Geplaatst We gingen haar van de wei halen en ik riep der, en ze keek op en die oortjes mooi naar voren 'hey die ken ik!' Zo lief!
Ze is me blijkbaar nog niet vergeten.
Het was heel fijn om nog eens met Olga te rijden. Kelly ging me helpen met springen en dat is aardig gelukt.
Zo goed als het eruit gezien heeft zag het er wel niet uit, maar het voelde zo fijn! Ik heb nu wel enorme spierpijn, ik had al een maand of anderhalf niet meer gereden.
Zo daar zijn we nog es!
Galop, lekker aan de sjeez.
En dan: aan het springwerk. Ik ben een dressuurmiep en dat valt er ook aan te zien!
Ik ben al heel blij dat ik het leuk vond om te springen, da's al een hele verandering voor degene die mij kennen. Springen is echt niet mijn ding. 
Snelcursus: hoe-lig-ik-zo-plat-mogelijk-op-mijn-paard-over-een-giga-hindernis-en-blijf-ik-toch-heelhuids-zitten?
Toch best goed voor een dressuurmiep, niet?
En nog even gek doen zoals in de goeie ouwe tijd.
Sprongetje zonder zadel.
En als laatste nog één van Olga en Kelly, het meisje dat haar nu rijdt én met haar springt. Ze doen het hartstikke goed op wedstrijden!
Je ziet wel waarvoor Olga geboren is: springen!
Oh ja, letten jullie nog wel op mijn uberhippe setje dat ik nog gekocht had voor Olga maar waar ze dus weinig plezier van heeft gehad (zij denkt mssn: gelukkig!).
