Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 11:19

[endurance] Verslag Katwijk Fasel en MrMagic

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 11:19

Nou, de laatste rit van het seizoen voor ons is geweest Verdrietig

. Maar het was een lekkere rit.

Evert-Jan zou als eerste starten met Marek. Ik een uurtje erna. Dus eerst maar wat foto's van Evert-Jan.

Afbeelding

Opzadelen en klaarmaken

Afbeelding

Nog even flesjes in het zadeltasje doen.

Afbeelding

en op naar de start.

Bij de start moesten we een tijd om te starten aanvragen. Bleek dat we pas een drie kwartier later konden starten Verward

. Wat een gedoe zeg.

Afbeelding

inrijden

Mooi Rekkenkoppie

Afbeelding

en nog een Lovers

Aftellen voor de start

Afbeelding

En de rit voor Evert-Jan en Marek was begonnen.

Toen moest ik opzadelen en klaarmaken. Mijn start was een uur later. Met mijn groom Saskia, die het overigens fantastisch deed qua werk maar ook mentale steun, alles in orde gemaakt. Zadeltassen bevestigd (die overigens echt hun dienst bewezen hebben) en op naar de start.

Afbeelding

Mja,

op de een of andere manier is stilstaan voor Raak moeilijk. En op foto's is het altijd die bek open net als de foto geschoten wordt. Verward

Ziet er wat debiel uit maar hier is goed te zien hoe ik probeer krachtverlies op te lossen met mijn rsi. Rechterarm is ook het slechtst Huilen

mja, even wat dingetjes instellen he Bloos

En toen zijn we gestart. Helaas geen foto van. Het eerste deel van de rit ging fantastisch. Iets van 15 km strand gehad geloof ik. Na 8 km werd dat wat saai en toen heb ik mijn MP3 speler aangezet. Wat was ik blij met dat ding.

Op een gegeven moment een rondje op de controlepost gemaakt en weer terug. Toen moesten we linksaf de duinen in. Jee wat was dat zwaar. Raak liep zo te vechten dat hij echt liep te hijgen op een gegeven ogenblik. Gek genoeg deden die kronkelpaden wel goed want zijn hartslag daalde drastisch. Na een avondje te hebben nagedacht denk ik erachter te zijn gekomen dat lange stukken niet aan ons besteed is. Worden we beiden vreselijk gedemotiveerd van. Zo merkte ik dat ook op het laatste stuk bij Raak. 500 meter voor de p/a afgestapt en er naast gaan lopen. Pffff, meteen goede oefening voor mij zeg. Jeez.

Bij de p/a duurde het lang voor de hartslag gemeten kon worden. Je kan net zo goed niet op snelheid proberen te rijden want dit is nou al de derde keer dat me dit overkomt. Balen gewoon. En tuurlijk is snel niet het belangrijkst maar eerlijk is eerlijk, zit je erin dan probeer je er toch het beste van te maken. Gezien het feit dat ik in het duinzand voorzichtig wilde doen had ik dat ingecalculeerd en ben daar rustig gaan rijden. Maar zo lang bij p/a had ik niet verwacht.

Enfin, hartslag gemeten en 48 Verward

gek paard. Toen ontdekte ik een wondje aan zijn rechterbinnenbeen. Het bloedde een beetje. Ik de da gevraagd ernaar te kijken. Gevraagd of het erg was en we door konden rijden. Ze moest een beetje lachen. Was maar heel oppervlakkig maar wilde hem wel even voor laten dravena ls ik dan geruster was. En dat was ik. Na voordraven zei ze 'niets aan de hand'. Dus toen maar opgestapt en weggereden. Dat heeft ons daar ca een half uur gekost maar ja, ik ga geen risico lopen.

Afbeelding

Hier reden we weer weg van de p/a

Stuk door de duinen en weer het strand op. En daar begon het. Raak wilde constant van dat doodsaaie stuk af terug naar de duinen. Hij was niet meer vooruit te branden. Maar moe was ie zeker niet. Dus daar kostte het me constant mijn slechte arm hem op het strand te houden. Zeer geestdodend.

Op een gegeven moment in de laatste paar km begon ik sterretjes te zien. Wederom. Iets gegeten en gaan stappen. Paar minuten later ging het wel weer. Maar ik was het goed zat. Telkens gebeurt het me weer dat ik niet goed wordt.

Veel nagedacht. Ik ben eerlijk gezegd de wanhoop nabij en denk dat dit mijn laatste wedstrijd is geweest. Zo wil ik geen endurance rijden. Mijn conditie is zeker niet slecht. Als ik train is er niets aan de hand en die trainingen zijn soms zwaarder dan een wedstrijd. Ik eet goed, ik drink goed (gister twee flinke bidons leeggedronken verdeeld over de wedstrijd), ik zwem normaliter en tot vorig jaar oktober Mountainbikete ik ook nog behoorlijk (lees 30 km per keer op licht verzet maar flink doorfietsen dus). Ik heb dus ontzettend mijn best gedaan om op conditie te komen en heb dat ook bereikt.

Afbeelding

aankomend bij de finish

Afbeelding

een mooi onweergezicht Huilen

richting finish

Nou ja, het was op zich dus een erg lekkere wedstrijd maar wederom met een waardeloos einde. Ik weet niet wat ik er mee aanmoet. Ik eet gezond, ook op normale dagen, ik krijg genoeg vitamines binnen. Ik drink maar toch is het me op de een of andere manier niet gegund. Dan kan ik maar een conclusie trekken, zeker na het zien van de foto's. Ik ben het zat. En niet zo'n klein beetje ook. Dus zeer waarschijnlijk hou ik het gewoon bij helpen en groomen. Verdrietig

. Doet me pijn maar ik weet ook niet wat er aan de hand is. Heb een ontzettend vreemd lichaam. Het reageert totaal anders dan anderen.

Maar, in ieder geval is Evert-Jan goed door zijn promotiewedstrijd gekomen met een 10e plaats en de gerechtigheid tot starten van klasse II. Gefeliciteerd lieverd, ben apetrots op je.

Ik ben eruit gekomen met een 34ste plaats en prima waarden.

**Geplaatst**: 12-10-03 11:25

Geplaatst: 12-10-03 11:25

leuke foto's hoor

jammer dat het de laaste rit was maarja

**Geplaatst**: 12-10-03 11:37

Geplaatst: 12-10-03 11:37

Misschien een domme vraag....maar wat is er precies met je aan de hand dan? Ik snap het niet helemaal..... of heb een 'oud' topic gemist?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 11:38

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 11:38

Steeds tijdens of na de wedstrijd word ik naar. Hoofdpijn, duizeligheid etc. Gister gebeurde dat dus op het strand.

**Geplaatst**: 12-10-03 11:51

Geplaatst: 12-10-03 11:51

Fasel als je je lichamelijke maatregelen genomen hebt en je bent voldoende op conditie, zou het dan misschien zijn dat de extra factor van de wedstrijd je de das om doet? Het ziet er allemaal heel relaxed uit en je hebt heel veel controle over je eigen rit, maar ik kan me erg goed voorstellen dat er toch iets van wedstrijdspanning is. Je moet toch met de paarden reizen, je hebt toch meer te regelen dan bij de training, je wilt toch je best doen; kortom het is een klus op zich.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 11:55

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 11:55

Dat zou best eens kunnen. Trainingen zijn vaak zwaarder maar daar heb ik nooit last. Het is echt puur en alleen de wedstrijd die mij problemen geeft.

**Geplaatst**: 12-10-03 11:57

Geplaatst: 12-10-03 11:57

Lovely schreef:
Fasel als je je lichamelijke maatregelen genomen hebt en je bent voldoende op conditie, zou het dan misschien zijn dat de extra factor van de wedstrijd je de das om doet? Het ziet er allemaal heel relaxed uit en je hebt heel veel controle over je eigen rit, maar ik kan me erg goed voorstellen dat er toch iets van wedstrijdspanning is. Je moet toch met de paarden reizen, je hebt toch meer te regelen dan bij de training, je wilt toch je best doen; kortom het is een klus op zich.

hier vind ik wat in zitten. Ben je niet zenuwachtig van te voren??
Heb je misschien angst dat je weer sterretjes gaat zien, misschien
zit het wel tussen je hoofd??

de foto's zijn wel leuk om te zien hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 11:59

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 11:59

Dat zou heel goed kunnen. Maar ja, wat doe je daar dan aan? Ik ben inderdaad zenuwachtig van te voren maar nooit heel erg. Genoeg om chaggerijnig van te zijn. Tips? Ik wil ook liever niet opgeven maar ja, wat moet je op een gegeven moment.

Kijk over mijn conditei. Ik heb nu bijvoorbeeld amper spierpijn. Beetje in mijn benen maar niet noemenswaardig. Mijn schouders een klein beetje maar dat is ook door de RSI. Dus over mijn conditieb en ik absoluut niet ontevreden. En anders zou ik normaal met andere sporten ook last moeten hebben.

**Geplaatst**: 12-10-03 12:20

Geplaatst: 12-10-03 12:20

Jammer dat het weer niet helemaal goed ging. Zal inderdaad de spanning van de wedstrijd zijn. Ik heb er ook last van, maar onderweg juist niet meer en jij dus wel....
Misschien kun je het volgend jaar nog proberen bij lichtere wedstrijdjes ? En dan samen met Evert-Jan proberen te starten?
Het zou hartstikke jammer zijn als je niet meer kunt starten, maar je moet wel luisteren naar je lichaam!

Wel hartstikke gefeliciteerd met de waardes van Raakje, super!!! En ik moet zeggen dat ik erg veel bewondering heb voor de manier waarop jij je telkens weer door de wedstrijdkilometers weet te slepen.

Mirjam

**Geplaatst**: 12-10-03 12:20

Geplaatst: 12-10-03 12:20

Wat rot dat je weer zo'n 'dood punt' had.. Ik kan me heel goed voorstellen dat de lol er zo afgaat. Is yoga misschien iets voor jou? Ik heb zelf problemen met doorademen (zet al gauw m'n adem vast als het zwaar of pijnlijk word) en yoga helpt me best goed bij het bewust worden en reguleren van ademhaling en spierspanning. Ook ga ik beginnen met 'Centred Riding' (is een boek over) wat een soort combinatie is van yoga en paardrijden - met de nadruk op rijden vanuit je middelpunt. Het klinkt wat zweverig maar tot nu toe vind ik het in ieder geval heel interessant en nuttig.

Degene waar ik die lessen ga volgen rijd zelf ook endurance (k3 of 4 geloof ik); misschien kan ze ook wat voor jullie doen? Laat het even weten als je interesse hebt, dan pb ik je meer info.

Nog een idee (en deze wil je misschien wel helemaal niet horen) - steken nerveuze jij en heetgebakerde Raak elkaar niet aan in de spanning? Ik heb het gevoel dat jullie de wedstrijd allebei in een soort ademloze adrenaline-stoot rijden. En dan dient je lichaam soms ineens de rekening in - bij jou blijkbaar tegen hij einde van de rit - en stort je in.
Is het een idee om een keer een wedstrijd te rijden met een ander, koeler paard? Niet om Raak te vervangen, want ik begrijp heus wel dat je met HEM wilt endurancen, maar om het 'knelpunt' van jullie als combinatie op te zoeken. Blijkt het met een koeler paard opeens beter te gaan, kan je (misschien met behulp van yoga of Centred Riding) of zoek gaan naar de factor die het met jou en Raak zwaarder maakt. Je hebt een heel winterseizoen om het uit te knobbelen, kop op...

**Geplaatst**: 12-10-03 12:26

Geplaatst: 12-10-03 12:26

Een beetje wedstrijdspanning is best goed, dat zorgt ervoor dat je prestaties kunt doen. Teveel wedstrijdspanning heeft helaas het tegenovergestelde effect en ik denk dat jij daar ook last van hebt. Dat is dus geen lichamelijk probleem, maar gewoon iets mentaals. De zenuwen, de druk, misschien een beetje faalangst? Ervaring opdoen kan enorm helpen om je wedstrijdspanning wat minder erg te maken. Daarnaast helpt het ook om na te denken over wat het is waar je je zorgen over maakt. Dan kun je gaan bedenken wat je kunt doen om dat "risico" onder controle te krijgen en wat de consequenties eigenlijk zijn als het echt "mis" gaat. Belangrijkste is om er achter te komen waarom en voor wie je eigenlijk in die wedstrijd zit. Je zult nu misschien wel denken: "ja, voor mezelf natuurlijk", maar misschien komt er nog meer bij kijken ergens in je achterhoofd. Ik heb zelf lang hiermee geworsteld en ik ben er nog steeds niet helemaal van af, maar ik werk er hard aan. Een dressuurproef is een zaak tussen mij, mijn paard en de jury, verder heeft niks ermee te maken en zeker geen andere mensen. Ik hoef me niet te bewijzen namelijk, voor niks en niemand (dit even ter voorbeeld).
Je kunt dus proberen om er achter te komen waar jouw stress nou eigenlijk vandaan komt, dan kun je er wel wat mee. Helemaal zonder spanning is ook niet nodig, maar het mag wel wat functioneler.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 14:09

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 14:09

Als je Linda van der Horst bedoeld Arwen, daar ga ik ook mijn lessen Centered Riding volgen.
Dank je Westernfreak. Tja, weet je als ik eenmaal in de wedstrijd zit valt het wel mee op zich. Tot het laatste stuk. Ik wil gewoon de rit goed uitrijden. Dus waarschijnlijk zit 'm daar het probleem inderdaad.

Arwen: de wedstrijd met een ander paard is geen optie. Dat klinkt misschien wat stom maar ik heb juist plezier in die sport met mijn RAak omdat ik met hem die band heb en we elkaar erdoor slepen. Misschien wel in die adrenalinestoot maar met een ander paard zou ik het nu niet willen doen. Tuurlijk begrijp ik dat Raak er een keer niet meer zal zijn en dan zal er best wel eens een vervolg komen maar nu? Nu wil ik hem gewoon met mijn eigen vriendje rijden.

Lovely, denk dat je gelijk hebt. Ik moet erachter komen wat er is. Maar het frustreert wel want ik heb niet voor erg veel dingen mijn best gedaan maar hier leef ik voor. Dit is waar mijn paard en ik ons in ons element voelen. Maar inderdaad, het mag wel iets functioneler.

**Geplaatst**: 12-10-03 15:05

Geplaatst: 12-10-03 15:05

Jeetje wat een lucht zeg! Heb je het droog kunnen houden? Wel vervelend dat je steeds onwel wordt. Wie weet start ik ooit (jarenplan) ook nog wel eens in de endurence.
Niet te snel opgeven hoor!

**Geplaatst**: 12-10-03 15:21

Geplaatst: 12-10-03 15:21

Gefeliciteerd allebei met het rondkomen.

En Hanifa, jou probleem klinkt heel erg bekend. Vorig jaar had ik er ook schoon genoeg van dat m'n knie elke keer opspeelde, en ik heb ook wel eens sterretjes gezien op het paard, terwijl het dus niet nacht was.

Zoals je weet ben ik gestopt. Niet alleen daarom ben ik gestopt, maar er zijn meer redenen geweest.
En of ik daar nou blij mee ben? Ik weet het niet. Ik voel me nutteloos zonder sport die ik lekker fanatiek kan beoefenen. Maar ik denk dat het voor mijn knie zeker beter is. Mijn lichaam kan het gewoon niet aan. Alleen jammer dat m'n koppie zo graag wil... .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 15:31

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 15:31

Knap dat je die beslissing heb kunnen nemen Carola. Er spelen zoveel dingen door mijn hoofd nu. Endurance is gewoon eindelijk die sport waar ik me helemaal in kan geven. Waar ik ook nooit met tegenzin aan begin. De trainingen, mijn eigen training door zwemmen en fietsen (EJ weet nog iet dat ie ook een fiets moet kopen Haha!

om mee te kunnen fietsen) het theoretische eraan, alles. Ik leef er echt voor. En misschien wel teveel. Mijn RSI geeft me psychisch grote problemen. Ik heb zoveel moeite dat te accepteren. Mijn rechterknie doet ook wat moeilijk maar dat is door knie-oefeningen wel op te lossen. Mijn rug deed verrekte pijn na de val in KWB en gek genoeg voel ik daar nu niets meer van. Ik klopt het af. Ik wil gewoon niet de endurance opgeven. Maar ja...

Irre, doen hoor. Het is een geweldige sport!!!

**Geplaatst**: 12-10-03 15:33

Geplaatst: 12-10-03 15:33

Fasel schreef:

Irre, doen hoor. Het is een geweldige sport!!!

whahah, ja lijkt me ook. Maar in de huidige situatie krijg ik Rinus niet eens in zijn eentje de poort door, dat durft ie echt niet. En de trailer wil ie al helemaaaal niet in! Veel oefenen dus en wie weet zie je me ooit eens aan de start verschijnen.

**Geplaatst**: 12-10-03 18:30

Geplaatst: 12-10-03 18:30

he ik raar alles stresskippen onder ons aan plantival. Helemaal plant aardig en het versuft niet het geeft alleen rust!
misschien moeten jullie het ook eens proberen. 3 dagen van te voren beginnen, als je het niet probeer weet je het niet, en als je echt iets graag wilt zou ik alles proberen. Het is gewoon bij de drogist te verkrijgen.
succes , leuke foto's trouwens

**Geplaatst**: 12-10-03 18:57

Geplaatst: 12-10-03 18:57

Flink veralsg heb je gemaakt Knipoog

Jeetje wat vervelend dat je zo'n last hebt van je RSI.
Hopelijk krijg je weer voldoende kracht terug over een tijdje. Ik weet hoe vervelend het kan zijn. Ik heb door een blessure het zo erg gehad dat ik een glas water niet eens kon tillen. Dat was nog te zwaar. Ik heb toen ook een hele tijd niet mogen rijden. Nu gaat het gelukkig weer wel aardig goed, als zal ik er altijd rekening mee moeten houden. Maar ik weet hoe frustrerend het is als je wel wil, maar het gewoonweg niet kunt qua kracht.

**Geplaatst**: 12-10-03 19:10

Geplaatst: 12-10-03 19:10

Wat ontzettend rot is dat hè, als je mentaal wel wilt maar je lichaam werkt niet mee. Ik was er ergens al bang voor dat je zou besluiten om met endurance te stoppen, je hebt zo'n ontzettend leuk paard en hij zou zeker meer kunnen dan hij nu doet, maar als je jezelf steeds overhoop rijdt is het ook niet echt leuk meer.

Gelukkig heb je nu een winterstop voor de boeg. Gebruik die tijd om voor jezelf op een rijtje te zetten waar de knelpunten nou precies zitten, om met mensen in contact te komen die hetzelfde meemaken (of hebben meegemaakt) en om voor jezelf te bepalen of je nu ècht wilt stoppen. Want eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat zo'n enthousiasteling als jij daadwerkelijk het wedstrijdrijden vaarwel zou zeggen en alleen nog maar zou gaan groomen...

Knuf voor jou en je knollebeest, en wat een fantastische foto's van Rekje z'n koppie! Cool

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-03 20:52

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-03 20:52

Mickey. Ja verslagen schrijven kan ik wel goed Haha!

.
Mijn RSI speelt me parten. En ergens voel ik me soms een vreselijk ondankbaar kreng want ik kan dus nog wel dat kopje thee optillen. Alleen wordt ik al boos als ik mijn zadel niet op mijn paard kan leggen. Als er constant aan mijn armen getrokken wordt worden ze zwakker en gaan ze pijn doen. Daarom is dressuren voor mij ook zo lastig. En altijd met hulptouwtjes wil ik ook niet. Zo eigenwijs ben ik dan ook wel weer.

Na de rit KWB toen ik ten val kwam is mijn rug gaan opspelen. Nooit, maar dan ook nooit heb ik last van mijn rug. Nu bleef het maar aanhouden. Ik heb een afspraak met de huisarts gemaakt maar deze zeer strategisch op volgende week gezet omdat ik Katwijk zou en moest rijden. Mijn rug deed verrot veel zeer. Gek genoeg vandaag voelde ik er niets meer van Verward

. Nou ja, hopelijk blijft dat zo.

Goed. Het probleem zit 'm dus duidelijk puur en alleen in de wedstrijden. Ik heb voor mezelf eens nagedacht. Vorig jaar zomer met 30 graden reed ik 40 km met mijn mountainbike. Dat deed ik op medium verzet. Niet licht, niet zwaar. Bij terugkomst niets aan de hand.

Twee jaar geleden heb ik met het bedrijf waar ik toen werkte ge-atletiekt. Ok, het was niet makkelijk voor me omdat ik wat zwaarder was. Maar het ging wel. En ik had hier geen last van.

Ik zwem. Ga vanaf volgende week daarmee weer verder. In het MiVa (mindervaliden) bad omdat daar de temp. 33 graden is en dat is natuurlijk zeer bevorderlijk voor mij nspieren. Maar tevens wil ik daarmee mijn conditie onderhouden.

Dus qua beweging doe ik genoeg. MrMagic moet van mij ook een fiets kopen zodat we samen kunnen fietsen. Ik mag inet alleen in het donker en ja, het is nu na werktijd wel aardig donker.

Een hele tijd heb ik me druk zitten maken om mijn gewicht. Zoudat de oorzaak zijn. Maar, dan zou ik ook met al die andere dingen problemen hebben. Even voor de mensen die willen gaan roepen 'dit dieet en zus bewegen'. Van huisarts, tot aan dietiste tot aan bloedonderzoeken heb ik gehad. Er is niets mis met mijn lichaam, volgens de dietiste (die het overigens zwaar overdreven vond dat ik ieder kruimeltje dat ik at opschreef Haha!

maar ja, als je het doet moet je het ook goed doen) wist ze niet wat ze met me aanmoest. Mijn eetpatroon was enkel op dagen dat ik ongesteld was (2 dagen per maand) verkeerd. En ik zeg hiermee niet dat ik nooit snoep of iets vets eet maar 80% is gezond en verantwoord. De laatste twee weken iets minder maar ook niet overdreven vind ik. Zeker niet in combinatie met de beweging die ik krijg.

Dus na dat verhaal en alle onderzoeken ben ik nu zo wanhopig dat ik zelfs Stackers overweeg. Want ik wil verder in die sport. Maar wat als dat dus niet het probleem blijkt te zijn. Wat dus ook niet zo is.? Dan leg je je leven in de waagschaal terwijl je weet dat je het ook zo kunt. Want logischerwijs, anders had je bij trainingen, fietsen en andere zaken ook problemen moeten hebben.

Die RSI overwin ik wel. Geen probleem al moet ik zonder teugels leren rijden. Mijn rug komt ook wel goed. Mijn knie ook wel. Maar die psyche, hoe krijg ik verdomme die wedstrijdstress uit mijn kop. Het constante gedram van 'we moeten een goede rit neerzetten want we willen verder'? Tja Verward

.

Ka, jij kent me gewoon te goed. En dat je het je niet kan voorstellen dat ik het zou opgeven heb je waarschijnlijk wel goed. Het feit dat ik er zo over nadenk zegt wel genoeg. In mijn directe omgeving heb ik even niets of niemand die me bijstaat en zegt 'kom op je kan het'. Dat roep ik wel tegen mijn paard. Ik kan gewoon de motivatie even niet meer vinden. Ik heb Evert de endurance ingeholpen en mezelf er waarschijnlijk uitgeholpen. Waar gaat mijn kop nou naartoe? Ik had verwacht van directe mensen in mijn omgeving wat steun te krijgen. Maar niet. En dat is niet om zielig te doen maar heeft iedereen dat niet soms even nodig? Huilen

Ik ben altijd zo bezig met anderen, mensen te helpen en als het om endurance gaat heeft mijn enthousiasme en hulpvaardigheid al helemaal geen einde. Ben ik reeel? Ben ik egoistisch? Huilen

Ik weet het niet. Weet alleen dat ik mezelf zo niet ken.

En wees maar hard als je denkt dat dat moet. Misschien ook wel. Ik weet het niet. Kan even niet meer zo goed kritisch naar mezelf kijken.

Nou ja, het er neer zetten lucht al wat op.

**Geplaatst**: 12-10-03 20:58

Geplaatst: 12-10-03 20:58

Heel leuk verslag om het te lezen, ik leef me helemaal in in jou. T klinkt moeilijk allemaal, en ik wens je veel succes met alles op te lossen. Sterkte in ieder geval! Lachen

**Geplaatst**: 12-10-03 21:00

Geplaatst: 12-10-03 21:00

Jeetje wat is die Marek een schoonheid zeg! Echt een prachtig hoofdje!

Verder vind ik het echt jammer om te horen dat het lichamelijk allemaal niet zo meezat...maar niet opgeven hoor! Je moet altijd eerst door diepe dalen om later iets te kunnen bereiken. Als je ermee ophoudt, word je er vast niet vrolijker van!

Het is natuurlijk veel gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar misschien zou je toch iets meer aan die eenheid van jou met je paard moeten denken; dus lak aan alle andere mensen en alleen op je eigen paardje geconcentreerd zijn en er een gezellige dag in de prachtige natuur van maken! Zie een wedstrijd eens als een training, als een mooie route helemaal voor jullie trainingsrondje uitgestippeld

Succes!

**Geplaatst**: 12-10-03 21:55

Geplaatst: 12-10-03 21:55

Hanifa, jij hebt het over 'zonder teugels rijden', en dat kan!!! Echt waar! Ik heb het wel eens gedaan.

Je hebt alleen een super stille beenligging nodig. Hoe doen we het? Men neme twee bijzetteuges en maken die van het bit naar de beugels toe. Teugels eraf halen, en rijden maar. Je voeten sturen dus en regelen al het teugel-werk.
Niet makkelijk, maar zeker wel te doen. Misschien eens oefenen in de bak? Knipoog

**Geplaatst**: 12-10-03 22:12

Geplaatst: 12-10-03 22:12

Fasel schreef:
Dus na dat verhaal en alle onderzoeken ben ik nu zo wanhopig dat ik zelfs Stackers overweeg. Want ik wil verder in die sport. Maar wat als dat dus niet het probleem blijkt te zijn. Wat dus ook niet zo is.? Dan leg je je leven in de waagschaal terwijl je weet dat je het ook zo kunt. Want logischerwijs, anders had je bij trainingen, fietsen en andere zaken ook problemen moeten hebben.
.

Jammer Fasel dat het niet lekker gaat. Maar wat betreft de Stackers. BEGIN ER NIET AAN. Als je je ergens hyper, duizelig en gestressed van gaat voelen zijn deze dingen het wel. Hartkloppingen, maagzuur en niet meer kunnen slapen, zijn dingen die ik op de sportschool waar ik trainde veel hoorde. Ja, misschien val je er inderdaad mee af. Maar jouw probleem is volgens mij helemaal niet dat je teveel weegt en moet afvallen. Je beweegt genoeg en eet waarschijnlijk gezonder dan gemiddeld.

Neem de tijd om uit te zoeken waar het aan ligt dat je tijdens een wedstrijd duizelig wordt. Centered Riding, yoga zouden kunnen helpen om ook in stress-situaties kalm te blijven ademhalen. Maar denk ook eens aan dingen als geur. Een collega van mij haar man is net overleden en zij heeft een soort roller (deo-achtig maar dan klein) met lavendelolie. Lavendel werkt erg ontspannend, helpt bij paniekaanvallen. Misschien een groom met reiki of massagetalenten? ook fijn voor je RSI. Bach Rescue zou je nog kunnen proberen. Je eigen hartslag ook eens meten? Als het je lukt om uit te vinden wanneer je wel en niet een aanval krijgt kun je die misschien voor zijn.

Geef het nog niet op in ieder geval. Maar geef jezelf wel de ruimte dingen (nog) niet te kunnen. Ik lijk tussen de regels door te lezen (maar kan het natuurlijk verkeerd hebben) dat je falen van jezelf (door RSI of door wat dan ook) gewoon niet toestaat. Probeer te stoppen met het (nog) niet kunnen van dingen te zien als falen (= heel moeilijk) Je hoeft niet alles te kunnen en je hoeft niet alles goed te doen. Je hoeft niet elke wedstrijd uit te rijden. Je mag je niet goed voelen, emoties hebben, onredelijk zijn. Stop gewoon als het niet lekker gaat, morgen weer een dag. Kies voor jezelf en Raak, doe wat goed voelt en trek je niets van meningen van anderen aan.

En, jij en Raak lijken echt voor deze tak van sport gemaakt. Ik weet zeker dat er een manier moet zijn dat jullie er van kunnen blijven genieten.

**Geplaatst**: 12-10-03 23:13

Geplaatst: 12-10-03 23:13

Dimmelim noemt een paar dingen op die mij ook door mijn hoofd gingen eigenlijk. Het is de aandacht zeker waard om uit te vogelen wat er nou zoveel energie van je vraagt. Als dat je eigen druk om te presteren is, dan kun je dat dus veranderen. En zoals Dimmelim ook al aanstipte, doe wat goed voelt en ga dan naar grenzen; niet andersom dus, eerst over de grens en dan proberen het goed te laten voelen.

BTW, ik heb al bijna 20 jaar chronische pijnen en een van mijn handen doet het ook niet meer zo goed. Maar als ik rij, dan vergeet ik de pijn. Gelukkig maar dat paardrijden geen krachtsport is, anders dan zat ik nu alleen nog aan de kant te kijken. Je hebt conditie nodig uiteraard, maar vooral gezonde focus, concentratie en balans, daarmee kom je verder.