Dank jullie voor de leuke reacties! Hij heeft inderdaad vaak lang nodig om los te komen, maar ook dan heb ik vaak nog veel moeite om hem continu nageeflijk te krijgen. Het schijnt deels ook aan zijn bouw te liggen (halsaanzet en zo), is me laatst verteld. Maar de instructie had wel duidelijk effect.
Ik heb ongeveer 1x per week les en dat gaat steeds beter. De nageeflijkheid komt steeds sneller en wordt stabieler. Maar af en toe doen we na een stapje vooruit door hard werken ook meteen weer twee stappen terug en kan ik bijna weer van voren af aan beginnen. Ik merk gelukkig wel dat de grote lijn toch stijgend is. Het gaat langzaam, maar het gaat wel bergopwaarts, dus we gaan er wel komen!
Ik wil op zich wel graag wedstrijden rijden, maar daar ga ik pas aan beginnen als we thuis stabiel kunnen rijden (dat wil zeggen een stabiele nageeflijkheid). Ook heb ik op dit moment nog geen auto+trailer-combinatie waarmee ik hem zou kunnen vervoeren. Het lijkt me ook vreselijk frustrerend om iedere keer thuis te komen met een tegenvallende uitslag. Zeker als je maar 1 proefje mag rijden. Dus pas als ik het gevoel heb dat we in staat zijn een winstpunt te rijden ga ik starten. Dit oefenwedstrijdje was voor mijn gevoel nog veel te veel een toevalstreffer.
Mieke, volgens mij is hij niet afgevallen, ik vind zijn buik nog steeds aan de dikke kant, zeker voor een arabier. Net nadat hij verhuisd was is hij zelfs gigantisch aangekomen door al het vette gras wat hij ineens te eten kreeg. 
. Misschien dat het zo lijkt omdat ik zijn staart heb ingevlochten. Ik vind het er eerlijk gezegd niet uitzien, zo'n ielige staartwortel. Ik zie hem liever los.
Kaunos zijn moeder is L. Donya van Andoy. Ik heb van de zomer een volle zus van zijn moeder gezien en daaruit was duidelijk te zien van wie hij zijn postuur heeft, niet van zijn vader dus! Het koppie is duidelijk wel van zijn vader en het karakter volgens mij ook. Hoewel ik het karakter van zijn moeder dus niet ken (die is al lang dood).
Geplaatst 
, en die benen...... 
)
)