Geplaatst Ik zal ons verhaal in het kort vertellen:
Volinda is een 7 jarige merrie (MetallxWolfgang) en is vanaf haar vierde jaar in mijn bezit. Het eerste jaar ging alles prima, we waren lekker aan het trainen en we hadden niets te klagen. Na een jaar ben ik van stal veranderd. Na een maand ging het al niet meer zo goed als voorheen. Volinda had haar zin in het lopen verloren, ik moest haar continu "aanduwen". Kort daarna haalde ik haar stokkreupel uit de wei. Er werd een hoefkneuzing geconstateerd. Een paar weken stappen en het zou allemaal weer in orde komen. Helaas was niets minder waar. De maanden die erop volgden stonden in het teken van kreupel lopen, kneuzingen en ontstekingen in het been. In de weken dat we konden rijden wilde Volinda eigenlijk bijna niet meer lopen. Ze begon te staken. Na heel wat slapeloze nachten heb ik besloten haar weg te brengen om gecorrigeerd te worden, ik kon het niet meer zelf oplossen. Na een week op die stal werd ik gebeld door de hoefsmid van die stal: of ik wist dat mijn paard 24 uur per dag met pijn stond. Nou nee dat wist ik dus niet. Het bleek dus dat mijn paard (in menselijke thermen) maat 40 had en op hoefijzers van maat 36 liep. Haar hoef is dus door de druk van binnen uit gaan scheuren. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan: ik had alles laten controleren (fysiotherapeut laten komen, nieuw zadel laten aanmeten, tanden laten controleren, veearts meerdere malen foto's laten maken) behalve haar hoeven! Ik wist niet beter dan dat ik een hele goede hoefsmid had. Nadat ze een paar maal was bekapt en goed passende hoefijzers ging het weer de goede kant op 3 van de 4 scheuren waren verdwenen en nadat ze weer wist dat ze geen pijn had met rijden ging ze ook weer beter lopen en kon ik er zelf weer op. Dit ging een aantal maanden zeer goed totdat de laatste scheur in haar hoef steeds dieper werd en zelf begon te bloeden. Ik ben toen naar Arnold Schenk gegaan, hij heeft gestudeerd bij de gebroeders van Nassau en heeft de hoef tot op het leven opgesneden. Na deze "operatie' heeft ze 2 maanden boxrust gehad. Hierna ben ik weer begonnen met rijden. Inmiddels zijn we 2 maandjes verder en is er eindelijk weer wat vooruitgang.
Het is natuurlijk nog lang niet perfect:
- ik rijd nog met slof, dit is meer voor mijn eigen zekerheid, ik hoop dat jullie zien dat ik hem niet strak heb en met er niet teveel op gaan afrekenen
- mijn houding is niet meer wat het is geweest, ik merk dat ik mijn voeten enorm optrek. Ik zou hier heel graag tips over krijgen. Hoe kan ik weer zorgen dat ik de juiste beenligging krijg?
- in de galop moet ik veel meer gaan zitten
- mijn binnenhand wil nog weleens zijn eigen leven gaan leiden.
Al met al moet ik weer veel dingen onder controle krijgen. Ik krijg dan ook 1 tot 2 keer per week privéles.
Ik ben nu nog vooral veel bezig met de basis, veel grote voltes, tempowisselingen en rechte lijnen.
Nou, na dit hele verhaal zijn hier de foto´s van mijn privéles van gisteren:
Voor het rijden:
Instappen:
Draven:
Hier zie je heel duidelijk mijn afschuwelijke voetligging:
Even jas uitgedaan en een stukje stappen:
Een galopje:
En als laatst nog even een drafje:
Natuurlijk heb ik ingestapt en uitgebreid uitgestapt maar daar heb ik geen foto´s van.
! 
)
