mijn rotknol en de gemaakte foto's niet onthouden

Vandaag zijn we overigens weer gaan rijden en terwijl ik gisteren dus nog vloekte dat ik het nog 10 jaar met haar probeer en als ze tegen haar 21ste nog niet tot inzicht gekomen was...


was ze vandaag dus suikerzoet





Hier de foto's

Owja, ze is overigens 224 dagen drachtig, dus geen commentaar vanwege te dik enzo alsjeblieft


Vvroemmm!
"Volgens mij heb ik iemand kwaad gemaakt..."
"Op hol geslagen tank dendert doorheen het zand"
Eerste moment na het opstappen na het longeren...ik had echt niks te zeggen. Proberen vasthouden, blijven zitten en hopen dat dit ding vaart mindert...

Eindelijk teruggekregen naar draf... de opluchting staat op mijn gezicht te lezen

Zo, richtingswissel is ook gelukt!
Volgens mij sta ik hier op het punt op te stijgen ofoz

Ik zoek geen geld


Halthouden
Een gevraagde galop deze keer...
*vind die blauwe martingaal stiekem erg leuk

Jammer dat de kwaliteit door het uploaden achteruit is gegaan, op de oorspronkelijke versie zag je mijn gezicht heel duidelijk zeggen:
"Ik denk dat het genoeg is geweest voor vandaag..."