Moeders was al een week niet goed. Ik ken mijn paardje, en zag dat, Elke dag heb ik de veearts gebeld, en die kwam dan weer langs. Alles hebben we onderzocht, maar niks gevonden. Op een dag ging het zo slecht, dat ik me ernstig zorgen maakte of ze het wel ging overleven, de geboorte. Ik heb toen de veearts met spoed laten komen, en die zei weer als jij zegt dat dit niet normaal is, zal het wel zo zijn, maar echt veel kon hij niet ontdekken. Ik wou dat het veulen eruit gehaald werd. Na overleg met zijn baas ging hij aan de gang. Moedres kon zelf helemaal niks doen, en de geboorte was een nachtmerrie
Toen eindelijk het veulen ernaast lag begon ze toch te persen. Dat was niet goed. Ze was van binnen aan het bloeden, en de details van wat er is gebeurd zal ik iedereen besparen, maar ik heb het er nog moeilijk mee. De volgende dag heb ik haar in laten slapen, ze kon niet meer.
Dankzij mijn onwijs goede veearts heeft het veulen het overleefd, en heeft moeders nog een halve dag haar veulen mogen meemaken.